Bazen zorlamanın manası yoktur.
Olmuyorsa bırakacaksın.
Ben zorladım.
Şimdiyse sonucuna katlanıyorum...
XXX
En az 1 kilometre koştuktan sonra bileğimdeki sızı halen devam etmekteydi.
Bileğimin durumuna bakabilmek için sağımdaki çıkmaz sokağa girdim ve yere oturarak paçamı yukarıya sıyırdım.
Girdiğim çıkmaz sokak çöp doluydu ve pis kokuyordu. Duvarında boyaları dökülmüş, kahverengi tuğlalar açık vermişti.
Pis kokuyla birlikte bileğimdeki sızıdan dolayı yüzümü buruşturdum.
Danny gece 2'de OutCast'in kilitlerini hack'leyecekti ve oraya varabileceğim saate kaybolma ile varamam ihtimallerini katarsak bana 1 saat yetersiz kalırdı.
Telefonun flaşı ile kana bulanmış bileğime baktım.
Muhtemelen tel örgülerin üstünden atlarken açılan ateşten dolayı kurşun isabet etmişti ve hayatımdaki adrenalinden dolayı acısına bile varamamıştım.
"Kız başına gecenin bu saatinden burda olmaman gerekliydi."
Karanlıktan üstündekilerin ne olduğunu belli eden bir sokak adamı çıktı.
Omzuna dökülen grimsi saçlarıyla ön dişlerinden biri eksik bir şekilde bana gülerek bakıyordu.
Cevap vermedim.
Adam çöp konteynırını karıştırıp bir tane elma bulunca gülümsedi ve bir ısırık aldı.
Mide fesadı geçirmek üzereydim...
Ayak bileğimi işaret etti.
"Vurulmuşa benziyorsun. Kızgın demirle çıkarman gerekecek." gözlerini kısarak baktı.
"Gangster falan değilsin, değil mi?"
"Hayır" diye anında cevaplarken paçamı kapayıp el verdiğince ayağa kalktım.
Kuşkulu gözlerle bakarken kabaca "iyi" diye cevapladı.
"Bura gibi tekin olmayan yerlerde oturma derim küçük. Önüne çıkan herkes iyi niyetli olmaz." diyerek arkasına döndü.
Tam gidecekken ona seslendim.
"Bayım!"
Bana dönünce taviz vermeden devam ettim.
"OutCast adından bir bulvar biliyor musunuz?"
"Ne?"
"OutCast adında bir bulvar... Nerde, biliyor musunuz?"
"Sen çıldırmış olmalısın."
"Anlamadım?"
Adam yerden yorganı olarak tahmin ettiğim şeyi aldı ve çırparken umursamazca konuştu.
"Öyle bir yer yıkılalı 10 yıl oluyor."
"Ne?"
"Duydun beni." bana döndü. "Vurulman zaten sana aksiyon yaşatmış. Başına başka bela almadan anneciğine dön ufaklık."
"Ben ufaklık değilim." diye sitem etsemde ıslık çalarak beni takmadığını belli etti.
"Tanrım" diye mırıldanırken çıkmaz sokaktan uzaklaştım.
XXX
"Aç şu lanet olası cihazı! Tanrım!"
Anthony ve Tom manyağı sonra vurulmam daha sonra sokak adamıyla konuşup öyle bir bulvar olmadığını öğreneli yeni olmuşken daha yeni bir köpek sürüsünden kaçabilmiştim. Pantolonum ve kapüşonlum delik deşik olmuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
-SINIRSIZ- .:. CAMERON DALLAS .:.
FanfictionHayatta her zaman kazanamazsın,yapamazsın. Bazen oluruna bırakmak en akıllısı olur aslında. Çünkü ben zorlayarak bir yerlere varılamayacağını keşfettim. Şimdi ise bedelini ödemek zorundayım... -SNINRSIZ- --CAMERON DALLAS FF (FANFİC) --