Multimedya; Ayaz
Bağırışıma evdeki herkes uyandı. Arhan omzumu sertçe sıkmaya başladı.
- Umarım yanlış anlamışımdır. O sözler inşallah ağzından çıkmamıştır.
- Gayet iyi anladın istersen birde senin suratına söyleyim, ne dersin?
Omuzlarımdan merdivene doğru sertçe itti. Kafamı merdiven demirinin işlemelerine çarptım. Mira korku dolu gözlerle bana bakıyordu. Şoku üstünden atıp yanıma koştu. Elimle onu durdurdum.
- Yaklaşma bana.
- Bu kız hava aydınlanır aydınlanmaz bu evden gidecek, kovuldu.
Bu sözleri kovulmayı göze alarak söylemiştim zaten. Kal da dese gidecektim, hemde şimdi. Mira'nın odasına girdim.
- Mira, bana tişört ve pantolon verir misin?
- Hayır vermem çünkü gitmiyorsun.
- Keyfin bilir böyle giderim o zaman.
- Tamam dur, vereceğim ama geri döneceğin bir gidiş bu unutma.
Sesimi çıkarmadım. Tek derdim kıyafetleri almaktı. Siyah kot ve beyaz bir tişörtü üzerime geçirdim. Ne olur ne olmaz diye birde polar verdi. Odadan çıkmadan numarasını yazdığı kağıdıda cebime sıkıştırdı. Dış kapıya geldiğimde herkes uğurlamak için kapıda beni bekliyordu. Kovulduğum evden uğurlanmak ne hoş değil mi?
- Ayaz bırakacak seni, hava aydınlanmadı tek başına gitmene izin vermem.
Mira'yı üzmek istemediğim için sesimi çıkarmadım.
...
- Sen git ben geldik derim demiştin şehir dışına yaklaştık.
- Özür dilerim geldiğimizi fark etmedim tam zamanında seslendin.
- Burası olduğuna emin misin?
- Gideceğim yer buraya 5 dakikalık bir mesafede ama ben burada ineyim, mahalleden biri görmesin arabadan indiğimi.
- Hep burada mı olacaksın? Senin yanına gelmek istediğimizde bulabiliriz yani değil mi?
- Evet, burada olurum hep ama gelmeyin.
Arkamdan ne dedi duyamadım ama zaten umrumda değildi.
Yalan söylemiştim, gidebileceğim bir yerim yoktu ama fark etmemesi için ara sokağa girip biliyormuşcasına yürüdüm. Mira'nın verdiği poları ve numarasının olduğu kağıdı yırtıp bir yere attım. İhtiyacım olandan fazlasını istemiyordum. İşlek bir caddeye çıkıp otostop çekmeye karar verdim, anneannemin yanına gidecektim.
...
Anneannemin başucunda uyuyakalmışım saatte bayağı geç olmuş. Gerçi 3-4 saate yakın anneannemle sohbet ettik. Yaşadıklarımı anlattım ona, Mira'nın beni çok sevdiğinide söyledim. Sevinmiştir kesin, ama sonunu anlatmadım. Üzülmesin.
...
- Cansel!
Takip mi edilmiştim.?!
- Ayaz'ın bıraktığı yerde yoktun, sokaktamı kaldın yoksa?
- Mezarlıkta kaldım.
- Aman Allah'ım biz gündüz gitmeye korkuyoruz sen gece mezarlığın içinde kalıyorsun. Bu nasıl bir cesaret?
- Mezarlıktan korkmamayı, sevdiğin öldüğünde anlayacaksın Mira.
