Cennet GÜZELİM

11. Bölüm

Demet yavaşça odadan ve evden çıktı. Evin dış kapısına gelince yavaşça kapıyı açarak dışarı çıktı. Kapıyı kapattı. Dışarıda kendini toparladı.

Zile uzun uzun bastı. Biliyordu ki abisinin uykusu hafifti, birazdan kalkacaktı muhtemelen. Zile basmaya devam ederken kapı açıldı.

Abisi gözleri yarı açık yarı kapalı şaşkın yüz ifadesi , pijama takımı ile karşısında duruyordu.

"Demet senin burada ne işin var?" Diye telaşla sordu Doğu. "Ağabeyim i özledim" dedi Demet ve abisini iterek içeri girdi.

"Dur, dur nereye gidiyorsun?" Dedi Doğu yine aynı sesle. "Aaa ama abi ne bu sendeki telaşın sebebi"diyerek abisinin odasına doğru yürüdü.

"Hey, hey" diyerek kardeşinin önüne geçti Doğu. "Ne oldu ağabey. Benden ne saklıyorsun? Çekilir misin önümden?" dedi gülerek Demet.

Ağabeyini iterek odaya girdi. "Aaa inanmıyorum abi bu kızda kim?" diye sordu Demet.

"Müstakbel yengen" dedi Doğu gülerek. "Ne, gerçekten mi ? İnanmıyorum" dedi Demet ve ağabeyinin kucağına atladı.

"Gerçek , benim şımarık, aklı havada kardeşim. Sonunda eşimi, bir ömür seveceğim kadını buldum" dedi Doğu kardeşini odadan çıkardı.

"Ağabey yengem ne zaman uyanır?"  dedi Demet , devam etti. "Lütfen Tanışmayı çok istiyorum. Biz kaldıralım." dedi gülerek.

"Olmaz. Zaten birazdan uyanır. Gece içkiyi biraz fazla kaçırdı." dedi Doğu yüzündeki belli belirsiz tebessümle. "Tamam o zaman ben salona geçiyorum. Sen de duş al , gel , bekliyorum" dedi Demet.

Salona geçtiğinde 'Ağabeyini paylaşması gerektiğini hissetti'. Artık Buna alışmalıydı. ' Ay yengem oldu' içinden dedi ve mutluluk ile gülümsedi.

Ağabeyi de evlenince sıra kendisine gelecekti. Annesi bu haber ile havalara uçacaktı. Mutfağa giderek çay suyu koydu. Anlaşılan daha kahvaltı yapmamışlardı.

Sokağın köşesindeki fırını arayarak sıcak simit , poğaça ve ekmek istedi. Mutfaktaki masaya kahvaltıyı hazırladığı an kapı çaldı. Kapıyı açtığında istedikleri gelmişti. Çantasından cüzdanını alarak fiyatı ödedi ve içeri girdi.

Aldıklarını bölerek tabaklara koydu. Mutfakta biraz oyalandı. Tam mutfaktan çıkacaktı ki "Doğu" diye seslenen bir bayan sesi duydu.

Merve Doğu'nun mutfakta olduğunu düşünerek yürüdü. Mutfağa girdiğinde tanımadığı birini gördü.

"Siz kimsiniz? Doğu nerede?" diye sordu Merve. "Merhaba yenge, ağabeyim duşta gelir birazdan" dedi Demet ve güldü.

"Yenge" diye merakla sordu Merve. "Evet yenge. Ağabeyimin sevgilisi değil misin? Hadi otur. Biz kahvaltıyı başlayalım. Ağabeyim de gelir birazdan" dedi Demet.

Merve mutfaktaki masanın sandalyesine oturdu. "Çay varsa alabilir miyim?" diye sordu Merve. Demet başını onaylar şekilde sallayarak hazır olan çaydan bir fincana döktü.

"Doğu nerede?" diye sordu Merve. "Ağabeyim duşta idi. Sen kalkmadan önce girmişti. Akşam biraz fazla kaçırmışsın galiba."dedi gülerek Demet.

Merve 'Bu niye karışıyor şimdi bize'  dedi kendi kendine. Demet Merve'ye sıkıca sarıldı.

"Sen de artık benim ablamsın" dedi Demet sarılmaya devam etti. Merve gülümsedi. Bu kız çok tatlı ve kendini anında sevdiren biriydi. Az önceki düşüncelerinden utandı. Belli ki abisini çok seviyordu.

"Başka ablan mı var?"diye Merve merakla sordu. "Hayır biz iki kardeşiz. Kuzenlerim ablam gibidir. O yüzden söyledim" dedi Demet. Bu sefer Merve sıcak bir şekilde sarıldı.