Ξαφνικα ακουσαμε τις φωνές κάποιων απο τα αγόρια και σκασαμε .Το επόμενο πράγμα που ακουσαμε ηταν μια εξαιρετικά άβολη και καλοστημένη σκηνή να εξελίσσεται δίπλα μας.
''Τωρα ρε,πηγαμε να παρουμε τις καρεκλες,που ειπαμε,αλλα ειχε ενα ματσακι ΠΑΟΚ-ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ και κατσαμε να δουμε το δευτερο ημιχρονο''ειπε ο Γιώργος με ενα περιαργο τόνο στην φωνη
Υπήρξαν κάποια δευτερόλεπτα σιωπής και ξανακουστηκε μια φωνη, που δεν είμαι σίγουρη ποιανού ηταν.
''Αααα και γιατι δεν μας ειπατε να ερθουμε και εμεις να δουμε?''ειπε ο...Δημήτρης? Αυτός πρεπει να ειναι
''Εεε ξερεις,πως ειναι αυτο,αν κατσεις ...Δεν σε απασχολει τιποτα αλλο,εκτος απο το ματσ''ειπε ο Νικος και γελασε καπως,ψευτικα.
''Ωραια,αφου τελειωσε το ματσ,παμε να κατσουμε στο μπαλκονι''ειπε ο Θανος
''Ναι,ναι''ειπε ο Νικος .
Μόλις σιγουρευτικαμε οτι εφυγαν, "τρεξαμε"μπροστά στην εισοδο.
"Λές να μας άκουσαν? "Ρώτησα με ενα τρομοκρατηνενο βλεμμα
"Ηρεμησε, δεν τρέχει και τίποτα αν μας ακουσαν! Στο κατω-κατω και αυτοι έδειξαν ενδιαφέρον απο την πρωτη στιγμη"είπε η Stacey στην προσπαθεια της να με καθησυχάσει.
"Δίκιο εχεις"είπα νευρικα
"Πάω να κάνω καφέ"συμπληρωσα, εξίσου νευρικά και με το βλέμμα της αγελάδας στο προσωπο μου
Μπήκα απο την κεντρικη είσοδο και κατευθύνθηκα στην κοινόχρηστη κουζίνα.
Μπήκα μέσα και άρχισα να κάνω καφέ.
Μόλις τελειωσα και έβαλα το καλαμάκι, ενιωσα μια παρουσια στο χώρο.
Σηκωσα το βλέμμα μου και αντίκρισα τον Γιώργο..
Τα ματια μου κλείδωσαν στα γαλάζια δικά του.
Δεν μπορω να μην πω ο, τι αυτο το παιδι έχει ματαρες!Βασικά ,δεν έχει μονο κατάρες, έχει και σωμα και προσωπο και φαίνεται καλό παιδι, νομιζω...
Απο τις σκέψεις μου, με έβγαλε η βαριά φωνη του.
"Γεια σου"μου είπε με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά. Και ακούμπησε με το πίσω μέρος του κορμιουτου στον παγκο δίπλα μου, σταυρώνοντας τα χέρια του μπροστά στο στέρνο του.
Το βλέμμα μου έπεσε αρχικα στο χαμόγελο του και υστερα στα καλογυμνασμρνα χέρια του, που απο την πρωτη στιγμη μου τράβηξαν την προσοχή.
"Ξυπνησα"απο τον "λήθαργο "μου και κατάλαβα ο, τι κατάλαβε ο, τι τον κοιτουσα. Ενιωσα τα μάγουλα μου να καίνε.
Και είπα να μιλήσω
"Γ-γεια"είπα κοιτάζοντας προς τα κατω
Όχι, τραύλισμα γαμωτο!
"Καφεδακι? "Με ρώτησε και έκανε νευμα με το κεφάλι του, προς το γεμάτο ποτήρι με καφέ που κρατούσα
"Ναι"είπα νευρικά για ακόμα μια φορα
"Σου προκαλώ νευρικότητα? "Ρώτησε με ενα στραβό χαμόγελο να στολίζει το πρόσωπο του. Φαινόταν να του άρεσε, που μου προκαλούσε νευρικότητα.
"Ο-οχι"
Γαμωτο!Ουτε εγώ δεν τα πιστεύω αυτά που λέω!
"Δεν γίνεσαι και πολύ πειστική "είπε και με πλησίασε και αλλο
Ωωωω Παναγία μου! Όχι, τόσο στενή επαφή!
Πήγα λιγα βήματα πίσω
"Με αποφεύγεις? "Με ρώτησε πλησιάζοντας με κι αλλο
"Όχι"είπα και δεν είχα χώρο να πάω πιο πίσω και κολλησα στο ψυγείο.
Τοτε τοποθέτησε το ενα χερι δίπλα απο το κεφάλι μου. Και το ίδιο επανέλαβε και με το αλλο χερι του, απο την αλλη πλευρά, εγκλωβίζοντας με
Οκ, η αλήθεια είναι ο, τι ενιωσα άβολα. Αλλά, μου άρεσε κι όλας. Ενα ερώτημα, όμως κυριαρχούσε στο μυαλό μου "γιατί τόσο απότομα όλα? ".Στην αρχή όταν, τον είδα τόσο ομορφο, είπα ο, τι σίγουρα παιζει με τις κοπέλες, απλα. Όμως, όταν μιλήσαμε, έστω και αυτό το "γεια"μου έκανε ενα κλικ. Ο, τι δεν είναι αυτό που δείχνει. Δεν ξέρω, αν γίνομαι κατανοητή?
Ξαφνικα μες το δωματιο εισβάλλει ενα παιδι απο την παρέα τους ο Θάνος.
Ευχαριστώ Θανουλη!
Με το που μπαίνει μέσα μας κοιτάει και μένει στήλη άλατος! Και το δικο μου βλέμμα, καρφώνεται στον Θάνο. Ο Γιώργος καταλαβαίνει, οτι δεν είχε την προσοχή μου πια και γυρνάει να δει τι μου κέντρισε το ενδιαφέρον.
Η στάση του, όμως ηταν επική! Και με έκανε να αισθανθώ ακόμα πιο άβολα και να νευριασω μαζί του! Ακόμα δεν τον γνώρισα!Μα τι νομίζει ο, τι είμαι? Παλι ξεφυγα απο το θέμα!
Ο Γιώργος γύρισε και κοίταξε το Θάνο και με ενα απαθαιστατο βλέμμα και γύρισε παλι σε εμένα.
"Λοιπον? "Μου είπε με το πονηρό, στραβό χαμόγελο του, να στολίζει την σπαστικια όμορφη φάτσα του. "Τι λοιπον? "Του, απανταω ευτυχώς χωρίς τραυλισμα
"Δεν θα με πεισεις ο, τι δεν με αποφευγεις? "Είπε με το ίδιο σπαστικο χαμόγελο στην μούρη του
Εγώ έχοντας πάρει θάρρος απο τον εκνευρισμο, που μου προκαλούσαν τα λογια και η στάση του, απάντησα με φωνη γεμάτη αυτοπεποίθηση
"Βασικά, μπορεί και όντως να σ 'αποφευγω. Και επείσης πάω στις φίλες μου"είπα και με μια "βουτιά" βγήκα απο τα χέρια του, που με είχαν εγκλωβίσει τόση ωρα.
Φευγωντας είπα και ενα "γεια σου Θάνο"μην φανουμε και αγενεις.
Φεύγοντας όμως, δεν πήγα στα κορίτσια. Κοντοσταθηκα εξω απο την κουζίνα, για να ακούσω τι λένε. Ναι, είμαι κουτσομπολα!
"Οου φίλε! Κάποιος θα χασει τι στοιχημαααα"είπε ο Θάνος και γέλασε κοροϊδευτικά στο τέλος
Όπα, όπα.. Για ποιο στοίχημα λένε?
"Σκασε ρε μαλακά! Μπορεί να παιζει την δυσκολη, αλλά το έχω. Θα τον νικησω τον Νίκο"είπε ο Γιώργος, φανερά εκνευρισμενος
Για μισο λεπτο! Με έβαλε στοίχημα???ΘΑ ΤΟΝ ΣΚΟΤΏΣΩ! ΚΑΙ Ο ΆΛΛΟΣ, ΛΟΓΙΚΑ ΈΒΑΛΕ ΤΗΝ STACEY! ΕΔΩ ΘΑ ΓΊΝΕΙ Ο ΤΑΦΟΣ ΣΑΣ!
Πρεπει να το πω στις αλλες και να δούμε τι θα κάνουμε! Μας βαλατε στοίχημα εεε? Να δουμε ποιος θα παιξει ποιον!!
ESTÁS LEYENDO
10 ways to forget
Novela Juvenil"Γιατί το κάνεις αυτό? "με ρώτησε και μια μπερδεμένη έκφραση στόλισε το προσωπο του. "Επειδή σε αγαπάω"είπα με φωνη έτοιμη να σπάσει και κοίταξα στην θάλλασα. "Angel το ξέρω αυτό"είπε και με μια απαλή κινηση γύρισε το κεφάλι μου, ώστε να τον κοιτα...
