The Beggining

72 7 0
                                    

''Γιωργος''ειπε το καστανοξανθο ,ομορφο αγορι,που στεκονταν χαμογελαστο,μπροστα μου.Δινοντας μου και αυτος το χερι του.Μολις,με ακουμπησε,μπορω να πω οτι ενιωσα κατι παραξενο.Μια αναστατωση και ενιωσα την θερμοκρασια του σωματος μου,να ανεβαινει.Πρωτη φορα ,γινεται κατι τετοιο!Και πηρα οσο,πιο γρηγορα και διακριτικα μπορουσα το χερι μου ,απο το δικο του.Ενιωσα καπως αβολα,διοτι δεν μου ειχε ξανασυμβει αυτο.Τωρα πια ενιωθα την θερμοκρασια να ανεβαινει ,αλλα στα μαγουλα μου αυτη την φορα.

Οχι ANGEL!Μην κοκκινιζεις!Γαμωτο!ειπα απο μεσα μου

Nαι ειναι ομορφος.Οκ,βασικα ,ειναι κουκλος!ειπε μια φωνουλα μεσα μου,ενω τα ματια μου,ασυναισθητα,''ταξιδευαν'',πανω στο σωμα του.Γαλαζια ματια,ωραιο χαμογελο και πολυ ωραιο σωμα!Το τελευταιο,μπορουσε να το συμπερανει κανεις,απο τα πολυ γυμνασμενα χερια του,τα οποια αφηνε ακαλυπτη η αμανικη,φαρδια,λευκη του μπλουζα.

Ξαφνικα ενιωσα το βλεμμα του πανω μου,πραγμα ,που με εκανε να ''ξυπνησω''.

Αμεσως γυρισα στους υπολοιπος για να μην με καρφωθω αλλο.Αλλα,μαλλον δεν τα καταφερα καλα,διοτι με την ακρη του ματιου μου,τον εβλεπα να με κοιταει και να χαμογελαει.

''Φανταστικα,παλι ρεζιλι εγινα!''σκεφτηκα απο μεσα μου.

Ο κυρΜανωλης,πηρε μεσα τα παιδια,να τους διξει τα δωματια.

''Ενταξει!Ειμαστε μονο μια μερα εδω και αυτες οι διακοπες εχουν αρχισει να γινονται super!''ειπε η Stacey,με ενα πλατυ χαμογελο,ενω ταυτοχρονα χοροπηδουσε.

''Οπα,οπα!Περασα σε παραλληλο συμπαν?Η Stacey,κανει ετσι για αγορια?''ειπα με δυσκολια,ωστε να μην σκασω στα γελια

''Οχι αγαπη μου!Δεν εισαι σε παραλληλο συμπαν!Απλα μου κινησαν το ενδιαφερον''ειπε με ενα στραβο χαμογελο και αφησε το σωμα της να πεσει,στην καρεκλα ,που βρισκονταν πισω της.

''Ασε που δεν ειμαι η μονη που μου κινησαν το ενδιαφερον,νομιζω?''ειπε,ενω ειχε βουλιαξει στην καρεκλα της και με κοιτουσε ,χαμογελοντας πονηρα.

''Τοσο πολυ φανηκε?''ρωτησα με φανερο ενδιαφερον στην φωνη μου,ενω καθησα στην διπλα καρεκλα.

''Εσυ τι λες?''με ρωτησε χαμογελαστα η Αλεξανδρα

''Τελεια!''ειπα και εκανα ενα -προφανως-αστειο μορφασμο,που εκανε τα κοριτσια να σκασουν στα γελια.

''Παντως μην ανησυχεις,επειδη ουτε σε εκεινον περασες απαρατηρητη και δεν εκανε καν τον τροπο να το κρυψει!''ειπε η Kate και με σκουντηξε παιχνιδιαρικα.

''Αληθεια ρε?''ρωτησα με απορια,ενω στο στομαχι μου,δημιουργηθηκε ενας κομπος,μαλλον απο ενθουσιασμο.

''Εισαι ηλιθια?Πρεπει να ησουν γκαβη για να μην το δεις!''μου ξαναειπε η Kate

''Σ'αρεσε μουσιτσα!''ειπε η Ζωη,χαζογελοντας

''Εεεε οσο να πεις!''ειπα ναζιαρικα και κοιταξα κατω

Μετα απο αυτο σκασαμε στα γελια για ακομα μια φορα!

10 ways to forgetDonde viven las historias. Descúbrelo ahora