Kızıl ay ölüyor (Bir Vampir Hikayesi)2

11. Bölüm

"Ne oldu? Bella ne oldu?" Nefes alamamak göğsümü daraltıyordu sanki. Kalbimin bir kez atış sesini duyduğumda gözlerimi istemsiz kapatıp kendimi bıraktım. Ama Oscar'ın bağırışlarını hala duyuyordum.
"Bella!"

"Bella?" Oscar'ın hafif endişeli sesiyle gözlerimi araladım. Gözlerimi açtığım da bana gülümseyip yattığım yerde sarıldı. Minik bir el onun eline vurduğun da Leon'u gördüm. Onu gördüğümde burukça gülümsedim.
"Sevgilimden uzak dur abii!" Ona hafif gülerken aklıma son olanlar geldi.
Annem ve babamı düşündüm. Gözlerim doldu.
Yerimde dikleştiğim de kalbimin üstünde minik bir acı hissettim. Tişörtümü hafif sıyırıp baktım. 'VK' yazıyordu. Oscar ile aynı anda birbirimize baktık. Kaşlarımı çattım. Bu nasıl olmuştu?
"Oscar?"
"Bella?"
"Neler oluyor?" Dedi Leon. Aynı anda önce ona sonra yine birbirimize baktık. Şaşkın ve sinirliydim.
"Bu vampir kurulunun amblemi. Ama sana bunu ne ara yaptılar?" Dedi Oscar. O sırada Leon yine büyüdü. Bir kurt olduğu için hızlı büyüyordu. Ama benim büyümüşlüğüme göre daha yavaştı. Çünkü ben Alfaydım.

Şuan Leon on yaşlarında ki bir çocuğa dönüşmüştü. Oldukça yakışıklıydı. Bir daha ki sefere artık ergen olacaktı.
"Bella. Büyüyorum ama artık gözümde daha güzellerini görmek istiyorum. Sorun sende değil bende. Başkalarına layıksın bebeğim." Dedi ve arkasını dönüp odadan çıktı. Kalbimin üzerinde ki harfleri unutup dayanamadan gülmeye başladım. Oscar da bana katıldı.
"Aşağı insek iyi olur." Dedim gülüşlerimin arasından.

Aşağı indiğimizde zil sesini duyduk. Ve Leon koşar adımlarla kapıya koştu. Kapıyı açtığında kim olduğuna baktım. Gelen annemin eski dostu Diego'ydu. Şaşkınlıkla koşarak yanına gittim.
"Diego?"
"Bella. Ben...ben çok üzgünüm. Annen..." Lafının gerisini tamamlamadı. Başımı salladım anladığımı belirterek. Geri çekilip içeri geçmesini işaret ettim.

Sessizce oturmaya devam ederken kalbimin üstünde ki iz aklıma geldi.
"Diego! Sana bir şey göstereceğim." Dedim ve tişörtümü hafif sıyırarak kalbimin üstünde ki harfleri gösterdim. Şaşkınlıkla gözlerini açıp kaşlarını çattı.
"Bu nasıl olur? Sana bunu ne zaman yaptılar?" Dedi. Bilmediğimden dolayı Oscar'a baktım.
"Bilmiyorum. Ama sanırım bizi kaçırdıkları gün yapmış olmalılar." Dedi. Sinirle gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım. Gözlerimi açıp elimi saçımdan geçirdim.
"Keşke panik yapmayıp o gece seni korusaydım!" Diye hafif sesimi yükselttim. Şuan sinirlenmeye başlıyordum.
"Unut artık. Şimdi iyiyiz en azından." Diyip omzumu sıvazladı.
"Ne iyisinden bahsediyorsun sen! Annrm ve abbam öldü benim!" Diye bağırdım kendimi göstererek.
"Bella biraz sakin olur musun? Seni anlıyorum. Benim de annem ve abbam öldü." Dedi sakince.
"Aynı şey değil! Annrm ve babam benim yüzümden öldü!" Diye tekrar bağırdığımda karşılık verdi.
"Benim de annemle babam öldü! Hem de benim yüzümden! Anladın mı! Benim!" Yüzüme karşı haykırışından sonra susmuştum. Hızla koltuktan kalkıp evden çıktı. O sırada Leon yanımıza geldi. Diego'ya elini uzattı.
"Ben Leon. Sen kimsin?" Dedi. Diego gülümsedi. Sonra elini uzatıp sıktı.
"Ben Diego. Tanıştığımıza memnun oldum." Dedi. Birbirlerine gülümsediler.

"Diego. İzninle ben biraz uyuyacağım." Dedim ayağa kalkıp. Başını sallayıp dudaklarını birbirine bastırdı. Ayağa kalkıp kapıya yöneldi.
"Sonra görüşürüz. Kendine dikkat Bella." Dedi.
"Sende." Dediğimde evden çıktı. Kapıyı kapattım. Kafamı kapıya yaslayıp derin bir nefes aldım. Sonra hıçkırıklarımlan beraber ağlamaya başladım. Hızla odama gidip kendimi yatağa bıraktım. Yüzümü yastığa yaslayıp ağlamaya devam ettim.

Sırtımda bir el hissettiğimde kafamı kaldırdım.
Oscar'dı. Yerimde dikleşip ona sarıldım.
"Lütfen bir daha kavga etmeyelim." Dedim başımı omzuna yasladığımda. Saçlarımı okşadı.
"Bir daha olmasın bence de. Seni seviyorum." Dedi.
"Bende seni seviyorum." Benden ayrılıp yatağa uzandı. Bende yanına uzandım. Ona sarılarak gözlerimi kapattım...

Sabah uyandığımda Oscar yanımda yoktu. Yavaşça kalkıp odadan çıktım. Ellerimle gözlerimi ovuşturup bahçeye çıktım. Donatılmış kahvaltı masasını gördüğümde ne kadar çok acıktığımı fark ettim. Oscar ve Leon bana gülümsediğinde yanlarına yaklaştım.
"Siz neler yapmışsınız böyle?" Diye onları övdüm. Bana gülümsediler. Sonra hep beraber masaya oturduk. Tabağıma bir kaç şey koyduktan sonra durmadan yemeğe başladım. Oscar'ın ve Leon'un bakışlarını far edene kadar.
"Ne?" Diye çemkirdim.
"Sen vampirdin de hani."
"Ben kurttum da hani." Diye cevap verdim.
"Açım ya! Karışmayın!" Yemeğe devam ettiğimde onlarda bana katıldı.

Ağzıma domatesimi atacağım sırada gözlerim karardı ve çatal elimden düştü.
"Bella ne oldu?" Hala nir şey göremezken bir de konuşamamaya başladım. Kulağımda bazı yankılanmalar geziyordu. Sanki bütün dünya kulağımın dibinde konuşuyordu. Ama aralarında ki o sesi dinlemeye çalıştım. Bir kadın ve adamın sesiydi.
Kızım! Tehlike yakınında! Dikkatli ol! Dedi ve sesler kayboldu. Gözlerim açıldı. Öksürmeye başladığımda dengemi kaybettim. Sandalyeden düşecekken Oscar beni tuttu. Derin nefes almaya çalıştım.
"Ne oldu?" Dedi Oscar.
"Gözlerim karardı. Annem bana seslendi. Onu duydum! Tehlike olduğundan bahsetti. Etrafımızda birileri olabilir!" Dedim tek nefeste. Oscar beni kucakladı. Koşarak üçümüzde içeri girdik. Leon arkamızdan kapıyı kapattı. Oscar salonda beni yere bıraktı. Camların perdelerini kapattım.
"Leon, sonuna kadar kapıları kilitle." Dedim. Başını sallayıp kapıyı sonuna kadar kilitledi.
Sonra hazır bir şekilde beklemeye başladık. Alfa gücüme odaklandım. O sırada Oscar ve Leon da safkan güçlerine odaklandılar. Ama nedense Oscar'da hissettiğim başka bir şeyler daha vardı. Bunu ona daha önce hiç sormamıştım. Ama oldukça güçlü bir şeyler seziyordum onda.

Kapı kırılarak açıldığında bir kız çocuğu yere fırlatıldı. Arkasındanda bir kaç tane okla vuruldu. Kanları duvarlara sıçradı. Sonrasında vampir sezilerimle bir şeyin yaklaştığını hissettim. Camın tarafından-benim olduğum yere-geliyordu. Hızla Oscar'ı itip yere düşürdüm. Sonra arkasından kendimi de yere fırlattım. Ve Leon'a bağırdım.
"Eğil!!" Hemen eğildi. Tam o sırada camın kırılma sesiyle beraber duvara bir ok daha saplandı. Ama okun ucu yanıyordu. Ateş kıvılcımları yere düşüp yanmaya başladı. Oscar'ın üstünden kalktım. Leon da kalktı. Oscar da hızlı bir şekilde kalktığında tekrar bir okun gelme ihtimaline karşı üçümüzü saracak kadar bir koruma kalkanı yaptım. Ve kapıdan çıktık. Ve çıktığımız gibi oklar üstümüze geldi. Koruma kalkanım sayesinde atan herkese geri döndü ve yedi kişi birden yere yıkıldı. Bunlar vampir kurulunun adamlarındandı. Geriye kalan sekiz kişiye ateş toplarımı attım. Sadece yaralandılar. Okla vurulanlarda ayağı kalktı. Oscar ve Leon da onlara büyü yaparak acı çektirmeye başladılar. Acı çektirmelerine ateş toplarımı atarak katıldım. Yanarak öldüler. Öbür kalanları da aynı şekilde yaktığımızda hepsi ölmüştü. Ve ev yanmaya başlamıştı. Koşarak uzaklaştık. O sırada büyük bir patlama sesiyle evden fazlasıyla uzaklaşıp ormana kadar uçtuk. Yere düştük. Zoraki başımı kaldırıp eve baktım. Tamamen yanmıştı. Patlama evin sol tarafını çöktürmüştü resmen...

Lütfen desteklerini esirgemeyin arkadaşlar! Şikayetlerinizi de bildirin ki yardımcı olabileyim. Vote ve yorumlarınızı bekliyorum...
🇹🇷son olarak ZAFER BAYRAMINIZ KUTLU OLSUN.🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷🇹🇷