Okul başlayalı bir hafta oldu.
Ve şimdiden yaz tatilini özledim
Tamam,arkadaşlarımıda özledim ama olsun bir hafta en fazla bu kadar sıkıcı olabilir!
Yatağımda oturmuş duvara bakıyordum.
sonra yanıma Aslı teyzem geldi"Mira hanım kahvaltı hazır"
Bana Mira hanım denilmesinden nefret ediyordum ama ben her seferinde uyarmama rağmen HANIM
"Aslı teyze lütfen bana hanım deme"
"Mira hanım annenizin emrinin dışına çıkamam"
"Tamam Aslı teyze çıkabilirsin"
Hep annemin Emirleri
Hemen üstüme birşeyler giyimem lazım pijamalarla aşağıya kahvaltıya indim sonra giyinirim.
Merdivenlerden indim ve yemek odasına baktım boştu Aslı teyzem mutfaktaydı.
"Aslı teyze annemle nerede?"
"Bugün misafirimiz var mira hanım o yüzden dışarıda yiyorlar"
Misafirmi?Hadi ama saat sabahın altısı,altı! Ama normal yoksa beni bu saatlerde kaldırmazlar zaten uyuyamdım yani buna pek kaldırmak denemez.
Pazar sabahlarından nefret ediyorum.
Haklıyım.
"Aslı teyze ben sofraya daha sonra geleceğim"
"Tamam mira hanım"dedi ve dışarıya gitti.
Bende üzerimi değiştirip saçlarımı taradım ve televizyonu açıp izlemeye başladım.
Kapı sesiyle döndüm ve karşımda hiç tanımadığım bir çocukla karşılaştım siyah saçları gözleri hem yeşile hem elaya benziyordu.
"Annen seni çağrıyor"
Dedi ve ben ona tip tip bakmaya başladım sonra konuşmaya devam etti
"Ben Mert babanın arkadaşının oğluyum"
Dediğinde ona dönüp konuşmaya başladım
"Ben mira"dediğim be ona doğru yaklaştım yürümeye başladı bende onu takip ediyordum.
Sonunda dışarıya çıkmıştık Deniz'in dalgalarının sesi ve kokusu.
Beni büyülüyordu.
Annemlerin be arkadaşlarının olduğu masada adının Mert olduğunu bildiğim çocuğun yanına oturdum.
Annem konuşmaya başladı
"Bugünkü misafirlerimiz Hakan Atsoy,Yeliz Atasoy ve oğulları Mert Ankara'dan İstanbul'la yeni taşındılar"dedi annem ve kahvaltıya devam etti bende misafirlerimize selam verdi Yeliz hanım konuşmaya başladı
"Miracım duyduğuma göre 11.sınıftaymışsın yani Mert'le yaşıtsın aynı okuldasınız Merte Arkadaşlık edersin umarım"dedi bende tam cevap vereceken Mert konuşmaya başladı
"Benim arkadaşlarım var yani bana arkadaşlık etmek zorunda değilsin"dedi
Yeliz hanım oğluna bakışlar atarken Mert hiç kafaya takmayarak kahvaltı etmeye devam ediyordu.
Ben ve Mertin kahvaltısı bitmişti annemlerde konuşmaya başlamıştı canım sıkılmıştı.Dışarı çıkabilirdim."Ben dışarı çıkıyorum" Mertle aynı anda söylmeştik "Mertcim bugünlük Miraya gözkullak olabilirmisin" bunu annem söylemişti
"Anne çocuk değilim bunu biliyorsun"
"Mira bu aralar çok sorumsuz davranyorsun o yüzden Merte emanesin hemde derslerini dışlamaya başladın artık bir düzene girmelisin"dedi
"Sıçiyim düzenine"diye mırıldandım
Ve Mert'le yürümeye başladık
"Noldu düzeninmi bozuldu"
"Yaniiii"
"Yani derken?"
"Çoktan unutulmuş bir konu desem"
"Bişey demem"
"Çoktan unutulmuş bir konu"
Sonra arabasını açtı ve bindik
"Nereye?"
"Arkadaşlarımın yanına"
"Yani Benide götüreceksin"
"Evet neden başka bişey yapmakmı istersin"
"Yoo sadece beni götürdüğüne şaştım"
"Tamam"
Biraz arabayı kullandı ve konuşmaya başladı
"Alicanı tanıyormusun?"
"Alican,Berkay ve Kağan'ımı demek istedin?"
Kesin onların arkadaşı
"Tanıyorsun"
"Tanıyorum,yoksa onların yanınamı gidiyoruz?"
"Evet?"bunu birşeymi var dermiş gibi söyledi
"Hiç sadece tanıyorum"
"Yakınmısınız?"
"Biraz"
Ve sustu tüm yol boyunca sustu sonunda bir kafenin önüne gelmiştik içeri girdik ve gördüğüm manzara karşısında şok olmuştum.
Bu ilk bölüm olduğu için tanıtım gibi oldu.Diğer bölümler daha uzun okumaya devam edin ve oy verin sizi seviyorum😘

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kurtarıcı öküzüm #Wattys2016
Teen Fiction"Küçüklüğümün hayli Aşk. Nasıl vazgeçerimki? Aldatılsamda Vazgeçemiyorum Zor zamanlardı bitti. aşkı bulabilirim artık Ben beyaz atlı prens istememiştim hiç çünkü ben Prenses olmak istemedim hiç. Prenses olarak büyütüldüm ama bana hiç sormadılar kra...