历史 ✳ Past [ Jung Hoseok]✔

:8:

~Bir ay sonra~

Sıradan bir gündü işte en azından Hoseok öyle düşünüyordu. Mutlu bir sabaha merhaba demişlerdi,

Hoseok bugün ki kahvaltının kendinin hazırlaması gerektiğini düşündü odadan sesiz bir şekilde mutfağa geçti...

Kahvaltı hazırdı Soo-yun'u uyandırma vaktiydi.

Meleğim kahvaltı hazır .

Ama Soo-yun onu duymamış uyumaya devam ediyordu,

Meleğim .

diye seslenmiş ve silkeleyerek uyandırmıştı .

Sonunda meleğim hadi kahvaltı benden,kalk .

Hoseok enerjik bir şekilde davranıyordu ama Soo-yun gözlerinden akan göz yaşlarını görmesiyle öldüğünü hissetti

N-noldu Soo-yun neyin var ?

Sorusuna cevap vermemişti Soo-yun sıkıca sardı kollarını Hoseok'a, sanki ona veda edercesine sarıldı .

Hemen komodinin üzerinde ki deftere bir şeyler karaladı:

Hoseok duyamıyorum seni ...

Artık Soo-yun duyamıyordu hiç bir şeyi duyamayacaktı Hoseok'un kendisi için söylediği hiç bir şeyi duyamayacaktı...

Hoseok'un duyduğu söz kulağında çınlarken,sağına tutulmuştu gibi gözyaşları yanaklarını ıslatıyordu Soo-Yun'un elinde kalemi alıp yazmaya başladı:

Doktora gitmeliyiz Soo-yun

Üzgünüm Hoseok bunu sana söylemediğim için.

Hoseok şaşırmıştı yazıyı  tekrar okudu ve kağıda düşüncelerini döktü,

Neyi neden bana söylemediğin için üzgünsün?

Ben daha önceden doktora gittim ama söylemeliydim söylesem de bir şey değişmeyecekti tedavi için çok geçti Hoseok.

Hoseok ne diyeceğini bilemiyordu sadece ona sıkıca sarıldı,

onu duymaya bilirdi ama mutlu olamayacakları anlamanına gelmiyordu sonuçta kalpleri birdi Hoseok için yeterdi ...