JUNG HOSEOK
Her şeyimi vermeye hazırdım onun için onun gözümün önünde eriyip gitmesi ile bende günden güne eridim.
Bu olaydan 1ay sonra yürümemeye başladı tekerlekli sandalye ile idare ediyordu.
Onu böyle görmek çok kötüydü,her gün bana o güzel gülümsemesini sunardı sanki hiçbir şey olmamış gibi.
Her zaman olduğu gibi iş için dışarı çıkmıştım eve dönerken ona bir sürpriz yapacaktım onun doğum günü idi hemen bir pasta aldım ve bir tektaş yüzük ona evlenme teklifi edecektim.Mutlu ve heyecanlı bir şekilde eve geldim ama eve geldiğimde ise kapı açıktı ama neden? Diye sordum kendime ve koşarak içeri girdim girdiğimde ise beni Soo-yun'un güler yüzü yerine yerde kanlar içinde karşılamıştı.
Yanına koştum hemen bir ambulans çağırdım elimdeki hediyeleri yanına koydum,o ise bana buruk bir tebessüm ve ağlamaklı gözler bana baktı.
Onu kaybetmiştim işte o gün öldüm bende o gün nefret ettim kendimden ve her günümden.
Artık uzun zaman sonra sürekli Soo-yun'u görmeye başlamıştım ve sürekli beni çağırıyordu.
Artık gelmek için cesaretimi topladım...
______________________
Merhaba sevgili okurlarım cidden okuyor musunuz bilmiyorum. Ne vote var ne yorum neyse ben gidiyorum by by.
Diğer bölüm final ^^