Kabuslarım

Küçük Hata

Biraz yürüdüm ve yaralarımın gerçekten ağrıdığını fark ettim. Aynı zamanda çok yorulmuş acıkmış ve susamıştım. Galiba yaralarının pansumana ihtiyacı vardı. Gerçekten yorgundum. Ama yorgunluğumu dindiren birşey vardı. Açlık. Elimi karnıma götürdüğümde elime bulaşan sıcak sıvının ne olduğunu bilmem için karnıma bakmam gerekmiyordu. Karnımdaki keskin bıçak yarası kanıyordu. Gerçekten çok az kalmıştı şuraya düşüp bayılmama!

Gözlerimi açtığımda yatak gibi birşeyin üstünde yatıyordum. Elimi karnıma götürdüm. Çok ağrıyordu. Pansuman yapılmıştı. Basımda Ashley duruyordu.

- Amel... ay aman Umut nasılsın? Ağrın var mı?

- Ne çabuk Umut olduğum yayıldı? İyiyim iyiyim de beni kim buldu?

- Edric. O söyledi zaten umut olduğunu neyse boşver sen al acıkmışsındır.
dedi ve bana bir tabak uzattı. Çok acıkmıştım ve konuşmaya başladım

- Mert beni nasıl bulmuş ???

- Buraya gelirken.

- Hayır bence insan olanın bir sorması gerekti aç mısın? Yorgun musun? Sonuçta bir Umut duruyor karşınızda yani!!!

Dedim bir öksürük sesi geldi ve gözlerim o sesin sahibini aradı ve buldu da Edric!!! Şaşırmıştım lokmam buğazımda kalmıştı Ashley bunu fark edince hemen bir bardak su verdi. Sonunda sakinleşebilmiştim. Yanaklarımın kızardığını hıssedebiliyordum. Edric

- İyi misin?

- Evet de sen ne ara geldin?

- Başından beri burada seni bekledi.

- Ne gerek vardı beklemeye? Getirdiğini için saol

- Getirdiğime pişman olmasaydım iyiydi. Neyse geçmiş olsun özür dilerim ya cidden aç mısın? susuz musun? Hiç sormadım neyse ben kalkayım

dedi ve gitti.

- Senin günlüğün hagisi ?

- İki

- Oooooo cesaretliyiz.

- Evet ama belki senin kadar değil!!? Bunu yapıcak mısın?

- Bence denemeye değer ama denemeye değemezde belki denemeye değerde, denemeye değerdir ama ya değmezse! Denemeye değer olabilir mi? Yoksa denememeye mi değer sence denemeye değer midir değm

- Ay yeter Umut denemeye değer mi yok değmez mi? Asla bana sorma!
Dedi. Üzüntülüydü. Anlamamıştım.

- Anlatmak ister misin?

- Neyi ?

- Suratına bakılırsa birşey düşünüyor olmalısın.

- Senin gibi bir arkadaşım vardı Aslı. Senin gibi derken günlükten bahsediyorum. Onu sonuncu kabusuna uğurladık. Geldiğinde herkesi bir araya toparladık ve ondan önce bana sormuştu. En iyi arkadaşı bendim kardeşim gibiydi. Kardeş gibiydik. Ben denemeye değer dedim. O da benim sözüm üzerine bunu kendi yaptı.
Anlatırken ağlamaya başlamıştı.

- Ama bunun seninle bir ilgisi yok ki?

- Hayır var!! Bu şeyde süreninde bir önemi varmış. Kitapta yazıyordu. Belki belki de on dakika sonra yapsaydı hepimiz buradan kurtulacaktık. Ama sakın bunu kimseye söyleme benden ve liderlerden başka bilen yok!!

- Sen sen kitabı mı karıştırdın?

- Evet sessiz ol duyacaklar. Bı... Ben sana bunu söylememeliydim. Sa.. Sadece şimdi i...işini zorlaştıracağım.