Multimedya - Banu
İki Hafta Sonra...
Buraya geldim geleli şunu anlamıştım. Dilruba kesinlikle insan değildi. Ya arkadaşım bir insan evladı sırf toz bulabilmek için tabağı ovalar mı ya ? Peki ya sırf benim yaptığım yemeklerin içinden kıl çıksın diye , kendi saçından koparıp içine atar mı ?
Neyse ki güzel şeyler de olmuştu. Mesela Süleyman amcanın ve Emine teyzenin gözüne girmiştim. Bana gerçekten çok güveniyorlardı. Yemekten kıl çıksa bile 'olsun Banu kızımız bilmeden olmuştur.' demişlerdi. Üstelik Ahmed ile de aramız çok iyiydi. Hatta biraz sosyalleşmesini bile sağlamıştım. Ve Ali... Ali'yi bir gece su içmek için kalktığımda havuzun başında Kur'an okurken görmüştüm. Yanına gittim ve onun güzel arapçasıyla okuduğu yasin suresini dinledim. Hani billur sesli derler ya. İşte karşılığı bu adam. Gerçektende Rabbim ona çok güzel bir ses bağışlamış...
Kafamdaki düşüncelerle mutfak lavabosunu silip çıktım. Aziz abi ve Süleyman amca doktora gitmişlerdi. Süleyman amcanın ilaçları bitmiş ve hem de hala aynı ilaçlara devam edeyimmi diye sormak istemiş. Süleyman amca şeker hastasıymış.
Dilruba ise çocukları alıp alışverişe çıktı. Bugün cumartesi ya gezecek hanımefendi. Bende Ali ve Ahmed'i havuzun başında görünce oraya gitmeye karar verdim.
"Ya nolur gidelim. Noluuur!!!" Ahmed deli gibi zıplıyordu. Ali ise sıkkın nefesini verdi.
"Lâ (Hayır) Ahmed." dedi ve yerinde kıpırdandı.
Ben ise gülümseyerek yanlarına gittim. "Günaydın ! " ikisi birden bana baktı ve Ahmed "Günaydın" dedi.
"Banu abla , amcama birşey söyle lütfen. Beni partiye götürmüyor." dedi bıkkın bir şekilde.
"Sana hayır dedim Ahmed. Konu kapandı."
"Limaze ? (Neden?)" Ali bu sefer kızgın bakışlarını Ahmed'e yollayınca Ahmed susumak zorunda kaldı.
"Ali ne partisi bu?" dedim.
" Bizim şirketin ve anlaşma yaptığımız başka bir şirketin partisi. Ancak biz gitmiyoruz. Çünkü ben partileri sevmem." kaşlarımı kaldırıp baktım. O da gözlerini benden çekip havuza baktı. Ahmed ise yalvaran bakışlarını bana yollamıştı. ' İyi ama bu çocuk bana yolladığı bakışlarla çok tatlı görünüyor.' içimdeki acıyan Banu'yu dinledim. Ben bu çocuğu ne olursa olsun o partiye götüreceğim kardeşim!
"Ahmed bu parti ne zaman ?" hemen umut dolu bakışlarını bana yolladı ve heyecanla "Bugün akşam amcamın şirketinde" dedi. Hayır yani anlamadığım birşey var. Mağdem partileri sevmiyorsun neden kendi şirketinde olmasına izin verdin.
"Hazırlan akşam gidiyoruz." Ahmed hemen yerinden kalktı ve zıplayarak eve girdi.
"Ma? (Ne)" dedi Ali şaşıran şaşıran bir ifadeyle.
"Evet Ali duydun. Mağdem sen gelmiyorsun. Bende Aziz abiyi ve Ahmed'i alır partiye kendim giderim. Hem Süleyman amca ve Emine teyze bunu anlayışla karşılar."dedim ve tek kaşımı kaldırıp ona baktım. O ise bir hışım yerinden kalktı ve kolumdan sıkıca tutup beni de kaldırdı.
"Bana bak Banu... Eğer o partiye gidersen sonuçlarına katlanırsın. Ne Ali ne abim ne de sen o partiye gitmiyorsunuz. ANLADIN MI ?" dedi ve kolumu bırakıp yanımdan ayrıldı.
Allah'ım , Allah'ım inşallah biri görmemiştir. Hemen sağ soluma bakındım ancak kimse yoktu. Derin bir nefes aldım ve kafamdaki planlarla evin içine girdim.
