The Broken Cassanova (Completed)

Casanova 10

Allie Kie

The next day. Gumising ako ng maaga. Wala lang gusto ko lang gumising ng maaga eh. Natapos ko na lahat ng morning routine ko kaya kinuha ko na yung bag ko pero dahil lahat na lang ata nahuhulog ko. Natabig nung bag ko yung mga photoalbum kaya nahulog sa may floor. Haist. Srsly? Tsk. Habang inaayos ko nakita ko yung picture namin. I stared at it.

This picture. I was a kid when it was taken. I was so makulit in a cute way. I talk like i always have something to say. I asked everything. They are so happy. She was so happy at last she had someone like me in the family. I was singing her songs. I was...

That's enough she is gone and it is my fault. Inayos at itinago ko na yung mga photo album. Lumabas na ako ng kwarto ko at paglabas ko ng bahay. Nakita ko si Lian nakasandal sa kotse niya. Nagulat ako kasi akala ko di na siya magpapakita after yung nakita niya kahapon. Lumapit ito sa akin at linagay niya yung arm niya sa arm ko.

"Tara na." -masiglang sabi nito.

I just shruged my shoulder and we start walking. We look like couples. Haist. Nangulit lang siya habang naglalakad kami pero di ko siya pinapansin.

"Parang gusto ko na din na maging magnanakaw." -sabi niya habang kunwaring napapaisip.

Bored ko siyang tinignan tapos tumingin siya sa akin tapos ngumiti yung tipong pati mata ngumiti. Why do i feel- Heh! Kie walang i feel i feel dito.

"Para naman manakaw ko yang puso mo. Ayaw mo kasing ibigay eh." -sabi niya na nakangiti pa rin.

So cute. Wait what!? Tsk kung ano ano na pinagsasabi mo Kie. I swayed my head left and right. To sway out the things i am thinking right now. Tumahimik na naman kami nung makapasok kami ng school gate nakita namin sina Rhen at Grey. Hmm mukhang wala pa si Kill ah.

"Hi guys." -sigaw ni Lian sa kanila tyaka kumaway at kumaway pabalik sina Rhen.

Lumapit kami sa kanila. Rhen is giving me this weird smile while Grey have this nagtataka expression. Then i realize that Lian's arm is still in sync with mine. Pasimple kong inalis kaso mas inayos naman ni Lian yung pagkakasync.

"Kie stop or else." -seryosong sabi ni Lian kaya i let it.

Lumaki kasi yung mata niya nakakatakot kaya. Hanggang ngayon Kie takot ka parin sa seryosong Lian. Haha. Sabat ng utak ko. Tsk hindi kaya.

"Sunod nalang daw sa classroom si Kill." -sabi ni Grey.

Kaya pumunta na kami sa room namin. Yup magkaklase kami. Sa klaseng to lang ako pumapasok ng mas maaga kesa sa prof kasi kasama ko sila Grey, Rhen at Kill pero mas madalas pa rin yung 30 minutes late ako. Pagkaupo namin sa mga table namin saktong pumasok si Kill. Lumapit ito sa amin ni Lian magkatabi kami eh at may binigay ito kay Lian pero di ko nakita kung ano yun.

15 minutes bago matapos yung klase namin lumabas na ako at sa bintana na ako dumaan ang layo kasi kung sa door eh tyaka babawalan lang ako lumabas ng prof. Nasa second floor lang naman ng building yung classroom kaya sisiw lang. Pagkatapos ay umalis na ako at puntang tambayan kaso pagkadating ko doon isang di kaaya ayang tanawin ang nakita ko. Nakita ko lang naman yung team captain at ilang members ng soccer team ng univ. Lumapit ang mga to sa akin. Last time na lumapit ang mga to sa akin pinapabalik nila ako sa team kaso ayoko at ayun nakipagsuntokan ang mga to sa akin at yep nabugbug ako. First months of fighting career ko yun eh. Medyo umatras ako at nagfighting stanz. Kaso nagulat ako nung bigla silang lumuhod as in lahat sila.

"Sorry sa nagawa namin sayo noon. Sana mapatawad mo kami at sana bumalik ka na sa team kaylangan ka ng team." -sabay sabay nilang sabi.

Ah eh ano daw? Akala ko naman aawayin na naman nila ako. Kaya lang naman ako napapaaway kasi inaaway ako. I don't start fights but i totally finish fights. I sighed at umayos ako ng tayo.

"Tayo na dali. Pag-iisipan ko muna kung babalik ako." -sabi ko pero wala pa ring emosyon.

Pumunta ako sa ilalim ng puno at umupo. Headphones. Music on. World off. Umalis na sila at mukhang natuwa sila sa sinabi ko. Nag-appear pa sila tapos ng pasalamat sa akin. Eh wala naman akong ginawa. Tsk. Hayy.

My phone keeps on ringging kaya kahit ayokong pansinin kinuha ko at sinagot yung tawag.

"She is here at the hospital. E.R."

I put my phone on my pocket and started running...

"You never need to run anymore." -i heard Lian.