"Together?"

•Κεφάλαιο 3•

Εδώ και κατι μέρες προσπαθώ να μάθω τι έχει γινει με το παρελθόν του Άρη. Μπορεί να φαίνεται παράξενο, Αλλά επειδή τον αγαπάω θέλω το καλύτερο γι αυτόν και τον νοιάζομαι.
Με αυτά και με αυτά έφτασα στο σπίτι του αδελφού μου.
Χτύπησα το κουδούνι. Ο αδελφος μου άνοιξε. Επεσα στην αγκαλια του και τον φίλησα στο μάγουλο.
Μ-Μας ξεχάσεις εε?"
Γ-Όχι ρε μικρή απλά έχω πολλά μαζεμένα αυτές τις μέρες. Εσύ για πες πως και από εδώ?" Μου είπε ενώ μου έκανε χώρο να περάσω. Μόλις πήγα στο σαλόνι είδα τον Γιάννη. Έτρεξα και τον αγκάλιασα.
Μ-Γιαννιωω μου" ειπα και τον φίλησα στο μάγουλο.
Γ-Μου έλειψες " μου είπε.
Μ-Γιατί δεν έρχεσαι πια στο σπίτι να με δεις? Ουτοσι άλλος είμαι συνέχεια μόνη...Επειδή κι γονείς μου λείπουν είτε για επαγγελματικά ραντεβού είτε αργούν να γυρίσουν από την δουλειά."
Γ-Εε αυτόν τον καιρό είχα διάφορες δουλειές αλλά στο υπόσχομαι πως θα έρχομαι"
Μ-Χαίρομαι"
Γ-Εε θέλω να σου πω κάτι" είπε και έτριψε αμήχανα τον σβέρκο του. Εντωμεταξύ ο αδελφός μου είχε εξαφανιστεί. Δεν είχα ιδέα που πήγε.
Μ-Πες μου" του είπα και του έπιασα το χέρι. Ο Γιάννης είναι τόσο μα τόσο καλός. Είναι ένας από τους καλύτερους μου φίλους . Ξέρει πολλά για εμένα όπως και εγώ γι αυτόν. Οχιι για τον Άρη δεν ξέρει.
Γ-Εεε...Πρέπει...Δηλαδή έτσι έγινε...Δεν φταίω εγώ...."
Μ-Γιαννάκη μου ηρέμησε και πες μου" ειπα και πήρε μια βαθιά ανάσα καθώς έκλεισε τα μάτια του.
Γ-Πρέπει να φύγω για Αθήνα"μου είπε με μια ανάσα.
Μ-Όχι Όχι δεν μπορείς να φύγεις. Δεν γινεται " ειπα και τον αγκάλιασα. Ο Γιάννης είναι ένα πολύ σημαντικό άτομο για εμένα, είναι σαν τον δεύτερο αδελφό μου δεν μπορεί να φύγει. Είχε φύγει για ένα χρόνο για Θεσσαλονίκη και τώρα θα φύγει για Αθήνα.
Ένιωσα να ακουμπάει το μάγουλο μου και μόνο τότε κατάλαβα ότι έκλαιγα.
Γ-Σε παρακαλώ μην κλαίς, ούτε για εμένα είναι εύκολο."
Μ-Γιάννη έχω μια κολλητή την Εβελινα και ένα καλύτερο φίλο που είσαι εσύ που τυχαίνει να είστε αδελφια. Έφυγες για ένα χρόνο Θεσσαλονίκη επειδή σου είπαν πως είχες δυνατότητες πολλές και άλλαξες σχολείο. Τώρα γιατί? Γιατί φεύγεις πάλι? "
Γ- Περασα στο πανεπιστήμιο που ήθελα." Μου είπε σιγανά. Τον κοίταξα με γουρλωμένα μάτια.
Μ-Πλάκα κάνεις? " του είπα ενθουσιασμένη. Είχε κάνει τόσο κόπο για να περάσει σε εκείνο το Πανεπιστήμιο.
Γ-Καθόλου "
Μ-Μπραβοοο Γιάννη μου. Είμαι τόσο περήφανη για εσένα." Του είπα και ανέβηκα απάνω του και τον αγκάλιασα.
Γ- Και εγω χαρηκα παρα πολυ οταν περασες και εσυ και ο αδελφος σου εκει που θελατε. Ομως θέλω μια χάρη "
Μ-Ότι θες"
Γ-Δεν θέλω να στεναχωριέσαι που φεύγω "
Μ- Αφού είχες κανει τόσο κόπο για να περασεις σε αυτήν την σχολή και το ήθελες τόσο πολύ και ξέρω πως είσαι εσύ εντάξει και ευχαριστημένος θα είμαι και εγώ μια χαρά " του είπα και με αγκάλιασε.
Γ-Να σου πω και κάτι άλλο?"
Μ-Εε ναι"
Γ-Το βράδυ θέλω να πάμε σε ένα μπάρ να το γιορτάσουμε. Θα είναι όλοι εκεί"
Μ-Ότι θέλεις " ειπα και μετά συνεχίσαμε να μιλάμε περί ανέμων και υδάτων.

[...]

Μ-Έτοιμη" ειπα στην Εβελινα
Ε-Οοο κούκλα. Παναγία μου θα κάψεις καρδιές σήμερα "
Μ-Εεε καλά και εσυ δεν πας πίσω"
Κατεβήκαμε κάτω μετα απο λίγο και συναντήσαμε τα αγόρια και μετά ξεκινήσαμε για το κλαμπ.
Φτάσαμε και μπήκαμε μέσα. Βρήκαμε κάπου να κάτσουμε και αρχίσαμε να μιλάμε. Το βλέμμα του Αρη το ένιωθα κάποιες φορές καρφωμένο απάνω μου. Μα τι μπορεί να είναι αυτό που τον βασανίζει? Το να παίζει με τα κορίτσια δεν είναι φυσιολογικό αυτό σημαίνει ότι Έχει παρελθόν, το οποίο πρέπει να το μαθω για να τον βοηθήσω.
Με αυτά και με αυτά δεν είχα καταλάβει πως είχαν σηκωθεί όλοι από το τραπέζι και χόρευαν. Έψαξα τον Άρη με το βλέμμα μου. Όμως αυτό που είδα με έκανε να θέλω να ουρλιάξω. Φιλιοταν με μια κοκκινομάλλα. Τόσο απλά. Ένιωσα τα μάτια μου να γεμίζουν από δάκρυα.

Πρέπει να το συνηθίσεις καποια στιγμή αυτό. Δεν είναι η πρώτη φορά που το βλέπεις.

Μου είπε η φωνούλα από μέσα μου.
Ένιωσα κάποιον να κάθεται από δίπλα μου και γύρισα να τον κοιταξω. Κάπου τον είχα ξαναδεί. Μάλλον σε καμία καφετέρια.
?-Γειαα" μου λέει. Φαίνεται καλό παιδί, Δεν μου είναι εντελώς άγνωστος.
Μ-Γειαα" του ειπα και προσπάθησα να του χαμογελάσω αλλά δεν μπορώ θέλω να κλάψω.
Β-Βαγγέλης" μου λέει και μου τείνει το χέρι του.
Μ-Μελίνα" ειπα και κάναμε την συνηθισμένη διαχειραψια.
Β-Να σου πω κάτι? "
Μ-Ναι βρε"
Β-Όταν θες κάποιον του το λες" μου είπε και εγώ έμεινα για λίγο να τον κοιτάω.
Μ-Εε?"
Β-Σου το λέω γιατί εγώ που σε παρατηρώ από ώρα βλέπω ότι θες αυτόν. Ο οποίος φιλιέται με άλλες "μου είπε και τον κοιταξα
Μ-Δεν μπορώ να του το πω " ειπα και χαμηλωσα το κεφάλι μου.
Β-Γιατί?"
Μ-Γιατί δεν βλέπεις? Αυτός δεν ενδιαφέρεται για εμένα. Κάθεται και φιλιέται με όποια βρει. Εμένα και να του έλεγαν να με πετούσε στον γκρεμό θα με πετούσε χωρίς δεύτερη σκέψη " του είπα και τα ματια μου βουρκωμένα ξανά.
Β-Κι όμως Μελίνα. Τον παρατηρώ εδώ και ώρα πως με κοιτάει με μισό μάτι. Λες και θα σε πάρω από αυτόν. Δεν πρόκειται να σε πετουσε στον γκρεμό, αν το έκανε κάποιους θα τον εκανε κομματάκια." Μου είπε και εγώ άρχισα να γελάω.
Μ-Βαγγέλη δεν με θέλει. Μαλώνουμε συνέχεια. Τέλος πάντως..." ειπα για να αλλάξω θέμα.
Β-Να ξέρεις εγώ σου το είπα αυτό γιατί είσαι πολύ όμορφη και θέλω να σε βοηθώ γιατί και εκείνος που θες είναι πολύ όμορφος και ταιριάζετε "
Μ-Δεν πρόκειται να ήμαστε μαζί "
Β-Μην το λεςς" μου είπε και μετά αρχίσαμε να μιλάμε για άσχετα θέματα ενώ παρατηρούσα το βλέμμα του Άρη να πετάει φωτιές. Μα γιατί? Αφού έχει όποια θέλει, εμένα δεν θα γυρίσει να με κοιτάξει ποτέ.!

Heyy guys

Τι κάνετε?

👒Η Μελίνα είναι όλο γνωριμίες 😝
👒 Ο Άρης ως συνήθως φιλιέται με άλλες.

💣Η Μελίνα θα βρει τελικά το παρελθόν του Άρη?

🍭Πείτε μου γνώμες για το κεφάλαιο.

🌟Θα με βοηθουσατε πολύ πολυ αν ψηφίζατε και σχολιαζατε την ιστορία μου.

Φιλιαα💘💘