Bu bölümü yağmuru izlerken yazdım umarım beğenirsiniz...
Evde korku filmi izliyodun yağan yağmur ve şimşekler daha çok gerilmeni sağlıyodu şimşeklere karşı artık fobi olmuş bir korkun vardı önceden olsa jin sana sarılır korkunun geçmesi için sana şarkı söylerdi taa ki bir yıl önce ailesi yüzünden İngiltereye taşınana kadar aileni kaybetmiştin üzerine Jin seni bırakıp gidince çökmüştün psikolojik tedavi görmüştün arkadaşlarına güler yüzünü göstersende hala aynıydın *hala çökmüş* üstündeki battaniyeye daha çok sarılırken koltuğa dahada siniyodun birden kapının çalmasıyla irkildin ilk başta çalar çalar gider dedin daha sonra dahada şiddetli bi şekilde çalınca yavaş adımlarla kapıyı açmaya gittin karşındaki kişi maskeli simsiyah giyinmiş şapkalı uzun ve geniş omuzlu biriydi bir an aklına Jin geldi karşındaki kişinin sana aniden sarılmasıyla ürkmüştün bi dakika sen bu kokuyu tanıyodun bu... bu... bu SeokJin'di ani geri çekilmenle afallasada toparlandı
-J-Jin?
+Burdayım meleğim
-Neden geldin ha?!?!? Beni yarı yolda bıraktıktan sonra neden geldin!!!
+(adın)... açıklamama izin ver bak gerçekten zorundaydım
-Neyin zorundaydın ha söylesene neyin
+abimi kaçırdılar eğer senden ayrılmassam senide kaçırıp canını yakacakşarını söylediler hatırlıyomusun o gün beni ağlarken bulmuştun nedenini sorduğunda seni geçirmiştim işte bu yüzdendi tam bi senedir hergün rüyalarıma sen girdin psikolojik destek aldım doktorum bile anladı seni bırakmamamı söyledi ama ben zorundaydım lanet olsunki zorundaydım
Söylerken iki dizinin üzerine düşmüş ve ağlamıştı sen onun ağlamasına dayanamazdın ki ne olursa olsun o ağlamamalıydı sende dizlerinin üzerine düştün ve ona sarılarak ağlamaya başladın
-Bende ne hale geldim farkındamısın ailemi kaybettim sende beni bırakınca iyice çöktüm aylarca tedavi gördüm ama işe yaramadı arkadaşlarım düzeldiğimi zannediyo ama ben düzelmedim günden günede kötüye gidiyorum senin halusilasyonlarını görüyodum gecelerce uyumadım yemek yemedim hergün senin fotoğraflarına bakarak intihara kalkıştım ama olmadı ölemedim yapamadım Jin beni bırakma lütfen
+Asla asla seni bidaha asla bırakmıycam meleğim özür dilerim affet beni meleğim lütfen
-Affediyorum asla beni bırakma ben sensiz yaşayamıyorum
+Bende sensiz bitanem
İçeriye geçip koltuğa uzandınız onun göğsüne başını yasladın ve kendini huzurlu bir uykunu kollarına bıraktın
Hellööööö ben geldimm
Bu bölüm diğerlerine göre daha bi içime sindi umarım güzel olmuştur... ^_^Vote ve yorumları unutmayın pıliizz💜
![](https://img.wattpad.com/cover/80110288-288-k959027.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
~BTS İLE HAYAL ET~
Fanfikcederin bir nefes al ve son nefesini verene kadar hayal kur. bir kişinin hayalleri öldüyse kendinin de yaşamak için sebebi kalmamıştır...