Open wings (dutch hungergames fanfiction)

De trainingen (2)

Gisteren was de 2e trainingsdag, die best goed verliep. Ik heb nog geoefend met vliegen en ik heb ook al een gevecht in de lucht gedaan tegen iemand van 3 en tot mijn verbazing won ik.

De afgelopen dagen heb ik Arida nergens gezien tot vandaag. Vandaag waren de individuele trainingen met Viper. Eerst moesten we allemaal laten zien wat we konden en daarna zou ze met ons apart gaan trainen. Ik heb eerst met een drietand tegen Jamy gevochten en ik heb een wedstrijdje met Alice gedaan met de vleugels. Toen we klaar waren was Jamy als eerste individueel aan de beurt. hij kan echt ontzettend goed camoufleren en is handig met een drietand. Alice kan heel erg snel zwemmen en heeft ook een trucje bedacht om met een blad en wat grond een brandwonden geneesmiddel te maken(viel te verwachten want haar moeder is de apotheker van 4). Ik heb ook wat geoefend met zwemmen en lang mijn adem inhouden (in het geval dat...) eb heb ontdekt dat de vleugels ook in het water werken, ook blijkt dat ik een talent heb voor boxen. Arida blijkt heel goed te zijn in klimmen...

Toen we klaar waren besloot ik om even te gaan slapen, voor de presentatie morgen voor de spelmakers.

Droom*

Het stormde... Het stormde keihard. Ik zat thuis te werken aan een model voor mijn vleugels. Melvin hielp me, hij had een goede stroomlijn ontworpen die misschien wel kon helpen. Mijn moeder was thee aan het drinken. Mijn vader, Kenly en Alexander waren vissen. Toen ze na 19:00 nog niet terug waren begon mijn moeder ongerust te worden. net toen ze wilde bellen, ging de deurbel en ik riep nog: "Ik ga wel!!" Toen ik open deed begroette ik de doorweekte Alexander en Kenly, maar mijn vader zag ik niet. Ik vroeg: "waar is papa?" Alexander fluisterde iets in mijn moeders oor. Ze begin te huilen en Kenly trooste haar. Toen ze uitgehuild was vertelde ze dat de vissersboot was omgeslagen en dat Alexander Kenly uit het water gered had en daarna nog een uur naar mijn vader gezocht had toen Kenly hem terug riep omdat hij 'iets' gevonden had : het lichaam van mijn vader. De gemeente heeft hem laten borgen en mijn moeder mocht beslissen waneer ze hem traditioneel mochten cremeren ... Ik wist biet wat ik moest antwoorden, ik kon het gewoon niet bevatten. mijn vader was dood. Gedood door de golven , niet wetende dat mijn broer hetzelfde te wachten stond. De crematie ging volgens de traditie van een oud volk genaamd de "vikingen" die hun doden in brand zetten en de zee op lieten drijven... Een paar weken daarna was Kenly's boete, toen mijn leven voor de tweede keer in elkaar stortte....

Einde droom*.

Ik schrok wakker, en Cecilia kwam m'n kamer binnen: "Gaat het wel goed liefje?" vroeg ze.

Voor het eerst zag ik iest van medelijden of begrip in haar ogen, tot voor kort zag ik haar maar als een rare Capitool marionet maar ik heb het gevoel dat ze diep van binnen een goed mens is...

Als het ochtend is wordt ik wakker van het geschreeuw van Viper die schreeuwt dat we wakker moeten worden, moeten gaan aankleden en ontbijten want binnen een uur moeten we laten zien wat we kunnen aan de spelmakers....

We zitten in een ruimte te wachten tot we aan de beurt zijn. Zodra het laatste meisje van 3 naar buiten komt met een grijns van oor tot oor wordt Jamy's naam omgeroepen. Ik wens hem succes en hij loopt naar binnen. Als hij klaar is en naar buiten komt, zegt hij dat de spelmakers nu al niet meer opletten en dat je dus hun aandacht moet zien te winnen. Dat belooft niet veel goeds...

Ik loop naar binnen zeg mijn naam, de spelmakers kijken op en de hoofdspelmaker van dit jaar, Venerus Bulbarius, zegt dat ik kan beginnen... Ik pakte de rugzak met de virtuele vleugels en een drietand, ik duik het water in en zoek naar de grootste vis die er in het water zit. Ik zie een enorme barel en zwem deze achterna naar de bodem, waar de vis besluit omhoog te zwemmen, precies zoals ik wil.

Ik zwem omhoog achter de vis aan en de vis springt uit het water... Ik open de vleugels en zodra ik op dezelfde hoogte als de vis boven water zit doorboor ik hem met mijn drietand...

Dan loop ik naar het controle paneel van de trainings poppen en laat ze me bestormen, ik weer ze af met m'n drietand en bij de laatste en de grootste open ik mijn vleugels weer, vlieg omhoog en doorboor deze net als de barel.

Ik maak een buiginkje voor de show en loop weg. "ik vond het op zich niet zo slecht gaan!" antwoord ik aan Alice die vraagt hoe het ging. Ik hoef in ieder geval niet te rekenen op een onvoldoende denk ik bij mezelf.

s'Avonds als we voor de televisie zitten en wachten op de uitslagen zijn we aan het voorspellen wat elkaars Scores zullen zijn.

Iedereen verwacht minimaal een 8 en ik verwacht van Jamy en Arida denk ik dat ze minimaal een 10 kunnen halen...

Toen het volkslied van Panem begon wachtten we allemaal in spanning af, en we zagen het beeld van Ceasar Flickermann .

Bij 1 en 2 waren er geen cijfers onder de 10 en bij district 3 waren er bizar genoeg 4 negens. Bij ons begon hij bij de jongens en hij begon met Jamy, Ceasar noemde het getal 11... We begonnen allemaal te juichen en te schreeuwen en we feliciteerden hem...

Toen zei hij mijn naam: Michael Ionago: een .............

------------------------

Oehhhh spannend...

Laat je reactie achter en vergeet niet te stemmen...