Meeting my neighbours

12 2 0
                                    

De volgende dag zei mam dat ik moest kennis maken met de buren. Maar ik vond dat je als je een goeie eerste indruk wil maken niet met lege handen kon buiten komen. Dus reed mam met mij naar de supermarkt en daar kocht ik 2 cupcake mix en suikerfrosting. Ik bakte die cupcakes en deed er dan het glazuur op. dan zette ik ze op een plateau en ging er mee rond in onze straat natuurlijk ging ik eerst langs de andere  kant van het grote huis omdat het nu schaamtelijk is om hun onder ogen te komen maar ik zal het ooit moeten doen. in de rest van de straat leefden allemaal vriendelijke mensen maar er waren wel enkelen dat geen suiker mochten omdat ze zeiden dat ik ze wou vetmesten ofzo weet ik veel ik probeerde gewoon vriendelijk te doen. maar ja dat is hun eigen keus hoor. 

En toen stond ik er voor het huis dat wij eerst dachten dat van ons was ik had 4 cakjes over, nu hopen dat ze daar niet met 5 zijn. ik belde aan en de jongen die ik eerder had gezien deed de deur open en zei: ' hi beautiful ' , ik keek rond mij en dacht: ' heeft hij het tegen mij ?' Ik zei dan maar ook gewoon heey en srtelde me voor: 'Hi i'm Amber i just moved here yesterday with my family we live next door' 

hij zei 'ow ja waren jullie niet die mensen die dachten dat jullie hier woonden' 

 waarop ik antwoorde: 'ja een leuke eerste indruk hé ik dacht wel dat dt niet ons huis kon zijn, maar ik kwam eigenlijk om ons voortestellen en ons te excuseren voor wat er gisteren allemaal gebeurt was daarom heb ik cupcakes gebakken , hopelijk is er bij jullie niemand allergish aan suiker ofzo met hoeveel wonen jullie hier eigenlijk?'

Hij antwoorde: ' we wonen hier met 4; mijn mam, mijn pap, ik, en mijn oudere broer' 

Ik: 'oef want ik heb nog 4 cupcakes ov..' voor ik mijn zin nog kon afmaken vloog hij mij al om de nek om mij te bedanken precies of hij nog nooit iets beters had gezien. hij vroeg mij hoe het kwam dat ik het wist en toen ik vroeg wat antwoorde hij: 'ik hou van eten' ik gaf hem de cupcakes en verdronk bijna in zijn ogen. Ik wandelde bijna weg maar vroeg nog: 'hoe heet je eigenlijk?' hij antwoorde met zijn iers accent : 'ik ben Niall, onthou dat' en hij knipooogde naar mij en ging dan naar binnen met de cupcakes... 

Life is a rollercoasterWhere stories live. Discover now