10 Days Together (ON PROCESS)

Day 5

Di ko mapaliwanag ang nadarama ko sa paglapat ng labi ko sa labi niya. Ang sarap sa pakiramdam. Parang nabuhay na muli ang aking sistema at welcome ako sa kanya.

Nauna na kong humiwalay sa kanya. Napapikit ako at dinama ang malalambot niyang labi.

"H-hmm, tara na. K-kumain muna tayo bago niyo ituloy yan." Sabi ko bago ako umalis dun.

Grabe! Nakakakilig! Ilang taon na ba ang lumipas nung huli akong nahalikan?

Labis ang aking ngiti. Para bang mapupunit na ito. Hinawakan ko ang aking labi. Hays.

"Tita Ars.." Claise called my name.

"Yes?" I asked her.

"Lets eat." I just nodded to her and went next to her.

------

"So alis na ko. Maraming salamat sa Dinner. Wala pa ding kupas." Sabi ni Thomas. Hinahatid ko na siya sa palabas. Pagkatapos kasi naming kumain, pinagpatuloy na namin ayusin yung kama ni Claise.

"Wala yun. Ako nga dapat na nagpapasalamat sa tulong mo."

"Its my pleasure Ara. And, uhm I-im sorry about what happen awhile ago." Bigla naman ako natahimik.

"O-okay lang a-ano ka ba.. Pa-virgin effect pa eh." sabi ko naman sa kanya.

"Huh?"

"Wala." Sabay ngiti ko.

"Hindi ka pa din talaga nagbabago, Ara. You're still the Ara I known last 6 years ago." then he paused and smiled at me. "Sige, I go ahead na. Just call me if there's something wrong with bed, or if you have any concerns, katok ka lang dyan sa kwarto ko. Sige mauuna na ko." then lumabas na siya.

Di ko mawari ang tibok ng puso ko. Ilang taon na ba ang lumipas simula nung araw na yun? 6 years? Grabe ang tagal na pala.

Dumiretso agad ako sa kusina para hugasan lahat ng pinagkainan namin nila Claise.

"Tita Ara, you want me to help you?" nagulat na lang ng biglang sumulppt si Claise sa gilid ko.

"No, it's fine. Buksan mo na lang yung tv if you want to watch some cartoons."

"Tita, when will Tito Thomas come back? I like him, Tita. He's kind and handsome."

"Well, he said na pwedi daw tayo kumatok sa kwarto niya if we have concerns daw." then I continued washing the plates.

After an hour, Claise just fell asleep sa couch. So I decided na ilipat siya sa kwarto namin dalawa para makapagpahinga na siya. And then, di ko na namalayan na nakatulog na din pala ako.

-------------------------

"What are you doing to yourself Ara! Wake up!" and here again. I saw myself lying in a couch holding some medicines. And I saw the lady again. Still blurred.

"Please, wag ka na makialam. I want to rid it! Wala ng kwenta ang buhay ki because of this! Iniwan ako ng taong mahal ko dahil dito! Ayaw ko na!" and then suddenly nagwala na ako. Binasag ko lahat ng makita kong babasagin. Umiyak, nagwala.

Ako ba talaga to? Bakit ganto ako?

"Please Ara, don't do this..." the girl pled.

"No!! You don't understand me!"

"I understand you! Akala mo madali lang sa amin ng mga kaibigan mo na makita kang ganyan?! Na makita ka namin na nagkukulong, walang sayang umiiyak, at nagpapakamatay? Ara hindi lang siya ang lalaki sa mundo! There are tons of men na mas deserving sa kanya. You don't deserve this Ara, but your child.. you deserve it." The girl said na umiiyak na din.

"So please, stop doing this. Sumama ka sa amin. Lalayo tayo, magbabagong buhay tayo. Dun tayo magsisimula ulit kasama kami, kasama kami nila Carol. Ara, please.."

"I am sorry Mika.." I cried. Lumilinaw na yung mukha nung babae at si Mika pala yun.

Yumakap ako kay Mika at dun umiyak. And then something strange happen.

"M-mika.." I said. "Yung baby ko M-mika.. yung baby ko!"

Napabalikwas ako ng gising.

Ano yun?

Nabuntis ako?

Anong nangyari sa baby ko? Nasan na yung baby ko!?

Ang daming tanong ang umiikot sa isip ko, sino ang ama ng baby ko?

Nagulat na lang ako ng biglang tumawag si Mika sa phone ko.

"Daks!" tawag niya.

"M-mika.."

"May kailangan kang malaman..." sabi niya. Kinabahan naman agad ako.

"A-ano yun?"

"Si Tigs.."

"Anong meron kay Tigs?" tanong ko naman.

Nagulat ako sa sinabi niya.. Hindi..

It.Can't.Be

------------

Helloo!! Short update muna tayoooo. Pambawi ko lang sa mga araw na wala akong update. Suportahan niyo yung Behind the Lies koooo.

Thankyuuuu!