YAVAŞ GEL OĞLUM!

1. Bölüm

Bölüm biraz (tamam birazdan fazla)geç geldi ama Üzgünüm. Bende sorunlar yaşıyorum. Her neyse medyadaki Niyazi ve Meyra :3 Ben bu ikiliyi çok sevdim. Fakat Fatih ile Meyra'yı da seviyorum. Acaba kitapta kimle kimi birleştirsem :) Iyi okumalar Seviliyonuz :3 :3 :3

Alarmın sesiyle uyanmıştım yine. Cidden bu alarmın sesi çok gıcıktı. Her sabah nefret ettiğim müzikle uyanmak güzel bir his olmuyor hele birde seni tatlı uykundan uyandırınca daha da igrenclesiyor. Annenin bagırışı doldurdu yine kulaklarımı. "Meyra yeter kalk! Uyan!... Ah cidden bu kız öldürecek beni kalk diyorum duymuyor musun!?" Niye benim de her anne gibi "Yavrum hadi uyan~" diyen bir annem yoktu ki? Bu arada size kendimi tanitmadim. Ben Meyra Kara. 11.sınıf öğrencisiyim. Küçükken yaşadığım bazı olaylar yüzünden psikolojik sorunlarım var. Odanın kapısı tıklandığında babamın olduğunu hemen anladım. Gözlerimi kapatıp uyuyor gibi yaptım."Kızım hadi kalk uyan okula geç kalacaksın. Servisçi beklemiyor biliyorsun" diye seslendi başucumda. Babamı çok seviyorum ve tabii ki de güveniyorum. Şevkat dolu biriydi bana göre. Anneme kıyasen daha anlayışlı biriydi. Bu hayatta tek güvendigim dayanağım olan erkekti. Ilerde evlenmeyi düşünmüyorum fakat eğer evlenirsem babam gibi biri olmasını hep hayal etmişimdir.

-Tamammm...Kalkıyorum baba"
-Servisi kaçırma kızım biliyorsun hastalığı-"
-Biliyorum baba biliyorum tamam al bak kalktım oldu mu?"derken elimle gözlerimi ovuşturuyordum.
-Aferin yavrum" dedi ve kulağıma yaklaşarak"Annen yine sana kızgın birsey söyleme cevap da vermeden olabildiğince hızlı evden kaç" diye fısıldadı. Göz kırptığında bende kıkırdadım. Zorla ve üzülerek yatağımı terk ettim. Banyoya gidip elimi yüzümü yıkanmalıyım. Saçlarım yine birbirine karışmıştı. Aynadan kendime bakınca küçük bir gülümseme beliriverdi yüzümde.
-Bu kız hala hazırlanmadı mı!? Bak yine servisi kaçıracak! " diyen annemi her zaman ki gibi aldırmadım. Dolabıma yönelerek hızlıca okul formamı giydim. Aynanın karşısına geçip pudra sürdüm. Abartılı olmayacak şekilde makyaj yapmayı seviyordum. Saçlarımı düz bırakıp kabarttım biraz. Hoş görünüyordum. Dudagima rujumu sürerken yine patavatsız bir şekilde annem odaya girdi.
-Bak hala makyaj yapıyor! Hayatım kızın okula mı gidiyor gezmeye mi!? Ne bu süslenme? Birde erkek gibi giyinip daha çok sinirimi bo-"
-Bozuyorum. Biliyorum bunları anne. Ben buyum alış artık."
- Yok efendim öyle şeyler bu sefer sana aldığım trenchi giyiniyorsun. Abinin ceketlerini giymeyi bıra-"
-O zaman bana süslü bir kız gibi olan giysileri almayi kes! Erkek reyonundan begendiklerimi al."
-Kızsın sen kız!"
-Yine mi aynı konular, uğraşmicam servisim kaçacak. Çıktım ben görüşürüz babaa"deyip hızlıca askılıktan abimin kot cektini aldım.
-Bak hala onları giyiniyor!!"
-Görüşürüz anneee..."
Kurtulamayacaktim annemin bu tavırlarından. Genelde erkek kıyafetleri giymeyi seviyorum. Hadi ama kimi kandiriyorum? Genelde değil her zaman çok seviyorum. Ama annem beni süslü hanım hanımcık bir kıza dönüştürmekten vazgeçmeyecekti anlaşılan. Çabucak dışarda servisi bekledim.
-Günaydıııın."
-Günaydın, nasılsın?"
-iyii, sen?"
-Bende iyiyim."
-Servisi bekliyorsun dimi yine."
-Evet" dedim ve gülümsedim. 3 yıldır arkadaşım olan Berkant iyi biriydi. Sabahları hep karşılaşırdık, aslında çok samimi bir çocukdur ve ayrıca da sempatik biri. Serviscinin kornasiyla düşüncelerimden sıyrıldım.
-Günaydın."
-Günaydın Ahmet abi." deyip her zaman ki yerime oturdum. Bts' nin yeni şarkısı Fire açtım. Yolculuk genelde diğer çocukları da aldigimiz için 25 dakika falan sürüyordu. Şarkı dinlerken kendimi bu dünyadan tamamen soyutluyordum...
Okula gelmiştim. Servisten indigimde yine karşımda Yasin'i gördüm. Takma Meyra takma. Hatta bakma bile derken birine çarptım.
-Yavaşşş"
-Önüne bakmayan sensin kızım. Ölmek için çok yaşlısın"
-Ha?"
-Ve tabi ki çirkin"deyip saçlarımın ucuyla oynamaya başladı. Dur lan noluyo buna!? Kendimi hemen geri çekip
-Naptigini saniyorsun sen olum!"diye çıkıştığımda şaşırmıştı. Tabi beni her kız gibi nazik kibar havaları falan var sandı. Anca sanırsın zaten saf çocuk.
-Hırçın kız en iğrendiğim " dedikten sonra yanıma yaklaştı. Aramızda beş santim vardı ve ben nefesini yüzümde hissediyordum.
-Bana çarpmanın bedeli nerde çirkin!"
-Olum kıt misin yoksa anlamamazlıktan mi geliyorsun? Istenmedigin yerde kalmasana! Yüzsüz müsün!?"
-Ne diyosun sen kızım?"deyip üzerime doğru yürüdü. Refleks olarak geriye doğru adım atmam gerekirken bende onun üzerine yürüdüm. Buna şaşırdıgi her halinden ve özellikle de yüzünden belliydi.