GÜL GÜZELİ

Bugün Böyle...

Bugün böyle...

Çok düşündüm. Her anımda her gidişinde her bekleyişimde. Çok sevdim. Kalbimin yerinden çıkıp seninle gelmesi kadar. Sadece biraz dön istedim. Hesapsız gidişinden çok, dön istedim.

Elime aldığım kalemimin dillendirdiği kederiydin sen. Nasıl gittiğini bil istedim. Yalnız insanların, yalnızlı hissettiği en dolunaylı gece. Sanki bir hikayenin sonu gibi anlık bitişle gittin. Hayatımdan el ayak çektin. Hedefi olmayan pimi çekilmiş bomba gibi ortada bıraktın.

Şairler kendilerini anlatmaktan çok gidene sitem ederler. Benim bir sitemim yok. Hayallerim var. Belki de en çok bugün ben kendim olarak yazıyorum. Belki de en çok bugün gidişine yanıyorum. Öyle ya bugünler de geçer. Sonra döner arkamıza bakarız senin geçmişinde ben, benim geçmişimde kocaman bir boşluk. Haykırıyorum her gece biraz biraz kederleniyorum. Hüzünlenmiyorum, bilmiyorum nedenini. Zaten sorma neden diye.

Bugün böyle...

Sevdikçe acıyacak yaramız, düşündükce kanayacak, başkalarına her gittiğimizde yaramız yeniden sarılacak. Her seferinde sargının altından biraz biraz süzülecek gül renginde kan. Düşünme sen. Senin yaranda ben olmayacağım belki, sen benim yaramda dinmek bilmeyen acım, durmak bilmeyen sızım olacaksın.

Bugün böyle...

Gidişini anlatmak istedim. Belki biraz sen kokulu sayfalarımın etkisidir bu keder. İçinde gizli saklı bir not;

"Kim diye sorarlarsa Gül Güzeli dersin".

Gerçekten unutmak istedim. Çünkü insan bazen dayanılamayacak kadar acılar çekiyor. Teni zarar görüyor. Beyninin içinde anılar kendini yedekliyor. Sen unutmak istedikce onlar dahada çok göz önüne geliyor.

Bugün böyle...

Her hoşçakalına bir eyvallah
Her gidişine de bir anı bırakıyorum.
Ardı arkası kesilmeyecek kahveler eşliğinde yine sen diyorum.
Bilmiyorum!

Bu gece böyle...

Yine Gül Güzeli' ni düşlüyorum...

İnstagram ➡ onurcaglrr