~8~

391 7 0
                                    

Ik moet ondertussen alweer naar huis, wil ik nog een beetje op een fatsoenlijke tijd thuis komen.
"Doei Femmie." Zeg ik en ik trek het gebruikelijke pruillipje dat ik altijd trek als we bijvoorbeeld moeten stoppen met skypen.
"Doei Joël." Ik geef Femke nog een laatste knuffel en dan stap ik op de bus. Ik doe mijn oortjes in zodra ik een plekje heb gevonden en zet mijn muziek aan. Zachtjes hoor ik de klanken van Shawn Mendes nieuwe liedje Mercy en ik heb de neiging om mee te gaan zingen, maar doe het maar niet omdat het een beetje gênant zou zijn. Kijk, als Femke er nou had geweest had het een ander verhaal geweest, maar nee, ik zit nu een beetje als een loner in de bus. Ik besluit mijn moeder maar even een appje te sturen om te laten weten dat ik nog leef.

Hey mam, zit nu in de bus opweg naar huis. Twas super gezellig. Ik vertel je alles als ik thuis ben.

Dat laatste zet ik er maar gelijk achter omdat ik weet dat ik het er anders later er nog achteraan mag sturen omdat mijn moeder me van alles gaat vragen. Ik open mijn handtas en haal er een drop mentos uit en stop die in mijn mond. Ik sabbel erop en kijk naar het landschap dat voorbij vliegt. Ik heb vandaag gewoon Max Verstappen ontmoet! Dé formule één coureur! Ik kan het nogsteeds niet geloven als ik heel wat later thuis kom.
"Ik ben thuis." Zeg ik zachtjes als ik de woonkamer in loop omdat ik weet dat mijn twee zusjes al slapen.
"Hey hoe was het?" Vraagt mijn moeder terwijl ze opkijkt van de televisie.
"Goed. Ik ben ook nog even langs Fem geweest om te vragen of ze mee wou naar de eerst volgende race waar Max weer meerijd." Mijn moeder grinnikt.
"En die heeft natuurlijk gillend ja gezegd." Glimlachend knik ik.
"Wat denk je? Tuurlijk."
"Net zo waarschijnlijk als dat jij net zo hard met haar meegilde." Bemoeit mijn vader zich er nu ook mee.
"Waarschijnlijk wel." Ik begin te lachen. "Maar ik ga me klaar maken voor bed. Ik ben bek af." Mijn ouders knikken en ik loop naar boven. Ik trek snel mijn pjama aan, poets mijn tanden en doe mijn haren vast. Ik ga liggen op mijn bed en al snel val ik in een droomloze slaap.

After A CrashWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu