En büyük günahtın belki, belki de gözlerimdeki perdeydin. Seni sevmek çok zordu, beklemekte öyle, tabi özellikle gelmeyeceğini bile bile. Dudaklarımdaki sırsın bu ara. Kimseye bahsetmiyorum senden, kimseye anmıyorum adını. Sanki adını ansam kanayacak dudaklarım, sanki senden bahsetsem duracak dünya, sanki gözlerimin önüne gelse portren, kopacak kıyamet.
Korkuyorum...
Korkum ise sesini kaybetmek. Duyduğumda sızlatsa da içimi, nefesini hissetmek bile huzur dolduruyor kalbimi. Susmuyor şu aralar beynimdeki sesler. Durmadan ismini zikrediyorlar, inadına, inadıma... Bilmiyor kimse, kalpte yaşayan akılda bitmez. Gözlerimi kapatmak istiyorum, sonsuzluğa. Sen yoksan sonsuzluk var oluyor karşımda.
Bilmiyorum...
Karışıyor durmadan kafam, özlemekten bitap düşen yüreğime söz geçiremiyorum. Gelmiyorsun, gelmeyeceksin. Tanıyorum artık iki yüzünü de. Sevmiyorum, palavralarını duymak dahi istemiyorum. Bildiğim tek şey var, bir kez daha duyarsam dudaklarından düşmeyen o kelimeyi, bu sefer sonsuza dek inanırım sana...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYAL KIRIKLIĞIM ✔
PoesiaHer gidenin ardından gözyaşı dökmek nedir? Bu satırlar sen kokuyor sevgilim, Hasret dokudum her nefeste. Bu satırlar aşk kokuyor sevgilim, Her an hayalin... Aşk var bu satırlarda, gözyaşı, hüzün. Yarım kalmışlık var, Yaşanmamışlık. Sahi neydi aşk? ...
