*New message from: Unknown.*
*open*
Hello John! This is Marie kindly save my number in your contact Thanks.
Ahh si Marie pala.
5mins. later
Hindi ko naman kasi dapat siya rereplyan pero naalala ko taga kabilang bayan siya. Natanong ko kung saan banda siya nag aaral. And she replies "Sa National High School"
I was shocked. Kinabahan ako bigla. Parang may mali sa ginagawa ko. Doon din nagaaral si Samantha hindi kaya kilala niya ito?
Well Idc anymore.
Hindi ko na rin nireplyan si Marie dahil tinatamad ako.
I am laying on my bed at naalala ko nanaman yung kanta ni Marie. Her voice is very soft, but I felt something.*Knock knock*
I open the door and I my mother is infront of me.
Son can I talk with you?- My mother asked me with her very calm voice.
Yes mom? Any problem?- Me
Son....- (She starts to cry)
Mom?- (Nilapitan ko siya at inupo sa kama ko)
Anong problema mom?-MeSa tingin ko kailangan mo ng lumipat ng school. Da-dahil ang business natin..- (Hindi niya na ito tinuloy dahil sobra na ang pagiyak niya)
Mom,I'll understand.- Me
Sorry Son.-
Mom Its okay.-Me
Pinunasan niya ang mga luha niya at niyakap ako. Nang ilang saglit lang nagsalita ulit siya.
Aasekasuhin na natin ang paglipat mo ng eskwelahan bukas. Tutal 1st period palang naman ang natapos.
Umalis narin siya. Hindi ko na naitanong kung saang eskwelahan ako. Iniisip ko ngayon paano na bumabagsak na ang pinaghirapang business ng aking Daddy. Ako ang panganay paano na ang kapatid ko? *Sigh*
YOU ARE READING
Begin Again
Non-FictionMay mga bagay na dapat ng bitawan kung wala ka ng nararamdaman.