"Mommy"
"Lea!" Gusto kong tumalon sa saya . sa wakas nakita Ko na ang aking anak.
Agad Ko siya niyakap ng mahigpit. Gosh I miss may baby
"Mommy I miss you"
" I miss you to baby" sabay punas sa kanya luha.
Pwede bang wag na matapos to. Pwede wag na ko gisingin sa panaginip to.
"Daddy!" Pasigaw niya tawag.
His still the same. The man I use to love til the end of time.
"Rance"kaharap ko siya pero bakit ang layo parin niya.
"Lea go to your tita now" utos niya
"But dad si--"
"Now" bagsak balikat niya sinunod ang kanya ama
"Rance magusap tayo pls. "Pagmamakaawa ko
"Wag dito"
---
"Now speak " nasa loob kami ngayon ng kanya sasakyan
"Pls forgive me"nakauko ko sabi Hindi ko na Malayan ang pag tulo ng akin luha
"For what?" Wala parin siya emosyon sa lahat
"Everything. Pls come back to me"desperada na ako kung hanggan ngayon papahalagan ko pa pride ko wala manyayari.
"I can't,i m sorry. May Lea can but not me.masyado na komplicado ang lahat"
---
"Mommy I love you"
"I love you to baby"Yakap yakap ko ngayon ang aking anak. dito siya mag stay sakin
"But mom but wala si dad?" Tanong niya napahinto naman ako sa pag suklay ng kanya buhok
"Ano kasi anak. Ahmp..busy si daddy eh!" Pagdadahilan ko
"Lagi naman siya busy eh! Pero para kay tita Liza hindi"
Flashback
"I can't,i m sorry. May Lea can but not me, masyado na komplicado ang lahat bumalik lang kami dito dahil hinahanap ka ni lea yun lang yun."
"Bakit may bago kana ba? Nawalan na ba ang asawa? Hindi mo na ba ako mahal" histerical ko tanong
Hindi ko mapigilan hindi siya tignan sa Mata pero bakit ganun parang ang layo layo niya. Bakit ang lapit lapit niya nga sakin pero ang hirap siya abutin.
"Wag mo sakin ibalin ang sisi tapos na tayo, Matagal na .Face it, pwede ka na lumabas "
"Sagutin mo muna tanong ko rance may iba kana ba?" Ang sakit sa bawat bigkas ng salita
"Labas ligaya!" Napasigaw at mukhang nag titimpi lamang. Alam ko na ang sagot tanga lang siguro ako.
Hindi ko mapigilan humagolgol sa iyak pag labas ko. Kung kanina ay pinipigilan ko lang ngayon Hindi ko na kaya. Si Lea na lang pala ako meron
End of flashback...
"Ma are you OK?" Tanong ng akin anak na nag pabalik sakin sa realidad.
" yes. Hmp sige na anak sleep na tayo tomorrow is a long day for us" sabi ko sabay higa sa kanya tabi. Niyakap ko na siya ng sobrnag higpit
Siguro masaya na siya. Masaya na siya sa iba
---
Hello it's me
Vote
Comment
Follow
-vienne
9-26-16
BINABASA MO ANG
Ligaya Revenge
General FictionLigaya Monterverde-Dela Cruz salungat sa kanyang pangalan ang kanyang kapalaran. isang siya butihin may bahay at isang dakilang ina. Paano kung isang araw. mawala na lang sa kanya ang lahat pati na ang kanyang sariling anak. ****** "Rence tama na...
