Ligaya Revenge

27

Nagising na ako sa isang maganda panagip, ng minulat ko ang akin mga mata nakita ko agad si Rance, naka upo sa tabi ng kama, mukha malalim ang iniisip siguro sa palagay niya isang malaki kasalan ang magkatabi kami natulog kagabi, bakas parin sa kanya mata ang galit at puot alam ko na ako ang nagbigay sa kanya ng problema at sama ng loob. Kasalan ko

"Good morning" bati ko, isang tipid na ngiti lang ang kanya sukli sakin, bumangon na ako at ipaghanda sila ng alumusal, naging abala ako sa aking pag aayus sa hapang kainan ng nakita ko bumaba si lea

'' morning mommy" matamis na bati sakin ng akin anak.

"good morning baby" hinalikan ko naman to sa noo "nag hilamus kana?"

"opo kasama po si daddy"

"sige, sit kana dun" turo ko sa dinning area " ready na ito niluluto ko at kakain na tayo

Kaya ng kinaugalian, tahimik parin kami kumakain, kung hindi lang magsigla mag tanong o mag kwento si lea ay aakala nga naman may lamay sa sobra tahimik dito 
---
"mommy ilan days tayo dun?"tanong naman ni lea, hinahanda ko na kasi yun gamit namin sa pag alis sasama kami ni lea sa conference ni Rance 

"8 days siguro baby eh, depende parin sa daddy mo" matamis kong sagot, na kay Rance parin kasi ang sagot jan. Sasama lang kami

"Mommy hindi kana aalis ulit?" seryoso nito tanong. Huminga naman ako ng malalim ng tingnan siya

" hindi na baby, dito na si mommy at kahit ano gawin nila hindi na lalayo si Mommy" habang hinahaplos ko ang pisngi nito

"I love you mommy" yumakap ito sa bewang ko.
Tama hindi na ako aalis, kahit ano manyayari hindi ko susuko. Minsan ko na sila sinubukan sukuan pero hindi, hindi ko pala kaya

Nang nakatulog na ito nag pasyahan puntahan si Rance, naabutan ko naman ito, nag eempake. Ngunit naka busangot ang mukha. Mukha kasi hindi mag kasya ang mga gamit nito sa maleta niya

" Rance kailangan mo ng tulong?" tumango naman to bilang sagot 

Mukhang maganda ang cease fire, namin mula kasi kagabi hindi niya ako inaway

Inayus ko naman ang gamit niya sa maleta, paano ba naman mag kakasya yun. Basta basta lang niya nilagay yun  gamit niya and hindi tinutupi ito. Hayy si Rance talaga

Sana gaya ng pag ayus ko ng gamit sa maleta, ang pag ayus namin sa relasyon namin.

"ayy rance yun---" niligunan ko siya ng akala ko nasa likod lang niya ako. Ngunit hindi ko pansin na umalis na pala siya hays.

Tinapus ko muna ang pag ayus ng gamit niya sa maleta at hanapin ko siya. Nagtapuan ko na siya sa sala umiinom ng beer

"Rance tapos ko na ayusin ang gamit mo."sabi ko.

"Salamat" yun lang ang sinabi nito. Tumango naman ako bilang pag ayun. Aalis na sana at babalik sa kwanto

"Ano nanyari satin? Ligaya"

"Bakit humantong tayo dito? Na halos kamunhian na natin ang isa't isa?" hind nito mabigilan bulaslas, medjo mat tama na din to sa alak ngunit alam ko totoo yun sinsasabi niya

Bakit nga ba? Paano nag ka ganito sila, eh nu una halos hindi naman sila nito mapaghiwala, paano humantong ang masaya nila pag mamahal na uwi sa sobrang sakitan, gulo at sugat na hindi makakalimutan

"Hindi ko alam rance eh, paano tayo napunta dito. Minsan natanong ko na din sa sarili ko, ako ba nag kulang sayo, hindi paba sapat yun pag mamahal ko sayo o ikaw na hindi pinalaban, ni hindi mo ako pinagkingan yun paliwanag ko" kahit ano sakit yun ibigay mo sakin tinatanggap ko yun kasi mahal kita, kayo yun pamilya ako, kayo buhay ko