Just best friends?

Κεφάλαιο 2ο

Ξερω οτι δεν εχει δει κανεις αυτην την ιστορία θα ανεβάσω αυτό το κεφάλαιο κι αν δεν έχει καμία προβολή θα την σβήσω,Αυτά..
Γύρισα κι ποιον ειδα;
Μα φυσικά τον Στέφανο.
Κ-"Νόμιζα πως γνωρίζεστε"
Μπράβο μωρή κι εγώ ήθελα να τον ξεφορτωθώ
Σ-"Ναι σωστά,αλλά ήθελα να μας γνωρίσεις εσυ κωννα" Ελεοςςς.
"Έμμα χάρηκα τότε" κορόιδεψα
Σ-"Έβγαλες κι γλώσσα μικρο;"
Ε-"Όχι μόνο γλώσσα😝" του είπα σαρκαστικά
Σ-"Χμμ για δες αυτή εδώ ακόμα δεν βγήκε από το αυγό της κι το παίζει γκομενάρα"
Ε-"Τουλάχιστον σε αντίθεση με σένα,όντως είμαι"
Έτοιμη είχε την επόμενη μπηχτη αλλά τον διέκοψε μια φωνή
"Εε παιδιά τα ερωτικά καβγαδακια σας αλλού" πετάχτηκαν οι άλλοι.
Ποια ερωτικά; τι ακούω θεέ μου.
Σ-"Άντε γαμηθειτε ρε"φώναξε.
Ααα δεν πάμε καλά
Ευτυχώς χτύπησε το κουδούνι κι την γλίτωσα
Σ-"Δεν τελειώσαμε μικρη" ααα θα τον βρίσω το ζητάει ο οργανισμός του.
--
Τελειώσαμε κι ειμουν έτοιμη να φύγω,εφόσον δεν είχα να πάω κάπου όπως ολοι..
Ααα και δεν σας είπα, η σπαστικά η Αλεξία είχε κολλήσει από πίσω μού.Κι ειχε αρχισει τις κλασικες μπουρδες που λεει ενα φυτο.Νομίζει ότι την ακούω τώρα,τι τραβάω.Τέλος πάντων,θα το υποστώ κι θα φτάσω σπίτι.
"Εε κοπελίτσα μαλλον θα πας μόνη σου σπιτάκι σου να διαβάσεις κιολας εε,την φίλη σου θα την κρατήσω εγώ"
Άκουσα κάποιον ουσιαστικά να διώχνει την Αλεξία.
Σε κλάσματα δευτερολέπτου είχε φύγει όπως ήταν λογικό.
Πριν προλάβω καν να σκεφτώ αυτός με τραβοκοπουσε.
"Είσαι με τα καλά σου; " φώναξα μόλις συνειδητοποίησα ποιος ήταν.
Σ-"Αν είμουν πολύ απλά δεν θα ειμουν μααι σου τώρα ,άντε κουνήσου!"
Τι αμαρτίες πληρώνω θεέ μου.
"Άσε με άνθρωπε μου με πονάς" φώναζα αλλά καμία αντίδραση.
Φτάσαμε σε ένα στενό πιο πέρα,ήρθε απειλητικά πάνω μου κι η ανάσα του έβραζε πανω μου.
"Άκου μικρό αν θες να τα πάμε καλά δεν θα μου φέρνεις αντιρρήσεις,καταλαβου;"
Αααα το παιδί έχει ψυχολογικά.
Ε-"Με έφερες εδώ για να μου πεις αυτό; Ααα έχεις ψυχολογικά αγοράκι μουυ"
Σ-"Σε αυτό συμφωνώ,σου ξαναειπα αλλιώς δεν θα ειμουν εδώ μαζί μου, είχα τόσες μουναρες να τρέχουν πίσω μου,οπότε όντως ναι"
"Οπότε άφησε με ήσυχη κι πήγαινε να γαμησεις καμία από αυτές"
"Από πότε τέτοιο λεξιλόγιο εμμακι; χμμ εγώ λέω να το κάνω σε σένα"
Προσπάθησα να φύγω αλλά κρατησε τους καρπούς μου κι με κόλλησε στον τοίχο.
Πόσο πιο ανωριμος θεέ μου.Η τσιγαριλα από το στόμα μου ερχόταν όλη πάνω μου.Το χειρότερο θα ήταν να με πιάσει η δύσπνοια τώρα.
"Δεν θα γλυτώσεις τόσο εύκολα από εμένα μικρή"
Μου είπε απειλητικά,δεν μπορούσα να αντιδράσω,το νιώθω ότι μού κόβεται η ανάσα έτσι στα ξαφνικά.
"Μπο-ορεις απλα να με αφήσεις να φυ-υγω;"
Μπράβο ηλίθια τώρα θα γελάει μαζί σου κιόλας.

Σ-"Βρε βρε η παλιά Εμμουλα ξαναγύρισε τραυλιζουμε κιολας;"
Δεν ξέρω γιατί ζαλειζόμουν τόσο έντονα,το παθαίνω όταν αγχώνομαι,αλλά τώρα δεν πρέπει γαμωτο.
"Γαμώ άσε με ήσυχη τι θες από εμένα;" Είπα σχεδόν με όση φωνή είχα.
Έκανα να φύγω αλλά κάτι με σταμάτησε,έκανα να γυρίσω.
Αλλά μετά όλα μαύρα .

Ελπίζω να αρχίσατε να το διαβάζετε για να μπορέσω να το τελειώσω.

Την έχω ήδη γράψει κι είναι αρκετά ενδιαφέρουσα.
Σταματάω να μιλάω:3

Αν σας άρεσε ανάψτε το αστεράκι από κάτω,εσείς οι 2-3😇

Ελπίζω να τα πούμε στο επόμενο❤

Μέχρι τότε να περνάτε καλά κι ελπίζω να μην μιλάω πάλι μόνη μου😂

🙊🙊