O2O•SAY SORRY

466 5 1
                                    

❁ POV DRACO ❁
De volgende ochtend stond ik vroeg op. Ik wilde naar mijn badkamer gaan toen ik een klop op de deur hoorde. Ik trok een ochtendjas aan en vertrok naar beneden. Daar stond voor de deur mijn Godin. Judy. 'Judy, wat is er?' Vraag ik op zakelijke toon. Wat een zak ben ik toch. 'Was dat briefje echt?' Ik knik. 'Waar zou het niet echt zijn?' 'We hebben álles samen gedaan vorig jaar! Hoe kun je dát vergeten? We waren toch gelukkig samen?' Een traan ontsnapt uit haar ooghoek. Ik veeg hem weg met mijn duim. 'Mijn vader was er niet oké mee...' Ze slikt. 'Je bent niet volbloed.' 'Ik ben wél volbloed!' Snel slaat ze haar hand voor haar mond. 'Wat?' Zeg ik ongelovig, 'Vorig jaar was je nog halfbloed! Kom mee!' Ik trek haar mee naar boven. Ik trek een deur open en duw haar er doorheen. Het is mijn kamer. Met een spreuk zorg ik ervoor dat niemand ons kan horen en de deur niet open kan. 'Judy! Wat. Is. Er. Gebeurd?' Beetje voor beetje zeg ik de laatste zin. 'Dray... kan ik je vertrouwen?' 'Ja.' 'Vorig jaar kreeg ik een brief. Van Zweinstein. Daarin stond dat ik niet de dochter van mijn 'ouders' ben. Mijn moeder heet Audrey Moon... Mijn vader is onbekend. Hij is wel volbloed.... Ik weet niet wie het is, maar ik ben volbloed. Ik mag het niemand vertellen. Ik vertrouw je! Vertel het niemand!' Plotseling pak ik haar vast, met mijn handen om haar gezicht. 'Ik laat je nooit meer gaan.' Dan druk ik mijn lippen zacht op die van haar.

'Wil je hier blijven?' Vraagt ik hoopvol. Ze knikt. 'Mag ik een uil lenen? Dan kan ik een briefje sturen naar Helen en Max!' Ik overhandig inkt, een veer en perkament. Ik geef haar een knuffel. 'I love you.' Dan kus ik haar op haar kruin.

SAY SORRY~DUTCH~voltooidWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu