River Of Tears | BAEKYEON

4

Çantamı sıraya fırlatmak yerine son bir kaç gündür yaptığım gibi yavaşça sıraya bıraktım ve saçımı geriye atıp sırama oturdum . Derslerime tam bir şekilde hazıranacağıma dair kendime söz verdiğim için ilk üç dersin kitaplarını sıramın altına koymak için çıkarttım .

  Kitapları ileri ittirirken ses çıkartarak yapıştırıldığı yerden çıkıp elime yapışan kağıt beklenmedik bir şeydi . -Açık pembe kağıtta-bant ile yapıştırılmıştı- güzel bir el yazısıyla yazılmış olan cümleleri okumaya başladım.

  Sana çok yakışan bu rengi özellikle seçtim ! Sana bir şey söylemeyi unutmuştum ve tekrar acı dolu günlerini hatırlayabileceğin aklıma geldi , kendim bunu tekrar söyersem her şeyi tekrar yaşamışsın gibi geleceğini biliyorum bu yüzden en iyi yöntemin bu olduğuna karar verdim.

   Eğer hayatta sadece sevinç olsaydı güçlü kalmayı öğrenemezdik. Güçlü olmadığını düşündüğünü biliyorum fakat senin gözlerine baktığımda azimli bir insanın orada yattığını görüyorum. Bu birkaç günde üzülmedin değil mi ? Sana ağır gelen bir şeyler olursa sadece bu sahile gel , başka yerlerdeki insanların sana alışması uzun sürer bu yüzden insanlara kötü enerji saçmamak için başka yerlere gitme . Buraya gel .  Kekekeke

   Beni görmek istememeni anlıyorum fakat tüm her şeyi unut . Bugünden itibaren ben o bütün hayatını anlattığın insan değilim . Ben yeni bir başlangıç yapman için daima yanında duracak kişiyim . Beni tanımıyorsun, kim olduğumu anlamadın çünkü daha önce tanışmadık . Ve ilk tanışmamızı dört gözle bekliyorum . Gülümsemeni görmek istiyorum kötü enerji , bu yüzden beni geri çevirme .

-Yeni arkadaşın

"Cidden tam bir çocuk"

+

   Yaklaşık beş dakika sonra -bu beş dakikanın tamamında notu tekrar tekrar okumuştum- matematik öğretmenimizin ve ardından ışık delisinin içeri girişini izledim . Sınıf başkanın"Dikkat!" dedikten sonra öğretmeni selamlamam gerektiğini hatırladım , günlerdir neden olduğunu bilmediğim bir nedenden kaçtığım sırdaşım şu an tam karşımdaydı . Ve artık ondan kaçmak için okul değiştirmem lazımdı ki bunu yapmaya niyetim yoktu. Neden niyetim olsun ki zaten ?

   Aslında kafeye gidip onunla dertleşmememin benim utancım veya herhangi bir şey oluğundan emin değildim, sanki ben acılarımı başkaları ile paylaştıkça bunu onlara da aktarıyormuşum gibi geliyordu ve bunun beni deli ettiğini de biliyordum, bu yüzden arkadaşım ile tanışmamızdan sonraki 2 yıl ona neredeyse hiçbir şey anlatmadım . Bu benim özelliğimdi ve bunu sevdiğimi söylemiyordum, sadece bunu ben kendim de düşünebilirken- doğru veya yanlış sonuçta düşünebiliyordum değil mi ?- diğer insanlara kötü hisler yaşatmak istemememdendi sanırım .

   Kendini tanıtışını dikkatle izledim , forma çok yakışmıştı ve yine saçlarını ortadan ayırmıştı . 

"Hepinize merhaba . Ben Byun Baekhyun , iyi anlaşmamızı umuyorum" Garip bir ismi vardı fakat kulağa hoş geliyordu ve tatlıydı .

   Beklediğim bir şekilde tüm kızlar boş yerler dağılıp benim yanıma otur diye bağırıyorlardı , o kadar da yakışıklı değildi ve uzun da sayılmazdı bu sadece insanların egolarını tatmin etmek için girdikleri bir yarıştı çünkü bu bana da olmuştu , okula bir yıl sonra gelmiştim ve tam şu an olan oluyordu . Ve ben onun buna dahil olmasından korkmuştum .

   Öğretmen Kang a baktı ve beni göstererek "Onun yanına oturabilir miyim ?" dedi . Hayır yakın olmaya çalıştığını biliyordum fakat yanıma oturmak isteyeceği aklımın ucundan bile geçmemişti . Beni tanıdığını da biliyordum ve yazdığı nottan yakın olmak istediğini de ...  Ama hoşuma gitti . Yanıma oturması değil , insanların girdiği o saçma diye adlandırdığım- ve zaten öyle olan- yarışı ben kazanmıştım, bu kazanmak sayılır mı bilmiyordum fakat insanların "Yanı her zaman boş kalacak" sözlerini kıran şey bu oldu . Özellikle şu durumda olan birinin benim yanıma oturması onları susturacaktı, hoşuma gitti .