Öğrenci Evi

-ÖE-BÖLÜM-2

İyi okumalar

Mira'dan

Bölüm2

Tam bir haftadir internetten istanbul da bana ev bakiyoruz.Ama bana uygun bir ev bulamadik. Ne? Benim yaşayacağim ev bana uygun olmali ve ben o evi kendimce dekore etmek istiyorum.Neyse. Istanbuldaki evler ya çok küçük ya çok büyük yada çok ama çok iç daraltili olduğu için bana hiç uygun ev bulamadik. Bunun içinde babamla ben istanbula ev bakmaya geldik. Oğlene kadar ev baktık ama benim en ama en ama en beğendiğim birtane ev vardı." Baba bana bu evi kirala." Dedim babama donerek. "Tamam kizim" dedi babam. Ve evi kiralamak için emlakçıyla goruşmeye gittik. Emlakçıya gittiğimizde babam ona evi kiralamak istediğimize dair bir şeyler soyledi. Emlakçi"ama efendim o evi dün başkası kiraladi. Eğer isterseniz başka evlerimizede bakalım." dedi. "Hayirr! Ben o evi istiyorum amaa" Dedim."ama prensesim o evi-" diyen babamın lafini kestim. "Baba ben senden ilk defa birşey istiyorum ya lütfen lütfen lütfen lütfe-"diyerken bu seferde babam lafimi kesti."Tamam kizim sen nasil istersen." Diyip yine emlakçıya dondu."Birşey yapamazsınız? Mesela dun kiralayan kişiye söyleyin başka muşteri bulundu diye" Emlakçı biraz duşundukten sonra "tamam ozaman ben bir onu arayim da ne soyliyor bir oğrenelim."diyip telfonu eline alıp birini aramaya başladı. Sanarim dun bu evi kiraladiği kişiyi arıyordu. Telfon açıldıktan sonra,konuşmaya başladı. Bende onu dinlemeye.

"Merhaba efendim. Nasilsiniz?"

"....................."

"Hayir sadece dün kiraladiğiniz evi başka biri kiralamak istiyor da."

"....................."

"söyledim ama çok israrcilar"

"....................."

"Sanirim oğrenci biri evde kalmak istiyor.Tamam efendim bir saniye."

Diyip bize dondu emlakçı. "Enes bey diyor ki eğer kiziniz oğrenciyse benimle birlikte kalabilir diyor." Dedi. Babam benim bir şey soylememe firsat vermeden hemen lafa girdi. "Olmaz öyle şey ben kizimi elin oğulariyla evde yanliz birakmam hele bir evde yaşiyacaksalar hiç bırakmam." Emlakçi babamin sozlerinden sonra telfona dondu ve telfondaki kişiye babamin sozlerini tekrarladi.

"Kizin babasi diyor ki olmaz öyle şey ben kizimi elin oğulariyla evde yanliz bırakmam  hele bir evde yaşayacalarsa hiç birakmam."

Emlakçı yine telfondaki kişiyi dinledikten sonra bize döndü va şoyle soyledi "Enes bey diyor ki zaten o evde ben kalmicam benim kuzenim yani Kiz olan kuzeni kalicakmiş." Bunu duyan ben sevinçle ellerimi birbirine çirptim ve babama donup "Tamam işte baba. Hal oldu hem bende bu sayede evde yanliz kalmamiş olurum kabul et et et.-"dedim. Babamda bana karşi gelmeyecine pardon gelemiceğni bildiğinden tamam dedi."

"Tamam ozaman bizde bu evi kiraliyoruz."dedi babam.

-----------------------------------------

Evi kiralaďiğimizdan 3 gün geçmişti ve ben evimin eşyalarini almiştim. Ve şimdi annemle ve Ruzgarciğimla evi döşüyordum. Tabi o koltuklardan birine oturmuş ayakkarini sehpaya uzatmış kendi kendine bir şeyler söylüyordu."Ne yapiyorsun evlatlık kardeşim?"dediğmde bana döndü. "Ne yani sen şimdi her gün evlatlık kardeşim diye başimin etini yemicek misin?" Diye sordu mutsuzca. "Malesef ki hayir."dedim bende uzgunce. Ne yani bu tipsiz benim evden gideceğime uzulmuş mu diye düşünürken birden ayağa kalkti ve dans etmeye ve bağirmaya başladi"kurtuluyorum ulan senden oleyyyyy. Huhuuuu." "Aneeeeee bu iti çikar evimdennnn."dedim sinirli bir şekilde. "tamam çocuklar sakin olun. Rüzgar sende ablana boyle demeyi birak bak şimdi izmire doneceğiz."dedi annem."hadi işiniz bittiyse gidelim."diyen babama uzgunce baktım."Baba bu gecede burda kalip Yarın gidin." "Çok isterdim prensesim ama biliyorsun annenle benim işlerimiz var ve-" diyip saate baktiktan sonra yine konuştu."ve yarim saat içinde otobuse yetişmemiz gerek." "Tamam." Dedim uzgunce. Birer birer anne ve babamla veda ettikten sonra sıra gelmişti evlatlık kardeşime. "Vayy Rüzgar bey sonunda kurtuluyorsunuz benden."dedim Rüzgara. "Yaaa öyle söyleme seni özleyeceğim." Dedi bana sımsıkı sarılarak. Bende ona sımsıkı sarıldım. "Bende seni evlatlık kardeşim. Bende seni özleyeceğim."dedim. "Tamam bu kadar yeter bay." Diyip benden ayrıldı ve el salayip gitti. "Dengesiz herif ne olacak."dedikten sonra kapiyi kapatip salona geçip şoyle bir suzdum evi.

"Burası çok güzel oldu." Diyip ellerimi birbirine çarptim. Bir ev arkadaşimin olduğunu bildiğim halde evin yarısını ona birakmiştim döşemesi için. Şimdide oturmuş duvara boş boş bakiyordum. Kaç dakika geçmişti bilmiyorumki kapı çaldi. Oturduğum yerden kalkıp kapıyı açmaya gittim. Kapıyı açmamla içeri eşya getirmeleri bir oldu. Sonunda ev arkadaşım gelmişti. Dua edin ki iyi bir insan olsun.

---------------------------------

Tam yarım saatir eve eşya getiriyorlar. Eve eşya getiren ve salonun ortasina koyan ve gitmek isteyen kişiyi durdurup "Acaba daha ne kadar eşya getireceksiniz?" Diye sordum. "Bitti hanim efendi bu zaten son parçaydi."diyip gitti. "Honom ofondo senin ebendir." Diyip taklidini çikardim ve  gozlerimi devirdim. Bana hanim efendi denmesinde nefret ederim! kapiyi kapatip yine salona geçtim ve yine duvara boş boş bakmaya başladim. Niye diye sormayin bende bilmiyorum. bundan kaç dakika sonra yine kapinin zil sesini işittim. Gidip yine kapıyı açtım veee.... kapıdan TAŞ gibi bir çocuk içeri girdi.

"Merhaba ben Enes.Yani senin yeni EV ARKADAŞIN.Sende bu evden vazgeçmeyen şu kız olmalısın." Diyip elini bana uzattı. Ne yani bu benim yeni EV ARKADAŞIM mıydı? Daha doğrusu yeni ERKEK EV ARKADAŞIM!!?

"A-ama sen ERKEKSIN!??"

Bölüm sonu

  SIZDEN SADECE VOTE VERMENIZI VE HIKAYEYI KOTUPHANENIZE EKLEMENIZI ISTICEM.

OKUDUĞUNUZ IÇIN TEŞEKKÜRLER.;)

MEDIA:ENES