KARANLIK KELEBEK

-9-

uyandığımda okula daha yarım saat vardı gidip gitmemek konusunda teredüt etsem de gitmeye karar verdim bu evde çıldırmaktansa o okula gidip kendimle yüzleşmem lazımdı bu zamana kadar kimin ne dediğini takan bi insan olmadım bundan sonrada öyle olucak kim ne konuşursa  cevabını alıcaktı  cünkü annem giderken kumsalı da yanında götürdü insanın olgunlaşması için beli bir yaşa gelmesi gerekmiyormuş bazen insanı yaşadığı şeyler bi anda olgunlaştırıyomuş bu düşüncelerden kendimi alıp  hazırlanmaya başladım taklaşık 10 dakika sonra evden çıkıp okula yürümeye başladım..

okula girdiğimde bizim gurubun hepsi kapıda dikiliyolardı beni görünce ilk üstüme atlayan defne oldu emindim olanlardan haberleri vardı hepsiyle selamlaşıp bakın olanlar hakında benim anlatcak bişey yok sorarsanız bende anlamadım ama bundan sonra böyle olucak  biliyorum siz beni üzmek istemesiniz ama soru sormayın ben bile cözemedim dedim hepsi sıcacık gülüşleriyle bana bakıyorlardı işte bu yüzden seviyordum hep beraber sınıflara yürümeye başladık sınıfa girdiğimizde ders başlamamıştı yaklaşık 5 dk sonra edebiyat hocası sınıfa girdi yanında hatırı  sayılır yakışıklılıkta biri sınıfa girdiği an kızlardan çıt çıkmamış hepsi pür dikat onu dinliyolardı kendini tanıtı adı umutmuş gerisini dinlemedim zilin çalma sesiyle sınıftan çıktım sert bir yere çarptıgımı fark edince kafamı kaldırıp baktım rüzgar karşımdaydı şok olmuştum defnenin beni dürtmesiyle kensime geldi pardon dedim tam bişey diyceken  sınıfa gelen umut yanımıza gelip rüzgarla selamlaştı anlamamış gözlerle rüzgara bakarken umut benim arkadaşım kardeşten farksız dedi defne durmadan umuta bakıyo şaşkın kız kafamı salayıp defneyi sürükleyerek kantine giitik defne umuta takıştı resmen heycanı beni gülümsetiyodu son bi ders kalmıştı ben girmek istemedim eve gitmek istiyodum hemen defneyi sınıfa bırakıp kendim bom boş olan kolidorda yürümeye başladım arkamdan birini kolumu tutugunu fark edince  cırlamamak için kendimi zor tutum arkamı döndüğümde rüzgar kahkaha atmamak için ağızını tutuyodu

- bu kadar korkacağını tahmin etmedim

- niye takip ediyorsun beni?

- takip mi yok sadece umut u bekliyordum

- benden uzakta bekle o zaman ( yüzündeki sert ifade bi an olsun değişmiyodu )

- sırıtarak böylesi daha eğlenceli dedi

-rüzgar dı demi ilk ve son uyarışım benden uzakta nerde naparsın bilmem yaklaşma bana sende beni iten bişey var ( yüz hatlarının iyice gerildiğini fark ediyodum beynim bir dakika daha burda durmamam için bana sinyal veriyodu ama kıpırdayamıyodum) yavaşça bana yaklaştı ve  kulağıma

-öylemi kumsal hanım 

- evet dedim ve  bişey demesine fırsat vermeden hemen okuldan çıkp taksiye atladım evin yolunu tutum

RÜZGAR

kumsalı kolidorda tek başına görünce yanına gitim  sanırım biraz korkutum korkunca kedi gibi oluyodu mavi gözleriyle gülmemek için kendimi zor tutum kumsal bi anda senden hoşlanmıyorum diyince kan beynime sıçradı ne demek senden hoşlanmıyorum benden uzak dur okulun yarısı benim peşimdeydi hatrı sayılır yakışıklılık para hepsi toplanınca hayır kelimesini  pekfazla duymamıştım kumsalı az çok tanımıştım bana bakışlarını ben ona bakınca kızarmasını bunlar eskiden olsa gülüp ğeçicegim şeylerdi söz konusu kumsaldı gayet iyi ilerliodum bana göre zor kız bundan sonraki günlerde kumsalın bana karşı bişey hisedip hisetmediğini ögrenmekle geçiricektim ..................