KARANLIK KELEBEK

-13-

2 ay sonra...

Sabahın ilk ışıklarının odaya
girmesiyle gözlerim açılmıştı yanıma baktığımda bir adet yüz üstü yatmış rüzgar gördüm bu adam uyuken bile nasıl bu kadar tatlı olabiliyor diye düşünürken uyanır gibi olunca parmak uçlarıma basarak odadan çıktım  kahvaltı hazırlamak geldi aklıma aslında rüzgar pek aramazdı amasonuçta onunla herşey güzeldi

Güzelcene sofrayı hazırlayıp çayı ocağa koydum ve kahvemi alıp tersa çıktım sanırım bu evin en sevdiğim köşesiydi bura.. otururken son 2 ayda hayatımın ne denli değiştiğini düşünmeye dalmıştım bile

2 ay içinde hayatım da hatri sayılır degisiklik ler oldu mesela rüzgara hep sığındım liman derdims ya terdutsüz öyle o gün benim ona senin yanından ayrılmak isteyen varmı dememle hersey değişti o günde sonra sadece benim sığındım insan oldu kimseye güvenmeyi beceremeyen kumsal aslinda herkezin bi Şansı hak ettiğine inandı o günden sonra o kocaman evde kalmaktansa rüzgârla beraber kalmaya başladık tabi rüzgarın ev umut ve burağa kaldı ikiside çok cana yakındı iyi bi dostlardı iki ayda gayet iyi anlamışım 

Aslında her veda bir başlangıç.  Belki vedalar olmasa insanlar mutlu olamazdı insan kaybederk anlıyo çoğu şeyin kıymetini paranın kiymetsizliğini bana kalırsa bi anne ve baba çocuklarına para değilde sevgi bırakmalı gün gelir elindeki para biter ama senin ona verdiğin sevgi bitmez ister 25 ister 50 yaşına gir keşke herşey yazıldıği kadar kolay yaşansa para bir araç olarak kullanılsa insan Degil .

Asagidan sesler gelmeye başlamıstı belliydi rüzgar bey uyanmıştı yavaş yavaş aşağıya indim çoktan giyinmiş çıkmak için hazırlanıyordu benu görünce yanıma gelerek boynuma bir buse bıraktı kahvaltı ?

- canım çıkmam lazım toplantı var

Kocaman evde sıkıntıdan öleceğimi varsayarak

- bende geliyimi seninle o arada masum bi kız çocuğu gibi ellerimi birbirine kavuşturmuş salanıyodum

- hiç büymütceksib demi  dedi siritarak

- dil çıkardım ve hemen ustume biseyler alıp aşağı indim rüzgar ağaç oldum dercesine bana baksada umursamadan evden çıktım ve hemen arabaya bindim

Yol ikimizinde dışarıya bakmamızla geçti ve araba büyük bir Holding'in önünde durdu Demirsoy holding arabadan indigimiz andan itibaren rüzgar yanıma gelip  elini belime dolamisti bile ilk defa geliyodum bu holdinge heyecanlıydım bunu fark eden rüzgar gerilcek bişey yok yanindayim diye fisildadı kulağıma işte benim sevdiğim adam..
Kısa bir zaman sonra holdinge girdik herkesin gozu bizdeydi daha doğrusu bende bu kim dercesine bakıyorlatdi rüzgârla odasına doğru giderken etrafdan Günaydın sesleri sekrererin ruzgar bey toplanriniza şu kadar falan kaldi demesiyle atladık dimag ettiğime gore tum kızların gözü rüzgardaydı ve giydilleri eteklwr maşallah kumaştan tasarruf heralde hele o göğüs dekoltesi isemi geliyo başka yeremi beli değil odaya girdik ve rüzgar bize kahve söyledi onları içerken toplantı saati gelmişti bile o toplantıya giti ve bende.o gelene kadar koltuğa kivrilmaya karar verdim giren olmazdı sanırım odaya..