Evden kaçarken tek hissettiğim duygu korku idi.Arabaya bindiğim an sadece hızlı sürmesini söylemiştim.Onur arkada koltukta kolu bacağı çizik kıyafetleri kanlı bir şekilde yatıyordu.Yorgunluk,korku onuru zayıf kılmıştı yarı açık gözleri ile bana dönüp Ne yapacağız? Dedi.Hiç bir fikrimiz yoktu.Korku ile düşünürken Tolunayın sinirli bir ifade ile Yolu bulamıyorum,cıkamıyorum lanet yerden demesiyle anlamıştım büyük bir iş aldığımızı.Sanki bütün yollar aynıydı.Buradan kurtulmalıydık.
Bilmediğimiz yolda ilerlerken bir ev görmüştük ışığı yanıyordu tek çaremiz o evdi galiba.Tolunay arabayı evin önüne çekip arabada beklememizi söylemişti cevap verememiştik korkuyorduk.Tolunay arabadan inip hızlı ve ürkek adımlarla evin kapısına gitmişti.Sakin bir şekilde sadece Tolunayı izliyordum.Tolunay evin kapısında bize doğru bir bakış attı sanki sonumuzun burada olacağını anlamıştı.Daha sonra kapıyı çalmıştı.Ürkütücü bir yerde bekliyorduk sokakta ışık yok sokak köpeklerinin uluması ormandan gelen sesler korkuyorduk.Tam o anda kapı açılmıştı içeriden orta yaşlı bir adam açmıştı kapıyı.Arabadan görebildiğim kadar iyi biriydi sadece biraz farklıydı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Merakla cinleri öğrenmek
Mistério / SuspenseAslında,benimde normal bir hayatım vardı.Taki geçen yaza kadar.Gördüğüm değişik değişik semboller,gece uyanmalarım, iliklerimi kadar hissettiğim korku gelene kadar. Gerçekte yaşanmış bir olayı anlatmaktadır.Duygu ve düşüncelerinizi bana bildirirsen...
