WHILE ON THE FAR SIDE (WOTOS EPILOGUE)

PART 2

Nag-isang sipa pa ako sa heavy bag bago binagsak ang sarili sa rubber floor dito sa gym. Hingal na hingal ako. Wala sa sariling tinititigan ang kisame. Every muscle in my body is screaming heat and sore. Warm up pa lang 'to pero...damn. Ang hard core na.

Bumukas ang pinto at agad pumasok ang ingay ng ibang nagwo-work-out sa kabilang parte ng gym. Hindi ko nilingon ang paparating na mga yapak. Biglang sumulpot ang nakasimangot nang mukha ni Denver na baligtad sa aking paningin.

"What?" medyo naiinis kong tanong. Why is he looking at me like that?

May dinikit siyang papel sa pawisan kong noo saka siya nawala. Inis at nagtataka ko itong kinuha at tinignan. It's a torn paper from a binder notebook, at may nakasulat na mobile number.

Umupo ako at nilingon siyang nakatayo sa harap ng hanay ng mga weights.

"Ano 'to? Anong gagawin ko rito?"

"That's not rocket science, Jaxon," aniya habang namimili pa ng weights. "Obviously, that's from the throngs of your admirers."

Lumingon ako sa glass wall na naghihiwalay sa amin sa kabilang panig ng gym. Ginala ko ang paningin at huminto sa tanging dalawang babae roon. Both in their cycling shorts and racer backs and working on the treadmill. Isa sa kanila ang sumulyap dito at kinalabit ang kaibigan.

Hindi ko na tinunghayan ang sumunod dahil binalikan ko si Denver.

"Hindi ko naman hiningi ang number nila." Tumayo ako at nagpunta sa gilid upang kunin ang tubig at towel.

"Iyon na nga! Ako ang nagpa-cute, pero number mo ang hiningi. Ang fair noh?" sarkastiko niyang sabi.

Natatawa akong umiling.

"Sa 'yo na iyan." Inabot ko sa kanya ang papel "Ba't mo pa binigay sa akin alam mo namang wala akong tatawagan sa kanila."

"I was under duress!" he whined. Mabilis niyang kinuha ang punit na papel at sinilid sa bag.

Under duress my ass. Ang sabihin niya, may kasunduan sila noong mga babae! They're making me the tool for their games. But I guess that's better than being the price. Because I don't want to, anyway.

Uminom ako ng tubig at muling nilingon ang mga babae. Tumatakbo na sila sa treadmill with their behinds facing here. I take stock of myself as I was checking them out. Sure they're hot in all porcelains and curves and lithe. They attract me, but they don't make me feel.

Tinabi ko ang tubig at kinuha ang katabi na gym bag. I took out my phone to see any message from Gwyn.Wala. Nagkibit ako. Kalimitan iyong nagte-text sa ganitong oras upang magpasundo.

"Siya nga pala, magpapa-tattoo raw si Evan. Wanna go?" untag ni Denver na tamad na sinusuntok ang heavy bag. Halos hindi iyon gumalaw.

"Kailan daw?" Binalik ko na sa bag ang phone at nagpunas ng pawis.

Mahina ko siyang tinulak sa tiyan upang palitan siya sa harap ng heavy bag. Malaki ang inatras niya nang pinirmi ko iyon at muling sinipa.

"Mamaya. Sabi ko nasa gym pa tayo. Sunduin nalang daw natin siya. He's in Ayala." Nilakasan niya ang boses, nakikipagkompetensiya sa kalabog ng mga sipa ko.

"Nagtanong ka pa sa 'kin, nakapagdesisiyon ka na palang sasama tayo!"

Humalakhak siya kaya pinalo ko ng tuwalya at umamba ng sipa sa kanya. Hinarang niya ang mga kamay at natatawang umatras. Tumigil ako at bumalik na sa umuugoy na heavy bag na tinatawag ako sa pag-angal ng chain nito.

Inaayos ko ang gloves sa aking kamay at muling lumingon sa kabila. The girls' laughters reached this side of the room. As a man, it's nature for us to flirt with women. I have that embedded in me. Ngunit umiiling ako sa isip ko. I could defy nature through self-will and control.