Үүдний хүлээлгийн хэсэгт Ри хүлээж байсан Чанёол: чи итгэлтэй байна уу
Ри: тиймээ хэзээ ч ийм итгэлтэй байгаагүй
Ёол: тэгвэл энэ бидний сүүлийн уулзалт бололтой тийм ү?
Ри: тиймээ түүнийг минь сайн хайрлаж халамжилж хамт байгаарай чамаас энийг л гуйж байна
Ёол: зүрхээ өгөөд өөрөө орхиод явах гэж байгаа юм уу??
Ри : аашшш битгий олон юм асуугаад бай л даа чи намайг уйлуулах гээд байна... Би түүнд маш их хайртай түүний одоогын нөхцөл байдал бүгд надаас үүдэлтэй шүү дээ тиймээс л ийм сонголт хийлээ..
Ёол: эмч нар хагалгааны өдрийг маргааш болгож төлөвлөсөн би маргааш ирж чадахгүй байх би хагалгаанд орох гэж байгаа чамайг харж чадахгүй
Ри: тэгвэл одоо салах ёсоо хийе баяртай Чанжон аа миний Бэкхёны хайрлаж яваарай
Ёол: минийх шүү!!! Чи сайн байж чаднаа би чамд итгэж байгаа
Ри тэврээд: за сайн найз шүү чи хайртай шүү найзаа
ЁОл: би ч гэсэн хайртай...
Ри Бэкхёныд инээд жил гаруй амьдарсан өрөөгөө харлаа. Буйдан Бэкхёны ор тавиур ширээ шүүгээ сандал бүх юмыг нэгд нэгэнгүй харж ой тойндоо сайтар буулгаж аваад Бэкхёны дэрийг дэрлэн унтлаа. Тэр маргааш Бэкхёнд зүрхээ өгнө. Тэгээд Бэкхёны удахгүй зогсох зүрхийг өөртөө аваад хорвоог орхино. Харин түүний хайртай хүн амьд үлдэнэ хамгийн сайн найз бас аав ах 2нь байгаа болохоор зүгээрээ гэж өөрийгөө тайвшруулаад уйлахгүйг хичээн унтлаа.Маргааш нь
Өнөөдөр хагалгаа товлогдсон. Зүрх шилжүүлэн суулгах хагалгааны бэлтгэл ажил дуусаж Ри сэтгэл санаагаа бэлдэнэ.Гэтэл өнөөдөр ирэхгүй гэж байсан Чанёол ирээд: хэзээ орох юм
РИ: одоо 10 минутын дараа
Ёол: чамд амжилт хүсэх гэж ирлээ
Ри: баярлалаа
Ёол: заза явлаа чи чаднаа юу нөгөө
Ри: ямар нэг юм хэлэх гээ юу?
Ёол: үгүйдээ би гадаа нь хүлээж байнаа
Ри: за амжилттай болвол би хэд хоног амьд байж болох юм
Ёол:...
Яг зэрэгцээ 2 ор. Эргэн тойронд нь өрөөтэй байх хагалгааны багажууд дээрээс нь тусах том бас хурц гэрэл Ри өөрийн хэвтэх ороо Бэкхёны ортой ойртуулаад ухаангүй хэвтэх түүнийхээ гараас атгаад орон дээр хэвтлээ.
Эмч: та бэлэн үү бид эхлэх үү
Ри: би бэлээн
Эмч нар бээлий маскаа өмсөөд тэднийг хучин зүрхэн хэсгийг нь ил гаргаад нойрсуулах тариагаа хийлээ. Ри хажуу тийшээ харан Бэкхёнрүү сүүлийн удаа ширтээд гараас нь улам чанга атгаад амандаа зөөлнөөр шивнэн хэллээ. Ри: Бюн Бэкхён би чамд маш их хайртай
эмч: Ри 10 аас доош нь тоолоорой
Ри: 10...9...8...7...............6 цагийн дараа
Ри нүдээ нээтэл түүнд яг л өглөө сэрж байгаа мэт санагдлаа. Тэр өөрийгөө сэрнэ гэж бодоогүй Бэкхёны үхжиж эхэлсэн зүрхийг авсан учраас тэр өөрийгөө үхнэ гэж бодсон . Гэтэл тэр зүв зүгээр сэрчихлээ. Ри гайхан өндийтөл тэр эмнэлэгийн нэг өрөөнд зүгээр л хэвтэж байлаа. Түүнд ямар ч боолт залгаатай амьсгалын аппарад зүрхний бичлэг гээд л юу ч байсангүй. Тэр ихэд гайхан цамцаа тайлан харвал хагалгааны ул мөр алга өөрөөр хэлбэр тэр хагалгаанд ороогүй зүгээр л нойрсуулах тарианаасаа сэрж байгаа нь энэ. Ри юу болоод байгааг ойлгохгүй хэвээр орносоо босон газарт буутал хөлөө мэдэрсэнгүй шууд л газарт уналаа. Хэдэн удаа унаж босоод овоо гайгүй болж өрөөнөөс гарлаа. Үүдэнд ч ойр хавьд ч хүн харагдсангүй. Эмчээс асуусан дээр гэж бодоод явж байтал нэг өрөөний хаалган дээр байрлах жижиг цонхоор Бэкхён харагдлаа. Тэр шууд өрөөнд ортол Б.аав: охин минь сэрчихээ юу даа
Ри: тиймээ тэр тэр яасан бэ хагалгаа???
Б.аав: амжилттай болсоон Бэкхён одоо зүгээр маргааш гэхэд ухаан орно гэсэн
Ри: гэхдээ миний зүрх
Б.аав: байрандаа байгаа
Ри: тэгээд Бэкхён яаж?
Б.аав: мэдээгүй юм уу Чанёол түүнд зүрхээ өгсөн шүү дээ чамайг мэдэж байгаа гэсэн
Ри: тэгвэл Чанёол одоо хаана байгаа юм
Б.аав: тэр хажуу талын өрөөнд байгаа *санаа алдах*
YOU ARE READING
My Little Fairy [[ДУУССАН]]
FanfictionЭрт урьдын цагт ойн хамгийн гүн хэсэгт бяцхан шидэт дагинууд амьдран суудаг байжээ. Тэд төө хэрийн өндөртэй яг л эрвээхэйнийх шиг өнгөлөг бас гялалзсан далавчтайгаас гадна дэлдэн чихтэй бүлтгэр нүдтэй юмсанжээ....