Hermione'den Mektuplar

Harry

İş çıkışı her perşembe olduğu gibi nefesine kavuşmak soluğunu bırakmak için Ginny'nin mezarına gelmişti.Elindeki  mor menekşeleri soğuk toprağa yatırdı.Başını beyaz mermere dayarken acıyla yüzünü gizliyordu.Çünkü Ginny ağladığını görürse üzülürdü.Ne yazık ki acılar elle saklanabilecek düzeyde değildi.Ayağa kalkarak ceketinin koluyla yüzünü sildi.O güçlü durmalıydi. O dik durmaliydi birçok insanın güvenliği onun omuzlarındaydı.Daha kötüsü de yanlızdi..

Yanında güçlükleri el birliğiyle açabileceği dostları yoktu.Farklı bakis acisı ve neşe kaynağı olan Ron yoktu..Gerçi ondan geriye ne kadar nese kaldıysa..

Engin bilgisi ve yureklendiriciligi Harry'i her zaman cesaretten diren Hermione yoktu..

*****

 Bahcesinde bir portakal agaci ve birkac menekce fidani olan evine gelmişti.Anahtarı kapınin kilidinde çevirdikten sonra evine girdi.Herzaman ki gibi sessizdi yanlız ve hüzünlü...Yıllardır yanlız yaşasada hala alışamamıştı bu sessizliğe.

Arkasını dönüp kapıyı kapattığında kapının altından esen rüzgarla birlikte bir mektup da içeri girmişti.

Harry merakla mektubu alıp üzerine baktığında gonderenin Hermione olduğunu gördü.Onun adını anınca içinde birçok duygu belirdi öfke merak ve özlem...

Mektubu alıp balkona geçti tek kişilik koltuğa oturup uzun bir süre denize baktı kafası karışıktı aklı en değer verdiği arkadaşının duygularıyla oynayan kızın mektubunu okumadan yırtmanın yanındaydı.

Kalbi ise bambaşka düşünceler içerisindeydi...

Aslında özlemişti onu aylardır görüşmüyorlardı ve merak ediyordu sonuçta o da arkadaşıydi.Bu olanlardan sonra hala arkadaşmıydılar bilmesede.

Hermione onun için en başından beri çok değerliydi herzaman yanında olmuştu ve o emindi ki o da kendisi ve Ron için canini vermeye hazırdı.

Onlar her zorluğa karşı birdiler.Hermione,O ve Ron'a en güçlü silahın bir asa ya da daha iyisi olmadığını dostluğun ve sevginin herşeyden yüce olduğunu öğretmişti.

Harry kararını vermişti en azından geçmişleri hatırına Hermione dinlenilmeyi hak ediyordu...