HESİM "Hayalet Sesim"

19. Bölüm - İz

19.Bölüm- İz

Bölüm Şarkısı: Sezen Aksu - Her Şeyi Yak

"Derin sen sakin ol. Ben bir şeyler bulmaya çalışacağım. "

Her yer o kadar karanlıktı ki..
Kapının kapanma sesi gelince odada ya da her nereyse orada yalnız kaldığımı anladım.

"Ne demek buraya insan getirdim Efran!" diye bağırdı bir kadın sesi.

Kapının dışından geliyordu.
Şükür ki anlayabildiğim bir dil..

"Serne sakin ol. Burayı görmesi gerekiyordu. O yüzden getirdim. Ama sanırım kör oldu."

Biraz sessizlik oluştu.

"Oksijen farklılığından dolayı. Nefes alabiliyor ama dimi?"

Oksijen farklılığını hissetmiştim. Yani derin soluklar çekmiyordum içime. Kesik kesik alıyordum nefes ama bu yetiyordu zaten.

Sanki havanın içinde toz var da onu içime çekiyor gibiydim garipti.

"Nefes alıyor ama gözleri görmüyor."

Birkaç hışıltı oldu.

"Bunu gözlerine sür. Biraz açılır. Dünyaya dönünce de görmeye başlar. "

Kapı açılınca Hesim'in geldiğini anladım.
"İyi misin?" diye sordu.

"Gözlerim dışında iyiyim." dedim.

Yanımda bir hareketlilik hissettim.

"Bekle şimdi. " dedi ve gözlerimi eliyle kapatıp göz kapaklarıma bir şeyler sürdü.

"Biraz bekle gözlerin açılacaktır. "

Ona doğru yaslandım. Zordu. Yorulmuştum sanki.

"Derin geri dönmemiz lazım." dedi bana. Gözlerimi yavaşça açmaya çalıştım.

"Ne kadar vakit geçti?" diye sordum.

Bir saat bir gündü..

Geç kalırsak biterdim.

"Şu an 14. saatteyiz. Bu zamana kadar baygın yattın. Uyandıramadım seni. Şimdi ise az bir zamanımız kaldı. Seni gezdirmek isterdim ama biliyorsun. "

Sıkıntıyla iç çekip, "Biliyorum. " dedim.

Gözlerimi tamamen açtığımda beyaz bir ışık gördüm.

Yanıma döndüm hemen.

Hesim'i görmek istiyordum.

Ama her şey o kadar bulanıktı ki.
Sadece siyah bir beden görüyordum. Yüzüne yaklaştım ama hiçbir şey net değildi.

"Seni bulanık görüyorum. " dedim.
Yüzüne dokundum.

Ama onu göremiyordum.

Ayağa kaldırdı beni.
"Son dakikalarımızda ufakta olsa burayı gezdireyim sana." dedi. Elimi tutup beni çekiştirmeye başladı.