De Fling (✔️)

Hoofdstuk 19 - Bad boys? Gevoelens? Doei

"DAI LEO. COSA stai dicendo?'' vraagt Matthew. Hij draait zijn hoofd weg van het mijne en laat zijn handen van mijn lichaam afglijden waar hij hete lege plekken achterlaat.

Als ik over zijn nek heen kijk zie ik een jongen staan. Leo, zo te horen. Het duurt niet lang of ik heb hem al herkend. Lichte bruine ogen, vervaagd blond haar en een tatoeage van een kraai.

Fuck. Dit is de jongen die ik in de club recht tussen zijn benen geschopt heb.

''Ah, Matteo. This is something you didn't share with me when you told me about her'', zegt hij. Zijn uiterlijk schrikt me minder af dan in de club. Zijn blonde haren zitten nu vol volume en hij draagt een uniform met het logo van DuoLido erop.

''Matt, wat bedoelt hij?'', vraag ik verbaasd. Het is duidelijk dat hij over me heeft staan lullen. En wel met meneer geverfd haar.

Hij negeert me en draait zich van me weg. Zijn rug blokkeert mijn volledige zicht. Ik heb geen idee wat hij dan zegt.

''Io non sono innamorato di lei ! Perchè dovresti pensarlo? Ho appena aiutato!'', lacht hij. Leo lijkt wat Matthew dan ook gezegd heeft niet te accepteren en schud zijn hoofd. Hij speelt wat met de armband die om zijn pols heen zit en haalt dan een hand langs zijn gezicht.

''And with 'helping her out' you mean 'kissing her'?'', vraagt Leo. Daarna barst hij in lachen uit.

Mathew keert zich tot mij, zijn blik gevuld met spijt. Waar hebben ze het eigenlijk over? Helping me out?

''Riley, ik denk dat je beter kunt gaan'', zegt hij dan. Hij kijkt me niet eens recht in mijn ogen aan wanneer hij dat zegt. Ik geef hem woedend een flinke duw tegen zijn borstkas.

''Hoe bedoel je weg gaan? Wat is hier aan de hand?'', vraag ik boos. Ik kan er gewoon niet tegen dat ik geen woord verstaat van wat hij telkens zegt! Voor hetzelfde geld liegt hij de hele boel bij elkaar omdat hij zich voor me schaamt.

''Eh. Don't worry man. I won't tell her what you did. But she has to kiss me the next time you fuck up'', zegt Leo. Hij is tenminste eerlijk genoeg om recht in mijn gezicht te zeggen wat er aan de hand is.

''Shut up you prick! I will never in my entire life put my lips on yours, you understand?'', klaag ik. Leo steekt onschuldig zijn handen in de lucht en begint dan opnieuw te praten.

''What? You kick me in my fucking balls and yet you don't apologise for being a bitch?'', vraagt hij dan. Ik trek mijn handen tot vuisten, woedend over wat hij zegt. Al zijn woorden komen hard aan. Matthew lijkt er echter zelf helemaal genoeg van te hebben en grijpt in.

''Leo , lasciala stare'', zegt hij waarbij hij zijn zijn wenkbrauwen gevaarlijk optrekt en zijn armen over elkaar slaat. ''Lasciala stare'', herhaalt hij. Leo staart hem met grote ogen aan en kijkt dan naar mij.

''You choose that simple little bitch over me? Seriously?'', vraagt hij verbaasd.

Matthew kijkt hem woedend aan en draait zich dan tot mij. Wanneer hij probeert zijn hand op mijn schouder te leggen zet ik een stap naar achteren en kijk ik hem vies aan.

''Nee, Matthew. Nederlands. Ik wil weten wat je over me te zeggen hebt. Ik dacht dat je je na gisteravond eindelijk een beetje kon gedragen als een normaal mens maar ik had het duidelijk fout. Bespaar me alsjeblieft je zielige excuses. Wat we net deden was duidelijk 'niet je bedoeling''', zeg ik sarcastisch. ''Of nog beter, het 'jij kuste mij en ik voel niets voor je' cliché''.

Matthew kijkt lastig. Zijn gezichtsuitdrukking verandert van boos naar bang. Ik weet niet waar hij bang voor is, het enige wat ik me besef is dat hij me duidelijk niet serieus neemt. De kus die me net zoveel dingen heeft laten voelen lijkt niets meer te betekenen dan een eenmalige actie.

Leo laat een afkeurend geluid horen van achter ons en lacht.

''I don't know what is wrong with you, but I am leaving. You lifeguard today. I'm done with you'', zegt hij. Daarna loopt hij weg. Zijn slippers laten een klapperend geluid achter met elke stap die hij van ons weg zet.

Ik staar hem na, niet wetende wat te denken van alles wat net gezegd is.

I won't tell her what you did. 

Een hand op mijn schouder schud me weg uit mijn gedachten. Matthew kijkt me schuldig aan. Zijn ogen scannen mijn gezicht af naar een teken van emotie. Het punt is dat ikniet weet wat ik moet voelen.

''Riley, alsjeblieft. Het was niet mijn bedoeling om..''

''Fuck off oké? Ik wil je excuses niet horen! Het was duidelijk niet je bedoeling om me te zoenen zeker? Je wilde gewoon wat lol maken met het naïeve meisje waar je makkelijk door heen kon boren. Ik heb het je al gezegd op de dag dat ik je voor het eerst zag. Je bent een asshole en ik kan je niet veranderen'', zucht ik vernederd. Ik sla zijn hand weg van mijn schouder en kijk hem niet aan wanneer ik langs hem heen loop.

Hij lijkt er niet hetzelfde over te denken en sluit zijn hand om mijn pols heen waarna hij me grof omdraait om hem in zijn ogen aan te kijken.

''Ten eerste, Leo maakte alleen wat grappen, dat is wie hij is. Lasciala stare betekent laat haar met rust. Ik wil niet dat je met hém te maken moet krijgen. Daarnaast, je hebt me nooit een asshole genoemd die avond. Het enige wat je deed was het leeggooien van je glas bier recht in mijn gezicht toen ik er voor zorgde dat je niet viel'', stamelt hij. Ik kijk hem aan alsof hij achterlijk is.

''Serieus Matteo? Is dat alles wat je te zeggen hebt? Ik ben alleen maar een lust object voor je waar je mee kan spelen? Huh?'', vraag ik, duidelijk wijzend naar de kus waar hij nog niets over gezegd heeft. Als hij niets zegt ben ik er helemaal klaar mee. Ik geef het op.

''Je weet dondergoed dat je meer voor me betekent dan  dat! Of had ik dat net nog niet duidelijk gemaakt?'', vraagt hij. Hij trekt me dichter naar zich toe en laat zijn andere hand rusten op mijn wang.

''Riley, begrijp dan dat ik geen keuze heb'', fluistert hij. Ik duw hem grof van me weg en steek mijn vinger naar hem uit.

''Jij hebt genoeg keuzes. Zo moeilijk is het niet. Je weet welke keuzes er voor je open staan. je wijst ze gewoon allemaal af. Je wijst mij af, je wijst je oma af. Je wijst je hele familie af omdat je gewoon geen keuzes kunt maken!'', schreeuw ik.

Dat lijkt hem wel te raken. Hij trekt zijn shirt recht en antwoord. Zijn hele aura lijkt na mijn opmerking verandert te zijn. Ik herken hem haast niet terug. Zijn ogen schieten vuur.

''Toch fijn dat ik nog familie heb om af te wijzen vind je niet?'', vraagt hij. Zijn woorden steken. Hij heeft een idee hoeveel pijn hij me bezorgd met wat hij zegt. Ik vertrouwde hem met die info. Ik vertrouwde hem en hij gebruikt alles wat ik met hem gedeeld heb tegen me. Hoe kan hij zo gemeen zijn?

Het is stil. De spijt druipt van zijn gezicht af. Hij probeert zichzelf nog uit de situatie te redden en mompelt wat woorden maar ik ben hem zat.

''Goh, de bad boy van Cavalino heeft blijkbaar geen gevoelens. Ik had beter moeten weten'', klaag ik. Daarna schud ik voor het laatst zijn aanraking van me af en wals woedend langs hem heen.

Hij komt niet achter me aan en dat is maar goed ook. Nu hoeft hij niet te zien wat hij me daadwerkelijk aan gedaan heeft. Nu hoeft hij mijn tranen niet te zien.