AŞK İNTİKAM PEŞİNDE

BÖLÜM-2-

Her gece yerini sabaha bırakır. Bu sabah hiç diğerlerine benzemeyen bir sabah...

(24 saat önce)
Sabahları kalkmakta zorlandığımı ne kadar inkar etsemde bu bir gerçek babam nasıl sabah erkenden kalkıyor anlayamıyorum. O hep gözümde süper kahramanımdı en zor anlarımda hep o yanımdaydı annemi küçükken bir kazada kaybettikten sonra babam çok acı çekti. En iyi eğitimi görmem için Amerika'ya gitmistim iyi eğitimden kastım bir tetikçi olarak yetiştim tıpkı babam gibi...
(Babası) - TUANA hadi kızım seni bıraktıktan sonra daha işlerim var halletmem gereken biraz çabuk olurmusun (kalın bir ses tonu ile )

Az önce bana seslenen kişi babam, galiba oda hergün geç kalmamdan bıkmış durumda neyseki hazırım yola çıksak iyi olur...

(Babası) - Dün sana alıs-veriş için söz verdiğimi unutmadım merak etme hem bugün sana söylemek istediğim önemli şeyler var konuşuruz sonra toplantıya geçeriz beraber.

(Tuana) - bana söylemek istediğin önemli şeyler mi var ne gibi meraklandırdın beni, şimdi söylesen ?
Babam bu soru karşısında sessiz kalmıştı bi süre, yüzü düşmüştü.

(Babası)- Bu huyunu annen den almıssın belliki, annen sabırsızdı hemen olsun bitsin isterdi anında öğrenmek isterdi...

Babam bu sözleri söyledikten sonra gözüm doldu, dokunsa veya annem hakkında bir şey daha anlatsa ağlayacaktım. Alış veriş merkezine geldik, ihtiyaçları hallettikten sonra babamla sakin bir kafeye oturduk.

(Babası) - Annen çok güzel bir kadındı Tuana, ilk görüşte aşık olmuştum. Onu erken kaybettik...
Annen den sonra kendimi açıkcası bir süre toplayamadım annen paha biçilmez bir sevgiye sahipti ona aşıktım.Annen benim suikastçı olduğumu biliyordu bu işi bırakmam için yıllarca konusmustu ama ben işi bırakmamakta hep ısrar ettim, ona evlenmeden önce herşeyi anlatmıştım tehlikelerini sonuçlarını ama tek bir kelimesi bile etkilememişti aşıktık birbirimize...
Annen'in ölmeden önce ki son sözleri (kızım genç bir kız olduğunda her şeyi anlat) oldu. Bugün karşımda genç güzel ve akıllı bir kız oturuyor. Henüz 6 aylıktın Haziran ayının son günüydü evin bahçesinde annenle mangal hazırlamış senide oyuncaklarınla oynaman için yere bırakmıştım sen dahil hepimiz herşeyden habersiz günün tadını çıkarırken beni öldürmek için çatıya konuçlanan tetikçiden habersizdik.
Annen mangalın başındaydı 6 7 adım arkamızdaydı annen'e baktığım da o tatlı gülümsemesini görmüştüm seni kucağıma alıp annen'in yanına gidip sarılmak istedim. Seni kucağıma almak için eğildim sırada silahın sesini duydum o silahın sesini hiç unutmuyorum, zaten hiç yabancı gelmemişti, tetikçi benim kullandığım silahtan kullanıyordu. Seni kucaklayıp kenara atladıktan sonra annenin yere düştüğünü gördüm boynundan isabet almıştı son cümlelerini bana söyledikten sonra onu kaybettik...

Babamın bu anlattıklarını dinlerken adeta kanım ayaklarımdan çekildi, duvarda ki saat in sesini beynimin içindeymiş gibi net duymaya başladım. Babam annemin ölümüne sebep olmuştu bir nokta da annem ona yıllarca işi bırakmasını söylerken o aksini yapmıştı, yıllarca annemi bi kaza da kaybettiğim yalanı ile büyümüştüm...

(Tuana) - Neden yıllarca yalan söyledin, annemin bi kazada değil bi tetikçi tarafından öldürüldüğünü söylemedin ?

(Babası) - Annen'e söyleyemeyeceğimi demiştim, intikamını alana kadar söylemiyeceğim dedim ! Fakat tetikçiyi bulamadım kimin beni öldürmek üzere görevlendirdiğini bulamadım...

(Tuana) - Sen ne dediğinin farkındamısın ? Annemi öldüren kişiyi bulamadığını mı söylüyorsun !!!

(Babası) - Yıllarca araştırdım kaç kişiyi öldürdüm her yere girdim ama malesef onu bulamadım...

(Tuana) - Bugün ki toplantı için sana söz verdim orda olucam 1 saat sonra otelde buluşalım toplantıdan sonra bi süre konuşmasak ikimiz içinde iyi olur...

Masadan kalkıp babamın yanından uzaklaştım avm den çıktıktan sonra bi taksi çağırıp sakin bi parka oturdum. Az önce duyduğum şeyler hala inanamıyordum bu bir rüya olmalı babam bana yıllarca yalan söylemiş olamaz... uzun süre sadece oturdum toplantıya az kalmıştı bir taksi çağırdım otele gittim, babamı düşünüyordum hala kafamda bir sürü sorular vardı... babam ile asansörde karşılaştım, asansöre bindik yanlızca ikimiz vardık düğmeye bastım kapı kapandı ve sessizce duruyordum göz ucundan kontrol ettim babamın gözleri dolmuştu.

(Babası) - Seni hayal kırıklığına uğrattığım için üzgünüm Tuana, yalan söylememin tek sebebi beceriksiz biri olmam yıllarca aradım uykusuz kaldım ama olmadı bulamadım...

Babam bu sözleri söylerken ben sessizce ağlıyordum asansörün kapısı açıldı lavoboya koştum toplantıya az kalmıştı kendimi durdurmam gerekiyordu lavoboya girdim yüzümü yıkadıktan sonra aynaya baktığımda kendime verdiğim ilk söz Ne pahasına olursa olsun o tetikçiyi bulucağım...
Toplantı odasına hızla yürümeye başladım artık odaklanmam gereken önemli meselem var tetikçiyi bulup öldürmek. Toplantı odasına girdim babam masanın en başındaydı vi ara göz göze geldik

(Babası) - Güçlü bir kız ol...

Bu cümleyi kurduktan sonra ben tam arkamı dönmüştüm kii babam birden yere yığıldı odadaki herkez yere yattı ben öylece donup kalmıştım, babama doğru koştum ama malesef babamı kaybetmiştim o an öyle çığlık atmıştım ki kendimi kaybedip bayıldım. Uyandığımda saat gece 3.00 dı hastanede yanımda babamın adamlarından biri vardı.

(Tuana) - babam ?

(Koruma) - Efendim malesef babanızı kaybettik...

O andan itibaren artık resmen beynim durmuştu 1 saat boyunca karşıdaki duvara hiç bir şey söylemeden baktım ve sadece aklımdan geçen eve gitmek oldu...

(Tuana) - Eve gitmek istiyorum. Hemen !

(Koruma) - Emredersiniz hemen doktorla konuşup arabanızı hazırlıyorum.

Koruma çıktıktan sonra hazırlandım ve arabaya binip eve geldim. Hemen koşup, babamın odasına girip dolaptaki en sevdiği gömlegini çıkarttım ve ona sarılıp gözlerimi kapattım...