GİZEMLİ YOLCULUK

6.BÖLÜM : Özlem

(Ufuk'un Dilinden)

Sabah mutsuz bir şekilde uyandım.Zar zor yüzümü yıkayıp oturma odasına geçtim.Arkadaşlarımla küseli yaklaşık bir  hafta olduğu halde ne bir arayan vardı ne de halimi soran.Bense neredeyse odamdan dışarı çıkmıyordum.Ailem bu durumu fark etmiş olacak ki annem odaya gelip bir sorunum olup olmadığını sordu.Canımın sıkıldığını bu koskoca evde bunaldığımı bahane ettim.Doğru,zaman zaman bunalıyorum ama bu kez sorun bu değildi.Sorun can dostlarımla beni evlatlık edinen adam arasında bir seçim yapmam gerekiyordu. Annem bu gece arkadaşlarımla buluşmama izin verebileceğini söyledi.O an mutluluktan havalara uçacak gibiydim.Bu benim için her zaman ele geçen bir fırsat değildi.Hevesle telefona sarılıp Berke'yi ve Melis'i aradım.Ancak ikiside telefonlarıma cevap vermiyordu.Ümidim kırıldığından öbürlerini aramadım.onlar da beni aramadı. Anlaşılan beni tınladıkları bile yoktu .Kim bilir belki varlığımdan bile haberleri yoktur...

(Melis'in Dilinden)

Sabah büyük bir mutlulukla uyandım.Ne de olsa bugün Moli'yle arkadaşlarımı tanıtacak,yeni yerler keşfedecektim.Sırayla tayfayı arayıp buluşmak istediğimi söyledim.Hemen üstümü giyinip mavi kiremitli eve doğru yola çıktım.Fakat telaştan telefonumu almayı unutmuşum."Zaten beni ailemden başka kim arar ki?Tüm arkadaşlarım yanımda"diye düşünüp telefon kulübesine yönlendim.Ancak içimden bir ses tüm arkadaşlarımın yanımda olmadığını söylüyordu.Kafamdaki o sesi bastırıp aileme kısaca durumu anlattıktan sonra buluşma yerine vardım.

(Berke'nin Dilinden)

Her sabah olduğu gibi gözlerimi açıp yeni güne "merhaba"dedim.Elimi yüzümü yıkadıktan sonra kendime bol köpüklü bir kahve pişirdim.O sırada telefon çaldı.Arayan Melisdi.Buluşma yerine beklediğini söyledi.Hızla evden ayrıldım.Ancak arkadaşlarımında bildiği gibi annemle hatları değiştirmiştim.Bunu sorun etmiyordum.Çünkü herkes beni bu hattan arıyordu.Ancak bunu bilmeyen tek kişi Ufukdu.Onunda beni aramyacağını biliyordum.Bu düşünceler içinde buluşma yerine vardım

(Aslı'nın Dilinden)

Geç kalmak hobim haline geldiğinden bu sabahta geç kalktım.Hatta kalktım sayılmaz.Melis'in telfonumu aramasıyla uyandım.Alelacele üstümü giyinip buluşma yerine yöneldim.Ama aklımda sürekli Ufuğu düşünüyorum.Sonsuza kadar bize küs kalamazdı ya.elbet özür dilemek için arardı.Bu düşünceler içinde buluşma yerine vardım.

(Sıla'nın Dilinden)

Sabah kedim minnoşun sesiyle uyandım.Daha sonra ılık bir duş alıp bir kase mısır gevreğini mideme indirdim.aşağı kattan gelen telefonumun müziğiyle irkildim.Arayan Melisdi.Buluşmak istediğini söyledi.Açıkçası bende buluşmayı çok istiyordum.Ancak tüm ekibin bir arada olmasını diliyordum.Özlemiştim Ufuğu doğrusunu söylemek gerekirse.Espirileriyle en ciddi insanı bile güldürebilirdi.Kararımı verdim.Bu taş sevdasından vazgeçip arkadaşımızla barışmanın yollarını aramamız gerektiğini söyleyecektim onlara.bu düşüncelerle boğuşurken kapının önüne geldim.

ARKADAŞLAR ALTINCI BÖLÜMÜNDE SONUNA GELDİK.LÜTFEN YORUM VE VOTELERİNİZİ ESİRGEMEYİN.ŞİMDİDEN DESTEĞİNİZ İÇİN TEŞEKKÜRLER...