- Nienawidzę cię,
- Nie kocham cię,
- Zgiń,
Zawsze mi to mówisz, A ja zawsze się uśmiecham,
Pomimo, że za każdym razem odpada jakaś część mojego serca,
Jak płatki z przekwitającej róży, Ale wiesz co?
Ja wciąż się uśmiecham,
Bo pomimo tego, że mnie ranisz,
Pomimo tego, że mówisz prawdę,
Pomimo tego, że wciąż to robisz,
Kocham cię,
I zdradzę ci coś w sekrecie, Moja róża musi być magiczna,
Dlaczego tak sądzę? Bo kwiaty zawsze usychają,
Nieważne jak były piękne, i ile czasu wytrzymały,
Godzinę, tydzień czy miesiąc,
Zawsze,
Ale ja tu wciąż jestem,
W każdym momencie gotowa na ciebie, który sprawi, że kolejne płatki odpadną,
I pewnie jestem głupia, Na pewno taka jestem,
I możesz mnie taką nazwać, Ale wiesz co?
Nie przejmuję się tym, Bo...
Kocham cię.
CZYTASZ
Pusta
رعبCreepypasta mojego autorstwa. Mam nadzieję, że się spodoba.^.^ Ps. Polecam czytać z ciemnym tłem. Ps.2. Możliwe, że dodam też jakiś mój wierszyk ;)
