"a-al-lex na-nasasaktan ako
please alex ma-maawa ka"
sabi ko habang hawak ang kanyang kamay na nakahawak sa aking buhok.wala ako ginawa kung hindi. ang umiyak na lang.
"awa hahaha awa ba"
tumawa siya ng pagak
," bakit? naawa ka ba ng iwan mo ko,huh
naawa kaba ng iwan mo ko ng wala man lang sulat at pasabi.
tang na! clarisse!! hindi dapat kaawaan ang katulad mong walang kwentang tao"
sabi niya habang hawak parin ako sa buhok.
kinaladkad niya ko papunta sa bodega .itinulak niya ako sa may gawing sopa napaluhod ako dahil sa lakas ng pa kalabagsak.
"Alex please wag namang ganto
pag usapan natin t-"
hindi ko natuloy ang sasabihin ko ng sinapok niya ako sa aking kaliwang pisngi sa sobrang lakas na padalosdos ang aking muka sa may sahig."hinding hindi mo na maibabaik ang dati. hindi na!!"
tumalikod na siya at sinarado ang pinto.Halos hindi ko maigalaw ang aking katawan hindi ko namalayang nakatulog pala ako sa sahig.
pinilit kong tumayo
ngunit napaluhod lang akong muli.hindi ko mapigilang umiyak muli
ito na ba yung dahilan para sumuko na ko.
masakit na eh.
sobrang sakit na.
not physically dahil kaya ko namang tiisin iyon para sa kanya
pero emotionally sobra na eh.oo ngat hindi ako namatay sa cancer.
baka dahil sa ipinapakita niya saking galit ang unti unting pumapatay sakin
ayokong magalit siya sakin
pero huli na.
galit na galit na siya sakin.at hindi ko alam kong paano ko pa ulit mapapalambot ang kanyang puso
lumabas na ako sa bodega ng hinang hina.
pumasok ako sa kwarto namin at dumiretso sa cr.
nakita ko sa salamin kung paano
nag iwan ng marka ang kanyang kamay na sumapok sa akinnapangiti ako ng mapait.
"hon pangako hinding hindi kita sasaktan mahal na mhal kaya kita"
sabi niya habag hinahaplos ang mumunting hibla ng aking buhok."pangako yan ha"
sabi ko habang pinipingot ang kanyang ilong."oo naman mahal basta walang iwanan ha"
sabi niya bahang nakkatitig
sa aking mga mata."blaaaaaag "
isang malakas na kalabog sa labas ng pinto ang nagpabalik ng kasalukuyan.
"hoy bilisan mo jan hindi lang ikaw ang my ari ng banyong yan" sabi niya ng may galit na tono.
"o-oo sandali lang"
agad agad akong nag hilamos at nag bihis.binuksan ko ang pinto at nakita ko ang gwapo niyang muka
napatunganga ako sa kanyang harapan at hindi ako gumalaw.
bigla niya akong hinila palabas
dahilan para tumama ang aking likod sa dulo ng kama.napapilipit ako ng maramdaman ang sobrang sakit
ng aking likod."wag kang mag panggap na masakit yang likod mo hinding hindi ako madadaan jan sa pagpapaawa mo" malamig na
sabi niya at tuluyan ng pumasok sa cr.hindi ko na nakaya
at tuluyan ng sumara ang aking mga mata.
BINABASA MO ANG
"coming back to you"
General FictionAlexandro collan is my husband he has a man with a good heart he will never get me into a complicated situation he love me so much and I love him too pero dumating ang kinatatakutan ko at yun ang nagpabago sa takbo at naging dahilan para siya'y iw...