Sandığımız kişiler degiliz aslında.
Bu ilişkiyi bitirinde bu.
Hani derler ya "biz birbirimiz için yaratilmamis "klişesini,
Aslında biz birbirimiz için yaratılmışız ama ne yanlış gitti bilmiyorum.
Sen benim gözümün nuru,güneşim,dudaktaki tebessümüm,saçımdaki beyaz tellerim...
Sana olan duygum sevgiden öteydi,senin yokluğunda çektiğim acı ise can'ım'dan "can'ın" gitmesiydi.Ben hicbir zaman pişmanım demedim.Tek noktam sendin.Nasıl oldu da üzülmedin,nasıl oldu da can'ın gitmedi.Hala gülmeyi nasıl beceriyorsun bana anlatsa.
Ben senin mutlu oldugunda hizli hizli açılıp kapanan kirpiklerini bile kiskanirdim.Ne guzel senin bi parçan onlar.Bende öyleyim sanmistim.Ama sadece sanmışım.
Hadi kalk ayağa,
Kalk hadi bi alkışla kendini.
Beni bu denli duygusuz,hissiz,agresif,paranoyak ve kendimden yoksun yaptigin icin.
Teşekkur ederim sevgilim.
Karsiliginda beni benden alip götürdun,gittin..
Ve bittim.
Hayat yoksunu olan ben,ne aynada kendimi taniyabiliyorum ne de aynaya yansiyan hayat filmime bakabiliyorum.
Tesekkur ediyorum.