UFUKTA HÜZÜN KIYISI[DÜZENLENİYOR]

Bölüm Beş

Multimedia"Beliz"

Buse'yi polise götüreli tam 3 gün oldu ve hala ses seda yoktu. Polisler ailesini bulana kadar bizde kalmasının doğru olacağını söyleyince bizde Buse'yi Aslı'ların evine götürdük. Annem, Buse bana anne derse kalp krizinden ölebilirdi. Bu riski almak istemediğim için orada kalmasını uygun görmüştüm. Bir haftalık iznimin son günlerine doğru yaklaşıyordum.

Telefonum çalmaya başlayınca annemin yanından kalkıp odama gittim. Arayanın Gökalp olduğunu fark edince istemsiz bir kasılma sardı vücudumu.
Yeşil tuşu sağa doğru çekip kulağıma götürdüm.

"E-

"Gerizekalı! Senin için nasıl endişelendiğimin farkında mısın? Kaç gündür deli gibi hastanelere gidiyorum, ofisine gidiyorum, her zaman gittiğimiz kafeye gidiyorum, olabilme ihtimalin olan her yere gidiyorum ama sen yoksun! Benim seni düşündüğüm süre zaafında sende beni bir azcık düşünseydin, şu an seninle bu konuşmayı yapmazdık. Deli gibi düşündüm seni, uyku uyuyamadım lan ben uyku! Uykuya aşık ben, senin yüzünden uyuyamadım. Sana bir şey oldu diye bir polise gitmediğim kaldı ama sen bir telefon açıp 'iyiyim ben, merak etme' diyemedin ya ben ona yanıyorum. "

Ve bir dıt sesi.

Benim için bu kadar endişeleneceğini elbette ki düşünmedim. Bizim göbek bağımız birlikte kesilmedi ve ben ona yaptığım her şeyde haber vermek zorunda değildim. Telefonu cebime atıp oturma odasında oturan annemin yanına ilerledim.

"Anneçi. "Başımı sağa sola sallayıp ne dediğimi fark ettim.

"Annecim. "

Annem elindeki fasulyeyi kırıp tepsiye koyduktan sonra bana döndü.
"Tamam kızım, bir buçuk saate gelmek şartıyla Aslı'ya gidebilirsin."
Annemin yanaklarını öpüp hole doğru ilerledim. Dolaptan sandaletlerimi çıkartıp Aslı'ların evine doğru yönlendirdim ayaklarımı.

💐

Kapının tokmağını kendime çekip iki defa kapıya vurdum. Kısa bir sessizliğin ardından kapıyı açan Aslı, eliyle sessiz olmamı işaret ediyordu.
Sakince sandaletlerimi çıkartıp Aslı'nın odasında uyuduğunu tahmin ettiğim Buse'nin yanına ilerledim. Tahmin ettiğim gibi Aslı'nın yatağına yorgun bedenini bırakan Buse, uzun zamandır gülemeyen beni gülümsetmişti. Elimi saçlarına götürüp aşağı doğru okşadım. İpek gibi sarı saçlarının yumuşaklığı hoşuma gitmişti. Onu uyandırmamak adına odadan ayrılıp Aslı'nın yanına gittim.

Menemen yapmak için domatesleri kesen arkadaşıma gülmeli mi yoksa ders mi almalıydım bilemedim. Bizim sessizliğimizi telefonumun melodisi bozdu.

"Çabuk açacaksan aç. Zor uyuttum  zaten. "

Mehmet Bey'in tatilimde beni araması alışageldik bir durum değildi ve bu beni içten içe bir panik dalgasına soktu.

"Buyrun Mehmet Bey. "

"Nasılsın Beliz kızım, toparlandın İnşallah biraz daha? "

"Teşekkür ederim efendim daha iyiyim. Bir sorun mu var? "

"Sorun değil de şirket 25. Yılını kutluyor ve ben böyle önemli bir günde senin de yanımızda olmanı  istiyorum. "Tabii ya nasılda unutmuştum. Meşhur dillerden düşmeyen partiyi Buse unutturmuştu bana.