Maar je bent een jongen?

Vijfentwintig

Ik heb geen moment meer aan mijn gangsterheid gedacht.
Waar is die nou weer gebleven?
Thor kijkt me nog steeds lachend aan.
Hij ziet er veel beter uit als hij lacht.
Oké, ik ben echt de controle over mezelf kwijt.
Ineens pakt hij mijn hand die op de tafel ligt.
Hij lijkt ineens serieuzer te kijken.
Ongelovig staar ik hem aan.
'Wat ben je aan het doen?' zeg ik rustig.
'Niks,' zegt hij nog steeds lachend.
Ik gebaar hevig naar onze handen.
'Hoe wil je dit dan verklaren?'