Maar je bent een jongen?

Zevenentwintig

'Laat ook maar,' zegt Thor ineens vermoeid.
Hij richt zijn ogen weer op zijn ijsje.
Op een bepaalde manier voel ik me schuldig.
'Het maakt niet uit,' zeg ik.
Ik krijg geen antwoord terug.
Dan niet, denk ik.
Ik eet mijn ijsje snel op en begin dan met mijn vingers op de tafel te tikken.
'Wil je daar mee stoppen?' vraagt Thor.
'Met dat tikken?' vraag ik.
'Ja,' snauwt hij.
Wat een agressie.
Volgens mij is hij ongesteld.
Ik verwarde hem toch al met een meisje: dan kan hij best ongesteld zijn.