Maar je bent een jongen?

Zevenendertig

Ik stop mijn telefoon weer in mijn zak.
Het is niet echt gezellig als ik de hele tijd naar mijn telefoon zit te staren terwijl ik hier met Thor ben.
Ik kijk vanuit mijn ooghoeken naar hem.
Hij ziet er best goed uit.
Gosh, kunnen mijn gedachtes niet voor één keer meewerken?
Ik schud mijn hoofd.
Van een middagje omgaan met een jongen, word je toch niet meteen een flikker?
Wat is dit voor een onzin.
Ik zucht en ga op mijn rug liggen.
Mijn ogen volgen de verscheidene wolken die voorbij komen drijven.
Dit kun je nauwelijks meer een gangsteract noemen. Ik voel me, voor de zoveelste keer, net een meisje.