1.BÖLÜM

5 0 3
                                    

Yine o irenç alarmın sesine uyandım .
Bagün pazartesi okul vardı ben okula gitmek istemiyorum .

Ben kendimi den bahsediyim ben Alara Soylar ünlü bir iş adamının kızıyım ama beni kimse tanımaz ve bilmez çünkü ben tam 110 kiloyum .
Aslında kendimden utanmıyorum ama insanlar bana irenir gibi bakmasından nefret ediyorum .

Kendi özel okulumda okuyorum ama kimse bilmiyor.

Okulun formasından nefret ediyordum bu yüzden olunca formayı kaldırttım .

"Kızım hala kalkmadınmı okula geç kalıcan "

"Tmm anne kalkıyorum "

Herkes okula birşeyler örenme gider ama ben zaten örettikleri her şeyi biliyorum nasıl diye sorarsanı benim hiç arkadaşım yok bu yüzden bende boş vakitlerimde hep özel öretmen tutup ders alıyorum aslında lise 3 örencisiyim ama seneyeki bütün konuları biliyorum sadece bunla kalmayıp bir çok dil örendim mesela Italyanca,Rusca,Almanca,Ingilizce,Çince, Japinca ve Arapça biliyorum.

Birden kapı açıldı ve içeri abim girdi

"Sen hala kalkmadınmı bak seni beklemem giderim zaten arkadaşlarım şüpelenecen seni devamlı yanımda görmekten.
Bir daha benim yanıma gelme zaten babam sana bir araba almış sen artık kendin gidersin ben gidiyorum sende gelirsin . dediklerimi unutma."diyip odan çıktı

Resmen abim bile benden nefret ediyor annem lerin yanında bana çok iy davranıyor okulda ise herkes gibi o da benle dalga geçiyordu .

Herneyse ustümü giyip aşağı indim annem ve babama günaydın dedim

"Kızım babanla sana vermek istedimiz birşey var "dedi

''Eyer araban bahsediyorsanız abim zaten söyledi hemde çok açık bir şekilde"dedim sonra abimin söyledikleri aklıma gelince gözlerim doldu

"Neysen gidiyorum dedim ve zaten masanın üstünde olan anahtarı aldın ve garaja baktım ve şok geçirdim babam bana audi R8 almıştı.

Aman neyse zaten her şekilde benimle dalga geçecekler .

Arabaya bindim ve okula doğru sürdüm kimse bilmez ama ben araba yarışlarına hep katılırım ama asla arabadan çıkmam .

Yanıma bi araba geldi ve bana meydan okuyordu, arbaya dikkatli bakınca bizim okuldaki Berk oldunu anladım onu bir çok yarışta yenmiştim tabi o bilmiyordu.

Meydan okumasını kabullendim ve onu solladım bir süre şaşirdi çünkü onu sollatken beni görmüştü ama oda hemen hızını artırdı ama bilmedi birşey vardı ben yenilmeyen kişiydim. oku gelmeme 10m kala bana iyçe yaklaşmıştı bende onu geçim okula tekerlekleri bağırtarak düzgünce park etmiştim oda benim gibi iceri gidmişti ama hızını azaltarak park etmişti ben hala arabadaydım ama çoktan arabadan inmiş ve bana doğru geliyordu bende dayanamayıp arabadan inmiştim .

Herkes şaşkın bir şekilde bana bakıyordu ama Berk baya sakin gözüküyordu arkadan çantamı alıp koluma atmıştım . tam gidecekken birinin kolumdan tuttu ve beni arkaya çevirdi bunu kimin yaptını baktımda çok şaşımıştım bu Arastı ondan hoşlanıyordum okuldaki tüm kızlar gibi .

Ben anlamamış bir şekilde ona bakarken oda baya sinirli gözüküyordu.

"Sen naptını sanıyorsun balina okula
böyle sadece havalı insanlar girer sen deyil "diye bagırdı.ben tam birşey söylemek için ağzımı açtığımda

"Iy araba kullanıyo bilirdin ama bu seni mükenmel bir yarışçı yapmaz ezik"

Bu sefer dayanayıp ben konuşum
"Bu yüzdenmi bir çok yarışta bana yenildiniz hiç biriniz beni geçemediniz asıl sen bir eziksin önçe daha iy araba kullanmayı öğrende benim yarışçılıma laf at"ahh rahatladım vallaha ama herkes şok olmuştu .ben biraz onçe büyük yarışçı oldumumu söylemiştim bunu yapmamalıydım

"Demek bizim büyük yarışçı sensin kilon yüzündenmi araban dan çıkamıyordun "diyip kahka atmaya başdı bende dayanamıp ağlamaya başladım .
Bütün okul dalga geçiyordu benim ağladımı gören abim bana doğru gelmeye başladı ve Arasa bir yumruk attı ben neye uyradımı şaşırdım .
Abim onu yere yatırmış yumrukluyordu

"Sen kimsinde benim kareşimi ağlata biliyirsun lan"dedi ben şaşkınlıkla ona bakarken o hala onu yumrukluyordu abim sinir hastasıydı ben den utanırdı ama beni çok severdi ben her ağladımda nerdeyse hep böyle olurdu ve onu sadeçe ben sakinleştire bilirdim .bir kaç kişi abimi Arastan ayırmaya çalıştılar ama başarısıs oldular .

"Abi lütfen dur "diyre bağırdım abim birden durdu ve aya kalktı

"Bundan sonra kim kardeşime birşey diyerse onu bundan daha beter yaparım ve eyer yanımda Alara yoksa zaten kimse beni sakinleştiremez anladınızmı"diye bağırdı herkes tir tir titriyordu abim bana doğru gelmeye başladığında hemen doğruldum ve ona elimle dur işareti yaptım bana anlamaz şekilde bakarken

''Sabah dediklerini unutma sen beni yanında istemiyorsun " diyip arabaya bindim gazı köklüyerek eve doğru gidiyordum abim birçok kere aramıştı ama ben açmamıştım .bir karar vermiştim abim ve okuldaki herkes beni yurt dışında bilecek bende deyişeçeğim .

Eve vardımda direk anneme bu konu hakkında bahsettim o önçe kabul etmek istemesede sonradan kabul etti bende hemen annemden kıredi kartlarımı ve nakit para aldım kendime bir kaç parşa birşey ve köpeyim Keskin Gözü aldım o bir k9 du beni tek anlayan varlıktı hemen arabaya atladım babama zaten arabada giderken söylemiştim .

İzmirdeki kendi evime gidecektim orayı sadece babam biliyordu .

2 gün sonra:

Evime gelmiş yerleşmiş ve bir diyetisyene gitmiştim,bir boks salonunda özel ders alacaktım .

Annemin dedine göre abim çıldırmış bir şekildeymiş okul ona 3 hafta uzaklaştırma vermiş ve her yerde beni arıyormuş.
şimdi siz diyeceksinki bu okul sizin deyilmi diye niye abin uzaklaştırma aldı .hayır okul bizim deyil sadece benim yani kurallar onada gecerli her neyse biraz yürüyüşe çıksam çok iy olur diyip sahile yoğru ilerledim .

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 07, 2018 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Kıskançlığının SonucuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin