Kaşif

-Rüya 2-

Birden kendini karanlığın ortasinda buldu.Sonra"Kimse yok mu? " diye bağırmaya başladı. Kurtlarin uğultusu, baykuşlarin sesleri geliyordu.
Sanki bir tür ormandi burasi.
Tek bildiği korkmaya başladiğiydi.Sonra koşmaya başladı ama nereye gittiğinin farkinda değildi. Gözleri biraz olsun görmeye başlayınca mezarlik yakınlarında olduğunu gördü "Olamaz, kahretsin"dedi.

En çok korktuğu şey başına gelmişti kalbi ağzında atiyordu.
Gitmesi lazımdı ama hareket edemiyordu sonra bağırmak istedi ama sesi çıkmadı.
Uzaklardan ağlama sesleri geldi ses gittikçe şiddetlendi ve ona doğru yaklaşiyordu.
Buradan cikamazsa kafayı yiyecekti.
Sonra kara giyinmiş ağlayan seslerin içindeydi cenaze töreni vardi.Merak etti kim ölmüştü acaba...Birden annesinin orada olduğunu gördü ailesinin hepsi orada ağlıyordu peki kim ölmüştü.
Mezar taşında kendi adını görünce cin çarpmışa döndü "Olamaz ben ölmedim"diye bağırırken kimse onu duymadı.
Çığlıklar icinde uyandi, terlemişti, boğazı yaniyordu susuzluktan birden bakti ki odasinda değildi.

Salonda kanepede uyumuştu.
"Ben odamda uyumamışmıydım" derken, annesi sese geldi ve kızını sakinleştirdi.
Annesi"Geçti, geçti hiç birşey yok sen iyisin " dedi.

Melinda rahat bir nefes aldı.
Işıkların yandığına sevinmişti, karanliktan küçüklükten beri korkuyordu.Sonra kendindende korkmaya başlamıştı (uyurgezer oluşundan) o kadar merdivenlerden inip buraya kadar nasıl geldiğini anlayamadi.

Mutfağa gidip su içti, bu kadar kötü bir rüyanın ardindan uyumamayi tercih etti.
Bu kadar adrenalin ona yetipte artmışti bile daha fazlasini kalbinin kaldıracağını sanmiyordu.

***

Gecenin bu sesiz vakti onu korkutmuştu.Ama rüyaları daha korkutucuydu.Bir süre ne yapacağını bilemeden boş,boş bakindi.Yeni aldığı kitabi okuyarak sabah olmasını bekledi.
Sonra güneş doğunca kardeşinin odasina gidip ona sarilarak onu uyandirdi. Huzuru onda buluyordu.
Çok kavga etselerde seviyordu onu sanki ruhunun bir parçasıydı o.

Sonra gördüğü rüyayı düşündü.
Gece gibi kabusuda karanliklarla doluydu.Oysaki gündüzleri hayati daha güzeldi.
Neler oluyordu bu kabuslar yüzünden uykusuz kalıyordu.

Melinda korku filimlerini bile izlemekten kaçınırdı.
Peki bu kabuslarin nedeni neydi o hayatinin daha guzel olmasini isterken bu gelenlerde neydi şimdi...
Kötü bir şaka gibi..
Hemde"Eşşek şakasi"

Bütün bunları düşünürken kapı zili onu böldü.Birden irkildi.
Gelen Stephandı onunla bugün gezeceklerdi tamamen aklından çıkmıştı.
"Ben hemen hazirlanip geliyorum sen biraz salonda bekle" diyip odasina koşturdu.