ခေလးနဲ႕ကြ်န္ေတာ္အဆင္ေျပသြားခဲ့ပီးေနာက္ပိုင္းအရင္ကထက္ခေလးအေပၚအခ်ိန္ပိုေပးျဖစ္တယ္။ပိုဂရုစိုက္ျဖစ္တယ္။
ကြ်န္ေတာ့္ခေလးကကြ်န္ေတာ့္ကိုအရမ္းခ်စ္တယ္ဆိုတာလဲပိုသိလာခဲ့ရတယ္။
မနက္ခင္းတိုင္းခေလးရဲ႕အနမ္းနဲ႕နိုးထရတယ္။
ခေလးရဲ႕ခ်ိဳသာတဲ့အသံေလးနဲ႕နိုးထရတယ္။
ခေလးရဲ႕ဟင္းခ်က္လက္ရာေလးေတြကိုလဲ
နွစ္ေယာက္မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ျမည္းခြင့္ရတယ္။
အလုပ္မသြားခင္နႈတ္ဆက္အနမ္းေလးေပးခြင့္ရတယ္။
ခေလးရဲ႕အနမ္းဖြဖြေလးနဲ႕အတူ
""ေစာေစာျပန္လာပါေနာ္ေမာင္""
လို႕ေျပာသံေလးေတြၾကားခြင့္ရခဲ့တယ္။
အလုပ္လုပ္ေနရင္းလဲလြမ္းလို႕ဖုန္းဆက္တိုင္း
အသံခ်ိဳခ်ိဳေလးနဲ႕
""ခေလးလဲလြမ္းတာေပါ့ေမာင့္ကို""
လို႕ေျပာတက္ေသး။
ေန႕လည္ထမင္းစားခ်ိန္ဆို
ထမင္းခ်ိဳင့္ေလးနဲ႕အတူ
ခေလးက
""ေမာင္ေန႕လည္စားစားပီးမွအလုပ္လုပ္ေနာ္""လို႕ေျပာတက္ေသး။
ညေနရံုးဆင္းခ်ိန္ခေလးကိုကုန္တိုက္မွာဝင္ေခၚပီးညေနခင္းရႈခင္းေလးေတြတူတူၾကည့္
ညေတးသံသာတူတူနားဆင္ရင္းကြ်န္ေတာ္နဲ႕ခေလးတေန႕တာေလးေတြကိုျဖတ္သန္းခဲ့ၾကတယ္။
ကြ်န္ေတာ္အရမ္းကံေကာင္းတဲ့သူလို႕ပဲေျပာခ်င္တယ္။ကြ်န္ေတာ္အရမ္းခ်စ္ရတဲ့ခေလးကကြ်န္ေတာ့္အိမ္သူသက္ထားေလးျဖစ္လာခဲ့လို႕ပါပဲဗ်ာ။
အရမ္းခ်စ္တယ္ခေလးရယ္။
