Kısa Öyküler

Ateşin Busesi

@gridencandy ithafen :)

"Neden böyle hissediyorum" diye sordu kadın.Adam sustu. O''da biliyordu bittiğini. Mahkumiyet yerini bulmuştu. Başlamak bitirmekti her zaman. Göz, el, dil, bilumum azalar ulaşmış, kavuşmuştu. 
"Aşk kavuşmak mıydı? Yoksa kavuşmak azılı bir katil miydi? Burada maktul aşk mı, yoksa zavallı aşık mı?" 
"Faniyken fani olanı istiyoruz, ya da öyle istediğimizi sanıyoruz" dedi adam usulca."Ruh canlı olmalı, can bulmalı, can katmalı. Her iki ruh da can arıyorsa canına fanilik başlıyor cansız bedende" 
"Ukbadaki Baki midir bize aşkı sunan, ya da aşk Ukbada mı gizlidir" diye sordu kadın. Cevap döküldü ardından, aşkı tadamadan kurumuş dudaklarından kadının. 
"Aşk çabadır, emektir. Kolaysa eğer, gitmek kaçınılmazdır." 
....ve mahkumiyetini tepinircesine yaşadı aşk.. 
Bir şehre, bir tabloya, hatta hatta küllükte usul usul yanan sigaranın zayıf dumanına duyulan hayranlık bile daha akla yakındı bir insana duyulandan. İnsan insandı, kendisi varken kendinden bir aynısına aşk akıl işi miydi??? 
Neyine sarıldı adam. "Bozulmasın" dedi. "Bırak da bozulmasın dile getiremediklerimiz. Sende O''nu aradım. O senin en zerrendeydi. Ben O''nu ararken seni O''nda kaybettim ve erteledim. O''nun yerleştiği en kıymetli zerreni viran ettim." 
"Bencilim", dedi adam. "Bencillik, uzanıp tutmaktan ve tutup kaybetmekten korkmaksa, dile dökememekse eğer, bencilim".. 
Geçiyordu yine bir çift ayak sesi,hunharca çiğnenmiş arnavut kaldırımı havasındaki gönül sokağından kadının. Kadın istenmiyordu ve belki de istemiyordu. Yetersizdi her şey, zira faniydi. Bir zamanlar duydukları eşsiz kokuyu arıyordu ikisi de. Aşksız hayata geçmeden önceki o mest eden rayihayı. Kaybolmak istiyordu kadın adamın zerresinde. 
Adam sarıldı neyine ve Aslolan''a üfledi son kalmış bitik nefesini. 
Kadın ateş oldu, adam kozasından yeni çıkmış bir kelebek. Kadın yandıkça kanatlar tutuştu. Kül oldu adam, verdiği son ney sesinde ve ateşin busesinde....