Sabah gözlerimi açtım ve paniğe kapıldım.Saat kaçtı,okula geç kaldım.
-Anneğğğ,geç kaldım.Niye beni kaldırmadın?
-Kızım ne geç kalmasından bahs ediyorsun?
-Okul...okula geç kaldım.
-Kızım bugün Cumartesi,bilmiyosan söylüyeyim, Cumartesi okul olmuyor.
-Ne!?
Okul ile kafayı bozmuşum.Tabiki bugün hafta sonu.Ben Kris'e söz verdim.Bugün ilk randevumuza çıkacağız.Çok mutluyum iyiki Kris ile tanışmışım.Ama nasıl olacak hiç bilmiyorum.İlk defa randevuya çıkıyorum.Tamam,biriyle sevgili oldum ama hiç randevuya çıkmadım.Öff acaba ne olacak.İki seçenek var ya rezil olucam yada bir aksilik çıkacak.
***
Kris ile beraber evin yolunu tuttuk.Cidden bugün çok güzel geçmişti.Bir ara düşecekken Kris beni tutmuştu.Eve gelirken Kris bana sarıldı.Kulağıma fısıldayarak;
-İlk defa bu kadar mutluyum bana bu günü verdiğin için çok teşekkür ederim.Seni çok seviyorum.
-Kris , ne yapıyorsun?Biri görecek.
-Bişey olmaz.
-Ufff.
-Sana teşekkür etmenin en iyi yolu sarılmak.Sarılmayı uyumaktan daha çok sevdiğini söylemiştin.Kendini huzurlu hissettiğini söylemiştin.Seni yavaş yavaş daha çok tanıyorum.
Diyip benden ayrıldı.O kadar mutlu olmuştum ki en azından değer verdiğini anlıyodum.
-Yoon,eve gir arkadan bakıcam.Sağ sağlim evine vardığını görmek istiyorum.
-Tamam.Eve gittiğinde beni ara sana bir süprizim var.
Diyip yanağından öptüm.Eve girdiğim gibi annem sorguya çekti.Kris ile beraber olduğumu biliyordu.Bende anneme
-Annecim çok yorgunum ben sana daha sonra anlatıcam.
-Kız sen niye yorgunsun?Yoksa...
Annem imalı imalı bakınca ÇAKTIM..
-Anne ne diyosun.hiç yakıştıramadım sana
-Tamam be hadi git uyu nasıl olsa yarın senin sorgu suali yapcam.
-Tamam hadi iyi geceler.
-Sanada
Direk odama girdim ve Telefona baktım.Telefon ekranına öylece bakıyodum.Sonunda Kris aradı hemen telefonunaçtım ve kulağıma dayadım
-Alo, Kris eve vardın mı?
-Varmak üzereyim.
-Neden varmadan aradın?
-özledim.
-Sen beni çok mu seviyosun ya.
-Sevmesem niye senle çıkıyım aptal.
-Tamam anladım neyse sen eve vardığında çantanı aç .
-Neden?
-Soru sorma .hadi bye seni seviyorum.
Diyip yüzüne kapattım.Çok mu kaba oldu ne ?Aman sevgilim değilmi istediğimi yaparım.
***
Sabah kalktım ve kahvaltı hazırladım.Pazar günü ders çalışmaktan bitkin bir halde Pazartesi gününe uyanmıştım.Kahvaltı yapıp okul için üzerimi giyip çantamı taktım.Saate bakmak için telefonumu aldığımda bişeye takılıp yer ile öpüştüm.Yeri öyle bir boyladımki ayağa kalkamadım bir süre sonra ayağa kalktım ve okula gitmeye başladım.Yolda yürürken şu Beakhyun'u gördüm.Ben farketmemesi için herşeyi yapıyordum.Ama nafile beni fark etti ve yanıma gelip ;
-Günaydın.
Dedi.Bende onu daha yeni farketmiş gibi yaparak ;
-Aa Beakhyun , Sanada günaydın...
Diyip önüme döndüm.O da sessizce bişey demeden yürüdü.
Beakhyun bana dönerek;
-Yoon, Kris ' i gerçekten seviyomusun?Yani onu tanıyomusun?
Beakhyun'un niye böyle birşey sorduğunu merak ettiğim için ona ;
-Beak neden bana böyle birşey soruyosun?
-Şey ben sana zarar gelmesini istemem tanıdığın birini sevmeni isterim...
-Kris'i benden daha iyi tanıyormuş gibi konuşuyorsun.
-Ah Yoon niye şüphelendin.Biz Kris ile daha yeni tanışıyoruz.Ne biliyim belki sen onu pek tanımadan çıkmışsındır gibi bir şey düşündüm yoksa başka bir şey yok yani...Merak etme birşey yok.
Beakhyun böyle konuşunca daha çok şüphelenmiştim.Acaba onlar tanışıyorlarmıdır.Yok canım nerden tanışcaklar öyle birşey olsa Beakhyun niye yalan söylesin.Ben böyle düşüncelere dalmışken okula vardığımı farkettim ve Beakhyundan uzaklaşıp Kris'i aramaya başladım.
Tam Kris'i aramaktan vazgeçmiştim ki Onu ağaçların arasında ki bankta otururken gördüm.Gerçekten bu kadar çekici görünmesi ...Ah deliriyorum...O kadar yakışıklı görünüyor ki .Bazen kendi kendime benden nasıl hoşlanıyor acaba diye düşünüyorum...
Kafasını kaldırdı ve benim gözlerimle gözlerini denkleştirdi.Bir anda gülümsedi.Bense orda aptal aptal ona bakıyordum.Kendimi kontrol etmem gerek ama yapamıyorum o gülüşün karşısında erimekten başka bir seçeneğim yokmuş gibi geliyor...
Kris oturduğu banktan kalkıp bana doğru yürüdü halâ o mükemmel gülüşünü sergiliyordu.Geldi ve tam önümde durdu.Ona bakıyordum ve aptal gibi göründüğümü çok iyi biliyordum.Anlıma bir fiske atmasıyla kendime geldim...
Kris yine bana gülümseyerek konuşmaya başladı;
-Ne o çok mu yakışıklıyım.Gözlerini benden alamadın...
-Ne! Ne alaka ya ...
-Kızım az önce gözlerinle beni yedin bitirdin ya...
-Ne ! Ben mi . Hah bence senin kafana güneş geçmiş yoksa böyle konuşmazdın...
Dedim bilmiş bilmiş ama bende biliyordum onu o kadar çok süzdüğümün farkındaydım.Kris bir kahkaha tufanı döktürdü.Bana ;
-Bu seferlik öyle olsun bakalım...
Diyip tekrardan bir Tufan döktürdü.Ah bu çocuk benim ölmemi istiyor kesin .Bu kadar güzel gülüp hem beni eritiyor hemde kızların ondan etkilenmesini sağlıyor ..Ahhh delircem şuna bak bence bu çocuğa gülmek yasaklanmalı yoksa diğer erkeklerin kısmetini kapayacak...
***
Yeni bölüm biraz geç geldi özür dilerim bir takım sorunlarım olduğu için pek zaman ayıramadım bu kitaba...
Merak edenler vardır belki diye söylüyorum yeni bir kitap daha yazıyorum ADI kaçma bu kitabın güzel olduğunu düşünüyorum ...Belki hoşuna gider profilime bakıp okuyabilirsiniz...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ben Aptal Mıyım?
FanfictionAilem ve akrabalarım sürekli bana aptal olduğumu söylüyorlar.ama bana göre aptal değilim.Bence şükretsinler benim gibi birini hayatta bulamazlar. Yeni okul yeni arkadaşlar ve tatlı bir aşk sizi bekliyor.❤❤❤ ❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤